Είδα τον Άρη και την Πέλλα να βυθίζονται

Φανερά καταβεβλημένος από την τραγωδία που έζησε και με την αγωνία

ζωγραφισμένη στο πρόσωπό του για την τύχη των δύο φίλων του, ο ιπτάμενος

φροντιστής Γιάννης Βιστάκης, ένας από τους διασωθέντες από το προχθεσινό

αεροπορικό δυστύχημα, άνοιξε την καρδιά του στα «ΝΕΑ».

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Στο σπίτι του, στην περιοχή Καμίνια Ηρακλείου, πλαισιωμένος από στενά του

συγγενικά πρόσωπα , περιέγραψε με κάθε λεπτομέρεια τις συγκλονιστικές στιγμές

που έζησε. Η εξιστόρηση ξεκινά από την απογείωση του αεροσκάφους από το

αεροδρόμιο της Σαντορίνης μέχρι τη στιγμή της διάσωσής του.

«Μόλις βγήκαμε από τη Σαντορίνη, είχαμε το πρώτο σταμάτημα της μηχανής. Αμέσως

ο Άρης έβαλε την ηλεκτρική αντλία να δουλέψει, πάτησε τον διακόπτη και άνοιξε

τις δεξαμενές καυσίμων του δεξιού και αριστερού φτερού για να γίνουν

συγκοινωνούντα δοχεία.

Η διαδικασία προσθαλάσσωσης

Είχε άμεση επικοινωνία με τον πύργο ελέγχου του Ηρακλείου και το αεροπλάνο

συνέχισε κανονικά.

Στη μέση ακριβώς της διαδρομής Ντία – Σαντορίνη σημειώνεται η δεύτερη βλάβη,

είχαμε πάλι κράτηση κινητήρα που λέμε. Χάναμε ύψος, ο Άρης αμέσως δίνει σήμα

κινδύνου στον πύργο ελέγχου και αρχίσαμε τη διαδικασία της προσθαλάσσωσης.

Οι κοπέλες πήγανε στο πίσω μέρος του αεροπλάνου για να πάρουν τα σωσίβια.

Υπήρχαν μόνο τρία, αλλά δεν χάσαμε την ψυχραιμία μας. Είπαμε ότι θα

προσθαλασσωθούμε κανονικά.

Χάναμε αρκετό ύψος και φτάσαμε περίπου στα 4 με 6 μίλια από την Ντία απ’ ό,τι

άκουσα τον Άρη που είπε στον πύργο ελέγχου. Εκείνη την ώρα οι καιρικές

συνθήκες προφανώς δεν μας βοήθησαν. Το αεροπλάνο έπεσε με το μπροστινό του

μέρος και δεν προλάβαμε να δούμε τίποτα.

Σπάσανε γυαλιά, νομίζω ότι έσπασε και ο έλικας, δεν μπορώ να είμαι σίγουρος

γι’ αυτό, το μόνο που θυμάμαι είναι ότι γυαλιά, χαρτιά και όλα μαζί ήταν

ανακατεμένα με αίμα και νερό μέσα στο πιλοτήριο.

«Πώς βγήκα από το αεροπλάνο»

Εγώ εκείνη την ώρα έσπρωξα με τα πόδια μου το σπασμένο μέρος του αεροπλάνου,

από την αριστερή πλευρά του πιλότου, και προσπάθησα να βγω έξω. Όμως το

σωσίβιο που κρατούσα με το ένα χέρι μπερδεύτηκε στο τιμόνι του κυβερνήτη και

το αεροσκάφος με τραβούσε προς τα κάτω. Ξαναμπαίνω μέσα από την τρύπα,

απελευθερώνω το χέρι μου από το σωσίβιο και βγαίνω πολύ γρήγορα στην επιφάνεια

πίνοντας και νερό μαζί. Το αεροπλάνο είχε αρχίσει να βουλιάζει.

Βγαίνοντας έξω έπιασα αμέσως το φτερό του αεροσκάφους για να πάρω ανάσα και να

ξεκουραστώ. Ύστερα από δευτερόλεπτα βγήκε και η Στέλλα η Γουβιανάκη. Έπιασε

και αυτή το φτερό και είπαμε να απομακρυνθούμε από το αεροσκάφος, για να μην

μας πάρει κάτω η δίνη την ώρα που θα βούλιαζε.

Μέσα σε 3-4 λεπτά το αεροσκάφος χάθηκε κάτω απ’ το νερό. Περιμέναμε να βγει ο

Άρης μαζί με την Πέλλα αλλά μάταια..

Ήμασταν για αρκετή ώρα μαζί με τη Στέλλα μέχρι που τα ρεύματα μάς απομάκρυναν.

Προσπαθούσαμε και οι δύο να φτάσουμε στην Ντία, βλέπαμε τα βουνά.

Η διάσωση

Γύρω στις 11.30 είδα ότι πέφτανε πολλές φωτοβολίδες σε απόσταση περίπου 200 με

300 μέτρα από μένα. Τότε άρχισα να γδύνομαι για να μπορέσουνε να με δούνε,

επειδή φορούσα μαύρο μπλουζάκι. Πήρα θάρρος ότι κάποιος θα μπορούσε να με

εντοπίσει. Έβλεπα πολλά αεροπλάνα, ελικόπτερα από πάνω, φωτοβολίδες. Πράγματι

λίγη ώρα αργότερα με εντόπισαν και με ανέσυραν από τη θάλασσα».

Ήταν έμπειρος πιλότος με 10.000 ώρες πτήσης

ΗΡΑΚΛΕΙΟ

Στο ερευνητικό σκάφος του Ινστιτούτου Θαλάσσιων Ερευνών Κρήτης «Φιλία», που

διαθέτει ειδικό ρομπότ κατάλληλο για έρευνες σε μεγάλα βάθη, έχουν εναποθέσει

τις ελπίδες τους τα σωστικά συνεργεία για τον εντοπισμό του μοιραίου

αεροσκάφους SOKATA ΤΒ9 και των δύο αγνοουμένων.

Οι εκτιμήσεις όλων συγκλίνουν στο ότι οι δύο αγνοούμενοι, ο Νεκτάριος

Μαρκογιαννάκης και η επιβάτιδα Πελαγία Βιράκη, εγκλωβίστηκαν στο πιλοτήριο του

μονοκινητήριου αεροσκάφους και παρασύρθηκαν στα βαθιά νερά του Κρητικού

Πελάγους.

Το αεροσκάφος είχε στις 26 Ιουνίου περάσει από τον περιοδικό έλεγχο των 100

ωρών και έκτοτε είχε πετάξει 36 ώρες. Δηλαδή δεν είχε καν συμπληρώσει τις ώρες

για τον επόμενο 50ωρο έλεγχο».

Από την πλευρά του, το μέλος της Αερολέσχης Ηρακλείου Βαγγέλης Λούτας,

αναφέρθηκε στον πιλότο του αεροσκάφους, τον 35χρονο Άρη Μαρκογιαννάκη,

χαρακτηρίζοντάς τον έμπειρο χειριστή και επαγγελματία πιλότο εδώ και πολλά

χρόνια.

«Ξεκίνησε να πετάει πριν ακόμα συμπληρώσει τα 20 του χρόνια. Για δύο χρόνια

πετούσε σαν επαγγελματίας πιλότος το Airbus 340, ενώ τελευταία πετούσε το 320

στην ιρλανδική Transair. Είχε στο ενεργητικό του περίπου 10.000 ώρες πτήσεις

που θεωρούνται πάρα πολλές για την ηλικία του», επεσήμανε ο κ. Λούτας.