Ο πόλεμος κατά της τρομοκρατίας μπορεί να προσκρούσει σε δύο σκοπέλους.

Κάθε χαλάρωση στα μέτρα ασφαλείας ανοίγει ένα ρήγμα μέσα από το οποίο οι

τρομοκράτες μπορούν να σπείρουν τον τρόμο. Όμως, η υστερία για την ασφάλεια

μπορεί να παραλύσει την κοινωνία και να υπονομεύσει τις ελευθερίες. Το ότι οι

υπεύθυνοι της ασφάλειας, μπροστά στον κίνδυνο να κατηγορηθούν ότι δεν έκαναν

τίποτα, προτιμούν να κάνουν κάτι υπερβολικό, είναι φυσιολογικό. Όμως, μπορεί

κανείς να λαμβάνει ακραία μέτρα τα οποία απαιτεί ο αντιτρομοκρατικός πόλεμος

μόνο αν είναι πεπεισμένος ότι αυτά στηρίζονται σε αξιόπιστες πληροφορίες, που

ερμηνεύονται χωρίς υστεροβουλία ή σύγχυση. Δυστυχώς, μετά την 11η Σεπτεμβρίου,

οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών ελάχιστα έχουν πείσει για την επάρκεια

και την αποτελεσματικότητά τους.