Ισχύει λοιπόν το «ουδέν κακόν αμιγές καλού»; Βλέποντας το κύμα διεθνούς

αλληλεγγύης για τα θύματα του σεισμού που έπληξε το Ιράν, μπαίνει κανείς στον

πειρασμό να το πιστέψει. Είναι φυσικό να εκφράζεται αυτή η αλληλεγγύη. Είναι

λιγότερο αυτονόητο να κινητοποιείται μέχρι και ο Τζορτζ Μπους, ο οποίος έτεινε

το χέρι σε ένα από τα τρία μέλη του «άξονα του κακού» – του βασικού του

εχθρού. Ακόμα πιο εκπληκτικό ήταν το γεγονός ότι οι μουλάδες, που έχουν την

εξουσία στην Τεχεράνη, αποδέχθηκαν αμέσως αυτήν την χείρα βοηθείας από τον

«Μεγάλο Σατανά». Βέβαια, ένα αμερικανικό αεροσκάφος σε ένα ιρανικό αεροδρόμιο

δεν φέρνει την άνοιξη στις σχέσεις ανάμεσα στους δύο εχθρούς. Δεν μπορούμε

όμως να αγνοήσουμε τη σημασία αυτού του είδους των χειρονομιών καλής θέλησης.

Ίσως η τραγωδία να βοηθήσει τους μεν και τους δε να βάλουν στην άκρη μια

διαμάχη τόσο παλιά όσο και στείρα.

Τελευταία Νέα