Αν οι βομβαρδισμοί στη Γιουγκοσλαβία δεν καταφέρουν να τερματίσουν σύντομα την

αιματοχυσία στο Κόσοβο, οι Ηνωμένες Πολιτείες και το ΝΑΤΟ θα έχουν υποστεί μια

πολύ σοβαρή ήττα και θα αντιμετωπίσουν μια πολύ δυσάρεστη επιλογή: θα βάλουμε

την ουρά κάτω απ’ τα σκέλια ή θα ξεκινήσουμε μια χερσαία εκστρατεία με τη

συμμετοχή μερικών εκατοντάδων χιλιάδων στρατιωτών και με τη βεβαιότητα

σημαντικών απωλειών;

Οι πιθανότητες να επιτύχουν οι βομβαρδισμοί δεν είναι πιθανώς καλύτερες από

50-50. Οι Σέρβοι είναι σκληροί και πολύ εθνικιστές, το Κόσοβο καταλαμβάνει μια

σχεδόν ιερή θέση στην καρδιά τους και κατευθύνονται από έναν πεινασμένο για

εξουσία καιροσκόπο που ευδοκιμεί στις κρίσεις, τον Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς.

Μερικοί υποστηρίζουν ότι όλα θα πάνε καλά αν βγάλουμε από τη μέση τον κ.

Μιλόσεβιτς. Πολύ απλουστευτικό! Δεν είναι ένας τριτοκοσμικός δικτάτορας όπως ο

Σαντάμ Χουσεΐν, που μπορεί να διατηρεί την εξουσία μέσω τρομοκρατίας και καταπίεσης.

Ο σερβικός εθνικισμός είναι εδώ ο πραγματικός κυβερνήτης. Όποιος διαδεχθεί

τον κ. Μιλόσεβιτς, είναι σίγουρο ότι θα είναι εξίσου κακός.

Ή και ακόμη χειρότερος ­ κάποιος που θα πιστεύει πραγματικά στην εθνικιστική

υπόθεση, και όχι ένας πολιτικός χειριστής σαν τον κ. Μιλόσεβιτς, ο οποίος

ασπάζεται τον πατριωτισμό για τους δικούς του σκοπούς. Μπορεί ο κ. Μιλόσεβιτς

να συνεχίσει να υφίσταται τις αεροπορικές επιθέσεις μας; Αν το ΝΑΤΟ είναι

έτοιμο να συνεχίσει την αεροπορική εκστρατεία του επ’ αόριστον, ίσως όχι. Θα

υποστηρίζουν όμως επ’ αόριστον οι σύμμαχοί μας (και η αμερικανική και η

παγκόσμια κοινή γνώμη) μια τέτοια προσπάθεια; Πιθανώς όχι. Το ζήτημα μπορεί,

λοιπόν, να είναι ποιος θα εγκαταλείψει πρώτος. Και εφόσον οι βομβαρδισμοί μας

συνάσπισαν το σερβικό έθνος πίσω από τον κ. Μιλόσεβιτς, εκείνος είναι που

παίζει με το γερό χαρτί. Αν ο κ. Μιλόσεβιτς δεν εγκαταλείψει, η συμμαχία ή θα

τερματίσει τις προσπάθειές της ή θα στείλουμε χερσαίες δυνάμεις επαρκείς σε

αριθμό και ισχύ για να νικήσουν την αντίσταση που σίγουρα θα προβάλουν οι

Σέρβοι. Δεν θα είναι μια επιχείρηση χωρίς κόστος.

Το πραγματικό ερώτημα είναι: έχουν άραγε το ΝΑΤΟ και οι ΗΠΑ την πολυτέλεια να

αποτύχουν; Τώρα που φτάσαμε ώς εδώ, πιθανώς όχι. Η αξιοπιστία μας πρέπει να

διαφυλαχθεί γιατί αλλιώς όλοι οι επίδοξοι Μιλόσεβιτς ανά τον κόσμο θα

πιστέψουν ότι μπορούν κι αυτοί να σκοτώνουν και να ακρωτηριάζουν ατιμωρητί.

Ο Λόρενς Ιγκλμπέργκερ ήταν υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ το 1992-’93 και

πρεσβευτής στη Γιουγκοσλαβία από το 1977 έως το 1981.