Εκείνο το μπουκαλάκι με το σαπουνόνερο ήταν το αγαπημένο μου. Ένα μικρό

ταρακούνημα, ξεβίδωμα μετά του καπακιού, ελαφρό φύσημα και οι σαπουνόφουσκες

έφευγαν στον αέρα με ιριδισμούς για κλάσματα του δευτερολέπτου. Όταν άδειαζε,

έφτιαχνα νέα σαπουνάδα, δεν πετύχαινε και γέμιζα τον τόπο πιτσιλιές. Υπάρχουν

ακόμη τα μπουκαλάκια με το σαπουνόνερο και εύκολα ξαναγεμίζουν με τα υγρά

απορρυπαντικά σήμερα. Οι μαγικές φυσαλίδες ­ κοινώς σαπουνόφουσκες ­

εντυπωσιάζουν πάντα τα παιδιά. Όπως ό,τι είναι φουσκωτό και στρογγυλό ­ οι

φούσκες εν γένει. Πόσων ειδών φούσκες να υπάρχουν; Οι τσιχλόφουσκες. Συνήθως

γλυκές και μαλακές, κάποτε κάναμε και διαγωνισμό ποιος θα κάνει τη μεγαλύτερη

τσιχλόφουσκα, πριν σκάσει και κολλήσει ­ αηδία… ­ στο πρόσωπο. Περιορισμένης

χρήσης κι αυτές. Ύστερα από λίγο, γίνονται σκληρές και άνοστες. Μπαλόνια. Κι

αυτά περίεργα στη συμπεριφορά τους. Με λίγο παραπάνω φούσκωμα, το «μπαμ». Αλλά

και με «σωστό» φούσκωμα και δέσιμο στο «λαιμό», μέρα τη μέρα αδειάζουν,

μαραίνονται, θλιβερά ξεφουσκώνουν. Σαμπρέλες. Πεπερασμένες κι αυτές,

εξαφανίζονται από τη σύγχρονη αυτοκινητοβιομηχανία. Και τα παραδοσιακά

στρογγυλά σωσίβια, οι «κουλούρες», κι αυτά εξαφανίζονται. Πομφόλυγες.

Ποιους εντυπωσιάζουν πια… Ίσως όσους κάνουν ­ μα πώς το κάνουν; ­

«αεροθεραπεία». Είμαι πια πολύ μεγάλη για σαπουνόφουσκες και ­ ευτυχώς ­

μάλλον μικρή για «αεροθεραπεία». Λίγη ησυχία θέλω μήπως και καταλάβω πώς

γίνεται και οι φούσκες παίζουν ­ ακόμη ­ τόσο μεγάλο ρόλο στη ζωή μας.

Τελευταία Νέα