Ο 37χρονος σμηναγός Κώστας Ηλιάκης

«TO ΚΑΘΗΚΟΝ όλων των ιπταμένων και η αποστολή μας είναι η προάσπιση των

κυριαρχικών δικαιωμάτων της πατρίδας μας…».

Ο σμηναγός Κώστας Ηλιάκης, που χάθηκε την Τρίτη στα νερά του Αιγαίου, την

προπαραμονή των Χριστουγέννων του 2004 είχε υπηρεσία επιφυλακής, μακριά από

την οικογένειά του. Βρισκόταν στην 133 Σμηναρχία Μάχης του Καστελλίου, που

είναι το αεροδρόμιο «μεταστάθμευσης σε ετοιμότητα» (readiness) για τις

επιχειρήσεις αναχαίτισης της 115 Πτέρυγας Μάχης που εδρεύει στα Χανιά. Της

πτέρυγας που από την Τρίτη έχει χάσει ένα επίλεκτο μέλος της. «TA NEA» είχαν

συναντήσει τον σμηναγό Ηλιάκη, στις 23 Δεκεμβρίου του 2004, στη διάρκεια

ρεπορτάζ για τους ανθρώπους που περνούν υποχρεωτικά τις γιορτές μακριά από τα

σπίτια και τις οικογένειές τους. Ήταν ντυμένος με την αντι-g φόρμα του, σε

ετοιμότητα, μαζί με άλλους συναδέλφους του να φορέσει την κάσκα του και να

μπει στο F-16 block, το αεροπλάνο του για μια ακόμη πτήση πάνω από το Αιγαίο,

έτοιμος για αναχαίτιση, για εμπλοκή. «Είναι το καθήκον» είπε τότε.

Ο άτυχος σμηναγός στάθηκε με ευχαρίστηση μπροστά στον φωτογραφικό φακό των

«ΝΕΩΝ», μπροστά στο αεροπλάνο του

Στάθηκε με ευχαρίστηση μπροστά στον φωτογραφικό φακό, μαζί με τους συναδέλφους

του, και μόνος του, μπροστά στο αεροπλάνο του.

Οι συγγενείς του Κώστα Ηλιάκη τις πρώτες ώρες μετά τη σύγκρουση είχαν την

ελπίδα ότι θα μπορούσε να βρισκόταν ζωντανός, ότι θα είχε την τύχη του Τούρκου

πιλότου. Όσο περνούσαν οι ώρες, όμως, η ελπίδα τους ήταν να βρεθεί για να τον

κηδεύσουν όπως του αξίζει. Ο 37χρονος σμηναγός άφησε πίσω του δύο μικρά

παιδιά, ηλικίας 2 και 4½ ετών.