Εγκατέλειψαν 18 μήνες τις ΔΕΚΟ και τώρα τρέχουν πίσω από τα σχέδια

Χριστοδουλάκη: Υπερπροβάλλεται τελευταίως από τους κυβερνητικούς διαύλους

επικοινωνίας η προοπτική μετακίνησης του «μεταρρυθμιστικού» κύματος στην

περιοχή των Δημοσίων Επιχειρήσεων και Οργανισμών και μάλιστα ο συγκεκριμένος

χώρος περιγράφεται ως βάση της ζητούμενης δημοσιονομικής εξυγίανσης, η περιοχή

όπου θα εξασφαλιστούν εξοικονομήσεις και θα υπάρξουν ευκαιρίες ελέγχου των

δαπανών.

Aποδίδονται στην πολυδιαφημισμένη προσπάθεια διαστάσεις μεγάλης

επιχείρησης. Μοιάζει αυτή η μετατόπιση ενδιαφέροντος με υποκατάστατο της

πραγματικής προσπάθειας μείωσης των δημοσίων ελλειμμάτων. Δεν είναι σε θέση η

κυβέρνηση να ελέγξει το δημοσιονομικό πρόβλημα στον πυρήνα του, εκεί όπου

βασιλεύει το βαθύ και πραγματικά σπάταλο κράτος, δεν επεμβαίνει στις μεγάλες

εστίες υπερδαπανών όπως είναι αυτές, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης, της

άμυνας, των νοσοκομείων, των πανεπιστημίων και έτσι μετακινείται στην

περιφέρειά του, θέλοντας να κερδίσει τις εντυπώσεις.

Aλλά και εκεί οι κυβερνώντες δείχνουν να ενεργούν ως πρωτάρηδες, ωσάν

μόλις τώρα να ανακαλύπτουν την πυρίτιδα. Όταν ήλθαν στην εξουσία τούς

περίμεναν συγκεκριμένα σχέδια για τις δημόσιες επιχειρήσεις και τους κρατικούς

οργανισμούς, τα οποία στις περισσότερες των περιπτώσεων εγκατέλειψαν. Επί 18

μήνες ακύρωσαν πλήθος σχεδίων, ανέτρεψαν σύγχρονα καθεστώτα και επανέφεραν

κομματικές πρακτικές του μακρινού παρελθόντος. Έδρασαν με άλλους λόγους επί

μακρό χρονικό διάστημα ως φορείς της αντιμεταρρύθμισης. Και τώρα, αφού

διαπίστωσαν πόσο θλιβερά ήταν τα αποτελέσματα της διαχείρισής τους, έρχονται

να κηρύξουν τη «μεταρρύθμιση».

H προηγούμενη κυβέρνηση, την οποία η «νέα διακυβέρνηση» δεν χάνει

ευκαιρία να ψέξει και να την καταστήσει υπεύθυνη διά πάσαν νόσον, αυτή η τόσο

κακή, όπως περιγράφεται από πολλούς, κυβέρνηση είχε αναθέσει σε λογιστικές

εταιρείες αναλυτικούς ελέγχους σε όλες τις ΔΕΚΟ και είχε επιβάλει στο τέλος

της θητείας της αυστηρό έλεγχο των μισθολογικών δαπανών τους, δραστικό

περιορισμό των χορηγιών τους και των διαφημιστικών πακέτων τους. Ενάμιση χρόνο

μετά η σχετική εγκύκλιος του κ. Χριστοδουλάκη ανασύρεται από τους υπευθύνους

της οικονομικής πολιτικής και μεταδίδεται ως πρωτοβουλία μεγίστη.

Aλλά και στο σκέλος των αποκρατικοποιήσεων τα σχέδια ήταν προχωρημένα.

Ο διαγωνισμός πώλησης του 35% της ΔΕΠΑ είχε ευτυχή κατάληξη. H ισπανική

κρατική εταιρεία αερίου είχε επιλεγεί έπειτα από μακρές διαπραγματεύσεις, αλλά

η σύμβαση δεν υπεγράφη από ευαισθησία λόγω των επικείμενων τον Μάρτιο του 2004

εκλογών. Μετεκλογικά το όλο σχέδιο εγκαταλείφθηκε εξαιτίας πιέσεων από

συγκεκριμένες επιχειρηματικές δυνάμεις και τώρα λέγονται απίστευτα πράγματα

περί διαχωρισμού της ΔΕΠΑ σε δύο εταιρείες δικτύου και εμπορίας και κανείς δεν

λέγει ότι το 49% της εμπορίας ήδη κατέχεται από διεθνείς οίκους.

H ΔΕΗ επίσης ήταν έτοιμη για μεγάλες κινήσεις, αλλά η «νέα

διακυβέρνηση» κατέφυγε σε λύση κομματική, τοποθέτησε στη θέση του προέδρου τον

κ. Παλαιοκρασσά και το αποτέλεσμα είναι γνωστό σε όλους. Έτοιμη ήταν επίσης η

εισαγωγή της Εταιρείας Τουριστικών Ακινήτων στο Χρηματιστήριο Αθηνών, αλλά η

νέα πολιτική ηγεσία είχε άλλα κατά νου.

H ETA εκεί που ήταν έτοιμη να αναπτύξει μεγάλη δραστηριότητα οδηγήθηκε σε

διάλυση, φορτώθηκε με ζημίες και μόλις τώρα αναγγέλλονται ως προθέσεις

κινήσεις προετοιμασμένες από το παρελθόν, όπως το θεματικό πάρκο της

Αναβύσσου, η πώληση διαφόρων καζίνων και άλλα.

Ακόμη η αναγγελλόμενη τώρα μετοχοποίηση της ΕΥΔΑΠ ήταν έτοιμη, είχε εκδηλωθεί

ενδιαφέρον από διεθνείς εταιρείες, για να καθυστερήσει πάνω από ενάμιση χρόνο.

Το ίδιο επίσης συμβαίνει με τις αναγγελίες για είσοδο στο XAA των κρατικών

λαχείων, για την πώληση της Λαχαναγοράς του Ρέντη, για την αξιοποίηση του

λιμανιού της Θεσσαλονίκης και για όσα άλλα σήμερα διαφημίζονται ως σπουδαία.

Δυστυχώς αυτή είναι η ιστορία της περιλάλητης «μεταρρύθμισης» των ΔΕΚΟ.

Κακέκτυπα της πολιτικής Χριστοδουλάκη παράγει η «νέα διακυβέρνηση» και τίποτε

άλλο. Απλώς τα πουλάει αμπαλαρισμένα και παραμυθιάζονται αρκετοί πως κάτι

σπουδαίο και μεγάλο γίνεται.