Ένα νέο τηλεοπτικό αστέρι γεννιέται στη Γαλλία. Πρόκειται για τον ομογενή

Νίκο Αλιάγα, λίγο λιγότερο από τριάντα χρόνων. Η συμμετοχή του στην εκπομπή

της Christine Bravo «Union Libre» («Ελεύθερη Ένωση») κατ’ αντίστιξη του «Union

Europeene» (Ευρωπαϊκή Ένωση) εκτινάζει στα ύψη το ποσοστό της τηλεθέασης κάθε

φορά που ο δικός μας Νίκος μιλάει στην ενενηντάλεπτη εκπομπή της.

ΤΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, πρώτα πρώτα, «εκτινάζει στα ύψη»: οι μετρήσεις πια γίνονται βάσει

δευτερολέπτων τηλεθέασης. Έτσι, όποτε η σκυτάλη του λόγου περνά στον Αλιάγα (ή

στον ομόλογό του Βρετανό David Lowe), το καρδιογράφημα της εκπομπής σχηματίζει κορφοβούνια.

Η νέα αυτή εκπομπή μεταδίδεται κάθε δεύτερο Σάββατο στις 23.00 (ώρα Γαλλίας)

από το κρατικό κανάλι France 2. Η τελευταία, το Σάββατο που μας πέρασε, είχε

27% τηλεθέαση, δηλαδή 4.300.000 τηλεθεατές.

Η «Ελεύθερη Ένωση» φιλοδοξεί να φέρει πιο κοντά τους λαούς τής «αναγκαστικής

ένωσης» (της Ευρώπης) μέσω ενός «σόου», που μόνο πληκτικό δεν πρέπει να ‘ναι.

Ατάκες γρήγορες, συγκριτικοί πίνακες, ιδιαιτερότητες της κάθε χώρας της

Ευρώπης, «χτυπήματα» κάτω από τη ζώνη είναι στην ημερήσια διάταξη. (Π.χ.

Ερώτηση: «Τι υπάρχει στη χώρα σας που δεν υπάρχει σε καμιά άλλη ευρωπαϊκή

χώρα;». ­ «Το Άγιον Όρος. Είναι το μόνο μέρος στην Ευρώπη που απαγορεύεται η

πρόσβαση στις γυναίκες». ­ «Όμως εσείς οι Έλληνες εφεύρατε την ομοφυλοφιλία».

­ «Το ποσοστό στη χώρα μας είναι της τάξεως του 1%. Σε σας, στην Αγγλία,

φθάνει το 6%». Έξι χώρες μετέχουν σε κάθε εκπομπή. Ωστόσο, ο Αλιάγας μαζί με

τον Άγγλο ομόλογό του είναι παρόντες σε όλες. Οι τηλεθεατές το απαίτησαν.

Δύο λόγια και για την Christine Bravo: πετυχημένη σόουγουμαν στις αρχές της

δεκαετίας του ’90 εξαφανίστηκε από τη μικρή οθόνη προ τριετίας, για να βρει

την «πνευματική της ολοκλήρωση» κοντά στους Ζαπατίστας του Μεξικού. Κόρη

Ισπανών εξορίστων του εμφυλίου δέχτηκε να ξαναμπεί στο «παιχνίδι», έπειτα από

ισχυρή πίεση του τηλεοπτικού φεμινιστικού κοινού.


Τον Αλιάγα τον ενετόπισε στο Euronews, όπου ο πατριώτης μας κατέχει νευραλγική

θέση παρουσιάζοντας καθημερινά τις ειδήσεις στις 19.20 στο Tele Monte Carlo. Η

ευειδής μορφή του, η ευστροφία του, τα άψογα γαλλικά του την εντυπωσίασαν. Και

νομίζοντας πως είναι Ισπανός, λόγω ονόματος (Aliaga), τον κάλεσε στην εκπομπή

της για να καλύψει την Ισπανία.

Όμως της προέκυψε Έλληνας. Η Ελλάδα δεν ήταν μες στις προθέσεις της κυρίας

Bravo διότι, όπως όλοι ξέρουμε, η Ελλάδα δεν αφορά τους Ευρωπαίους, παρά σαν

παρωχημένο φολκλόρ. Όμως η απήχηση του Έλληνα «Ερμή», από την πρώτη κιόλας

εκπομπή, την έπεισε να τον κρατήσει δίπλα της.

Θέλησα να γνωρίσω αυτόν το νέο Έλληνα από πιο κοντά. (Τον ήξερα ώς τότε σαν

συντάκτη του Euronews που τόνιζε, προβάλλοντας ως δημοσιογράφος, με τρόπο τα

θέματα που αφορούσαν τη χώρα μας και ως συνεργάτη της ΕΡΤ στο Παρίσι). Οι

γονείς του, έμαθα, γνωρίστηκαν στα οδοφράγματα του Μάη του ’68 και ο ίδιος

γεννήθηκε στο Παρίσι, ως καρπός της μέθης του Μάη, το ’69.

Φοίτησε στο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα της Ιεράς Μητρόπολης (του Οικουμενικού

Πατριαρχείου) ως οικότροφος, στο Chatenay Malabry. Και είχε δάσκαλο και οδηγό

(του σχολικού και του βίου του) τον σημερινό Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Γαλλίας

και πάσης Ιβηρίας Ιερεμία.

Από μικρός θέλησε να βρει τις ρίζες του. Και τις βρήκε, μόνο έφηβος, στο χωριό

του, τα Σταμνά, έξω από το Μεσολόγγι, όπου κάθε χρόνο επιστρέφει απαράβατα για

να πάρει μέρος στο πανηγύρι της Αγίας Αγάθης, που ενώ γιορτάζει τον Φεβρουάριο

το πανηγύρι στα μέρη του γίνεται μες στον Αύγουστο μήνα. Τότε ο Νίκος ντύνεται

τσολιάς, φοράει φουστανέλα, ζώνεται τα φυσεκλίκια και τα άρματα των προγόνων

του (το κουστέκι), χορεύει, τραγουδάει κλέφτικα τραγούδια για τρεις ημέρες και

τρεις νύχτες, εξαγνίζεται μέσα στις τελετές της αναπαράστασης των καπεταναίων

του ’21 πριν από την Έξοδο. «Είναι η κάθαρσή μου», λέει. «Από τη ρίζα αυτή

αντλώ δύναμη. Άλλοι πριν βγουν στο «γυαλί» επιζητούν βοήθεια από διεγερτικές

ουσίες. Εγώ βάζω τα ακουστικά, ακούω παλιά του Στέλιου (Καζαντζίδη) και είμαι

έτοιμος, είτε για να παρουσιάσω τον Κλίντον στο Euronews είτε για να πω τις

ειδήσεις στους Γάλλους του Νότου από το Tele Monte Carlo». Αλλά τώρα στην

εκπομπή «Ελεύθερη Ένωση» μιλάει ως Έλληνας και προκαλεί, πάντα με χιούμορ,

τους συναδέλφους του των άλλων ευρωπαϊκών χωρών. Το look του βάρεσε στον

«σταυρό» τις Γαλλίδες. Και η άνεσή του. Le beau grec είχε ν’ ακουστεί από την

εποχή του Φοίβου Ραζή και του Teo Sarapo (των μεγάλων ερώτων της Jeanne Moreau

και της Edith Piaf αντίστοιχα).

Ο ίδιος ξέρει πολύ καλά πως η τηλεόραση είναι εφήμερη.

Και πως αθάνατη είναι μόνο η Ελλάδα. Γνωρίζοντας πως η δραχμή μας για τους

Ευρωπαίους δεν μετρά, επιμένει στην αξία του νομίσματος. ­ «Αισθημάτων

νομίσματα», του λέω. ­ «Τι εννοείς;» με ρωτά. ­ «Τα ελληνικά μου όσο κι αν τα

μιλώ καλά, δεν τα κατέχω σε βάθος».