Το 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα δεσπόσει στο χώρο της πολιτικής και της

δημοσιότητας, σ’ αυτό που ονομάζεται δημόσιος βίος, για το επόμενο δεκαήμερο τουλάχιστον.

Ασφαλώς, ότι συμβαίνει αυτό το Συνέδριο και μάλιστα έγκαιρα και με αυτή τη

μορφή είναι σημαντική ενίσχυση των δημοκρατικών μας θεσμών. Πέντε χιλιάδες

σύνεδροι βγαλμένοι από μιαν ανοιχτή και αδιάβλητη διαδικασία θα εκφράσουν με

κάθε ελευθερία μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία που καλύπτει πολιτικά κάτι

παραπάνω από το ένα τρίτο του εκλογικού σώματος. Η πανσπερμία απόψεων και η

πρωτοτυπία ή η ακρότητα με την οποία θα εκφραστούν αυτές θα είναι το πρώτο,

επιδερμικό, επίπεδο προσέγγισης με τη βοήθεια και των ΜΜΕ.

Ένα δεύτερο επίπεδο θα είναι τα πρόσωπα, η ισχύς τους, η γοητεία που ασκούν ή

η αντιπάθεια που προκαλούν, οι φιλοδοξίες, οι υπονομεύσεις, οι ανταγωνισμοί

και τα πισώπλατα μαχαιρώματα, όλα όσα συγκροτούν μιαν επικαιρότητα επίσης

ιδιαίτερα ελκυστική για μιαν επιπόλαιη προσέγγιση.

Και ασφαλώς επειδή και οι απόψεις θα διαφέρουν και τα πρόσωπα θα

διαγκωνίζονται, όλοι θα επιδιώξουν την εύνοια του μέσου συνέδρου, αυτού

ακριβώς που θα διαμορφώσει πλειοψηφίες και μειοψηφίες με ηχηρές επικλήσεις για

ενότητα, με αισιόδοξες αναφορές στο μέλλον.

Αυτή όμως η επίπλαστη ­ για τις ανάγκες του γεγονότος ­ ενότητα θα κρατήσει το

πολύ πολύ μέχρι τις ευρωεκλογές, δηλαδή άλλους δύο μήνες και κάτι. Αξίζει τον κόπο;

Μήπως θα έπρεπε όλοι εμείς οι σύνεδροι να κάνουμε την προσπάθεια ­ ο καθένας

με τις δυνάμεις που διαθέτει και με γνώμονα την εξεύρεση της πιο συμφέρουσας

για την παράταξη και το έθνος προοπτικής ­ να απαντήσουμε στα καίρια ερωτήματα

που απασχολούν το μέσο πολίτη, αυτόν που δε μετέχει σε κόμματα, έχει όμως την

αξίωση τα κόμματα να ασχολούνται με επιτυχία με όσα ο ίδιος αντιμετωπίζει στην

καθημερινότητά του; Θα αναφέρω ενδεικτικά μερικά από αυτά:

*Ποια πρέπει να είναι η σχέση του κράτους με τις επιχειρήσεις που παράγουν

προϊόντα και υπηρεσίες; Ποια μορφή πρέπει να παίρνει; (Ιδιοκτησία αποκλειστική

ή κατά πλειοψηφία; Στρατηγική συμμετοχή στη διαχείριση άμεση ή έμμεση;

Εξάρτηση μέσω του χρηματοπιστωτικού συστήματος ή ποιος συνδυασμός όλων αυτών;).

*Ποια πρέπει να είναι τα όρια του πεδίου εφαρμογής της μονιμότητας των

δημοσίων υπαλλήλων; Πώς θα εξασφαλιστεί η κινητικότητα, η συνεχής εκπαίδευση

και βελτίωση, η αξιοκρατία και η αποτελεσματικότητα στο δημόσιο τομέα;

* Ποιες είναι οι αναπτυξιακές προοπτικές της οικονομίας μας; Σε ποιες

δραστηριότητες υπάρχουν περιθώρια αύξησης της παραγωγικότητας, δυνατότητες

επικερδών επενδύσεων και εξαγωγών; Πώς θα επιταχυνθούν και θα απλοποιηθούν οι

διαδικασίες για νέες αναπτυξιακές πρωτοβουλίες χωρίς να κινδυνέψει το

περιβάλλον και ο καταναλωτής;

* Ποια θα είναι τα επόμενα βήματα της εκπαιδευτικής επανάστασης που επιβάλλουν

οι σύγχρονες τεχνολογικές εξελίξεις και ο διεθνής ανταγωνισμός; Πώς θα

εξασφαλιστεί η ισότητα ευκαιριών για όλους τους νέους, άσχετα από την καταγωγή

τους και την οικογενειακή ευμάρεια και ταυτόχρονα θα εξασφαλιστεί σε όλα τα

ταλέντα η δυνατότητα να βρουν το δρόμο τους και να αναπτυχθούν ανεμπόδιστα;

* Πώς θα διασφαλιστεί ο ελεύθερος αυτοκαθορισμός κάθε προσωπικότητας,

περιλαμβανομένης και της προστασίας των κάθε είδους ιδιαιτεροτήτων και

ταυτόχρονα θα καλύπτεται αποτελεσματικά έναντι όλων η καθημερινή ασφάλεια,

ελευθερία και αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη; Πώς θα συνδυαστεί η ακώλυτη άσκηση

των συλλογικών ελευθεριών που αναγνωρίζει το Σύνταγμα με την τάξη που είναι

απαραίτητη για την ομαλή λειτουργία της κοινωνίας, ιδιαίτερα στα μεγάλα αστικά συγκροτήματα;

Και θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε έτσι για πολύ ακόμα.

Το 5ο Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να δώσει απάντηση ή έστω να συζητήσει

σοβαρά αυτά τα προβλήματα και άλλα ανάλογα που πραγματικά ενδιαφέρουν τον

Έλληνα πολίτη και που ούτως ή άλλως συνδέονται με τα βασικά αδιέξοδα της

κυβερνητικής μας πρακτικής. Στο βαθμό που θα το επιτύχει θα κερδίσει την

εμπιστοσύνη του λαού και θα συμβάλει στη βελτίωση του πολιτικού κλίματος γενικότερα.

Αλλιώς θα πρέπει να συμπεράνουμε ότι τις παραμονές της νέας χιλιετίας το έθνος

έχασε ­ με ευθύνη όλων μας, αλλά πρωτίστως με ευθύνη όσων είμαστε οργανωτικά

ενταγμένοι σ’ αυτόν το χώρο ­ άλλη μια μεγάλη ιστορική ευκαιρία.

Αυτό κάνει το Συνέδριο ετούτο πραγματικά ξεχωριστό.