Ο κρυσταλλοειδής φακός του ματιού βρίσκεται ακριβώς πίσω από την ίριδα και την

κόρη και λειτουργεί σαν τον φακό της φωτογραφικής μηχανής: ρυθμίζει την

εστίαση του φωτός στον αμφιβληστροειδή χιτώνα, μία μεμβράνη βαθιά μέσα στο

μάτι όπου καταγράφονται όλες οι εικόνες, επιτρέποντάς μας να βλέπουμε τα

αντικείμενα καθαρά τόσο στις κοντινές, όσο και στις μακρινές αποστάσεις. Ο

καταρράκτης είναι η θόλωση του κρυσταλλοειδούς φακού και αποτελεί την κύρια

αιτία αναστρέψιμης τύφλωσης παγκοσμίως. Υπάρχουν διάφοροι τύποι καταρράκτη

ανάλογα με την αιτία θόλωσης του φακού. Ο συγγενής καταρράκτης (υπάρχει από τη

γέννηση), ο τραυματικός καταρράκτης (δημιουργείται ύστερα από τραυματισμό του

ματιού), ο δευτερογενής καταρράκτης (οφείλεται σε ασθένειες όπως ο σακχαρώδης

διαβήτης ή σε φαρμακευτική αγωγή όπως τα στεροειδή) και ο, συχνότερος,

γεροντικός καταρράκτης, που σχετίζεται με την ηλικία και εμφανίζεται σε

περισσότερο από το 50% των ατόμων ηλικίας άνω των 60 ετών. H ηλικία μετά την

οποία μειώνεται συνήθως δραματικά η όραση είναι τα 65 χρόνια. Τα κυριότερα

συμπτώματα της νόσου είναι μειωμένη κοντινή και/ή μακρινή όραση, θάμπωμα,

λάμψεις και αντανακλάσεις γύρω από τα αντικείμενα, εξασθενημένη αντίληψη

χρωμάτων, διπλωπία. Όλα τα παραπάνω συμπτώματα μπορούν να επηρεάσουν

καθημερινές δραστηριότητες όπως η οδήγηση (ειδικά το βράδυ ή σε πολύ δυνατό

φως), το διάβασμα, η παρακολούθηση τηλεόρασης και γενικότερα ασχολίες που

απαιτούν λεπτομερή παρατήρηση των αντικειμένων. Αποτελεί πλέον μύθο ότι ο

καταρράκτης πρέπει να είναι «ώριμος» για να αφαιρεθεί. H επέμβαση αποφασίζεται

υποκειμενικά όταν ο καταρράκτης και το πρόβλημα όρασης που προκαλεί επηρεάζουν

σημαντικά την ποιότητα ζωής του ασθενούς και αντικειμενικά όταν η οπτική

οξύτητα του ασθενούς σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού είναι κοντά ή κάτω των

τεσσάρων δεκάτων (4/10), σύμφωνα με την Αμερικανή Ακαδημία Οφθαλμολογίας.

Ο Ιωάννης M. Ασλανίδης είναι επίκουρος καθηγητής Οφθαλμολογίας στο

Πανεπιστήμιο Κορνέλ, στη Νέα Υόρκη