Όχι πριν από πολύ καιρό, έλαβα ένα γράμμα από ένα ζευγάρι στο Ισραήλ, που

είχαν ονομάσει τον γιο τους «Μπάμπι Γιάρ». Οι γονείς, με την ενέργειά τους

αυτή, ήθελαν να θυμίσουν στον κόσμο και να κρατήσουν διά παντός ζωντανό στη

μνήμη όλων αυτό που συνέβη στο Μπάμπι Γιάρ (σ.σ.: ήταν ο τόπος όπου

σφαγιάστηκαν Εβραίοι, και αυτό χρησιμοποίησε ως τίτλο ποιήματός του, το 1961,

ο Γιεφτούσενκο). Αλλά, σήμερα που κοιτάζω αυτήν τη φωτογραφία, μου φαίνεται

ότι αυτό το Ισραηλίτικο αγόρι, έχει είτε σερβικό είτε αλβανικό πρόσωπο.

Όπως ο Ρασκόλνικοφ, η Ιστορία πάντα επιστρέφει στη σκηνή του εγκλήματος.

Και αυτήν τη στιγμή έχει επιστρέψει στα Βαλκάνια, όπου στις αρχές του αιώνα

ξεκίνησε ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος, με μια σφαίρα που είχε ως στόχο τον

αρχιδούκα Φερδινάνδο. Οι άνθρωποι έχουν καταντήσει τα εκπληκτικά ωραία

Βαλκάνια να γίνουν ένα στοιχειωμένο μέρος, όπου στα βραχώδη όρη της Χερσονήσου

κρύβεται μια φιδοφωλιά μελλοντικών πολέμων.

Έστε πιο προσεκτικοί με τα Βαλκάνια! Εάν αρχίσουμε να ανακατώνουμε, γεμάτοι

ύβρη, αυτήν τη φωλιά, είτε η μύτη μιας στρατιωτικής μπότας, είτε ρουκέτες με

φτερά, είτε ένα μαστίγιο αποικιοκράτη αφέντη, μπορεί να ξεπροβάλουν. Και τότε,

κάποιο απ’ αυτά τα στοιχεία, μπορεί, σαν κόμπρα, να φουσκώσει έναν τοπικό

πόλεμο, μετατρέποντάς τον σε παγκόσμιο. Με αποτέλεσμα να καταστραφεί ολόκληρη

η Υδρόγειος.

Όταν άκουσα έναν γλοιώδη εκπρόσωπο του ΝΑΤΟ να αναφέρει με παγωμένη, γεμάτη

αυτοϊκανοποίηση φωνή, ότι η πόλη του Κράγιεβατς αποτελεί στόχο των ΝΑΤΟϊκών

βομβαρδιστικών, ανατρίχιασα, διότι το όνομα αυτής της πόλης ήταν σύμβολο της

ηρωικής αντίστασης του γιουγκοσλαβικού έθνους έναντι στην κατοχή του Χίτλερ.

Η Γιουγκοσλαβία επέδειξε εξίσου ηρωική αντίσταση και απέναντι στο καθεστώς

του Στάλιν. Εντούτοις, αυτό ουδέποτε μετατράπηκε σε μίσος προς τους Ρώσους.

Και όταν οι εφημερίδες της Μόσχας άρχισαν να μην αποκαλούν τον Τίτο «ήρωα»

αλλά, αντίθετα, να τον ονομάζουν «προδότη», η αντίθεση αυτή ποτέ δεν βρήκε

έρεισμα στον ρωσικό λαό.

Μου είναι δύσκολο να πιστέψω στην ένθερμη αλληλεγγύη προς τον σερβικό λαό,

που διακηρύσσουν ορισμένοι από τους αμφίβολης ειλικρίνειας πολιτικούς μας,

επειδή η αληθινή αλληλεγγύη δεν είναι ποτέ μια πολιτικά βολική έκρηξη οργής

και αγανάκτησης. Και, εξάλλου, πώς μπορεί κανείς να τους πιστέψει, όταν πολλά

μέλη του Κοινοβουλίου μας δεν επιδεικνύουν κανένα είδος στοιχειώδους αλληλεγγύης;

Ο Γιέβγενι Γιεφτουσένκο είναι Ρώσος ποιητής

Τελευταία Νέα