Το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο γεννήθηκε το 1837, είναι δηλαδή συνομήλικο με

το νεώτερο Ελληνικό Κράτος. Το 1871 εγκαθίσταται στα Ιστορικά Κτήρια του

συγκροτήματος Πατησίων, με τη χορηγία και το όραμα του Στουρνάρη (έγραφε το

1852 στη διαθήκη του, «να κτισθή εις Αθήνας εν λαμπρόν Πολυτεχνείον …»). Το

ΕΜΠ δομήθηκε κατά τα πρότυπα των μεγάλων κεντροευρωπαϊκών Σχολών Μηχανικών. Η

μεγάλη εθνική προσφορά του και η κατάκτηση μιας διεθνώς διακεκριμένης θέσης

οφείλονται στις άριστες δομικές προδιαγραφές των εξοπλισμένων με ισχυρό

θεωρητικό υπόβαθρο πενταετών σπουδών του, την υψηλή ποιότητα διδασκόντων και

διδασκομένων και το ικανοποιητικό επίπεδο υλικοτεχνικής υποδομής. Οι απόφοιτοι

του ΕΜΠ υπήρξαν ο κεντρικός επιστημονικός μοχλός της αυτοδύναμης προπολεμικής

ανάπτυξης και μεταπολεμικής ανασυγκρότησης. Στελέχωσαν τις δημόσιες και

ιδιωτικές υπηρεσίες με στελέχη που, κατά γενική ομολογία, δεν είχαν τίποτα να

ζηλέψουν από τους άλλους Ευρωπαίους συναδέλφους τους και παράλληλα κατέλαβαν

σπουδαίες θέσεις δασκάλων και ερευνητών στην ελληνική αλλά και τη διεθνή

πανεπιστημιακή κοινότητα. Η λαϊκή εξέγερση στο Πολυτεχνείο τον Νοέμβρη ’73,

πέρα από την ιστορική της συμβολή στην πτώση της δικτατορίας, έχτισε ένα

σύγχρονο ελληνικό πρότυπο των αγώνων της νεολαίας για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Τιμώντας και αυτή τη διάσταση της ιστορίας του, το Πολυτεχνείο συνεχίζει να

πρωτοπορεί δυναμικά στους αγώνες για το δικαίωμα στην παιδεία και την εργασία,

χωρίς κοινωνικές διακρίσεις, δηλαδή για την προάσπιση της ουσίας και της

πραγματικής λειτουργίας της Δημοκρατίας. Το σημερινό Πολυτεχνείο, με σκληρή

δουλειά, συνετή διαχείριση και θεσμοθετημένες από τον Εσωτερικό Κανονισμό

Λειτουργίας του στρατηγικές επιλογές για την εκπαιδευτική και ερευνητική

πολιτική και τις αναπτυξιακές δράσεις του, αναβαθμίζει την αποστολή και τη

διεθνή θέση του, κατά το όραμα των ιδρυτών του. Σε μια σκληρή για την παιδεία

διεθνή πραγματικότητα και παρά τους ελληνικούς οικονομικούς και θεσμικούς

περιορισμούς, λειτουργούμε νησίδες υψηλής ποιότητας για την εκπαίδευση, την

έρευνα, την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών και τον πολιτισμό. Το ιστορικό

«Μεγάλο Σχολείο» ξαναβρίσκει, με έργα, τις διαχρονικές αξίες του, προσφέροντας

ένα χειροπιαστό παράδειγμα αντίστασης στις ισοπεδωτικές παρακμιακές τάσεις

αλλά και στήριξης της δύσκολης αναπτυξιακής προσπάθειας στον ελληνικό και τον

ευρύτερο διεθνή χώρο.

Ο Θεμιστοκλής Σ. Ξανθόπουλος είναι πρύτανης του ΕΜΠ

Τελευταία Νέα