ΓΕΝΝΗΘΗΚΕ: 17 Δεκεμβρίου 1949.

ΣΠΟΥΔΕΣ: Οικονομική Ιστορία στο Πανεπιστήμιο Βελιγραδίου – Ποδόσφαιρο

στη Σχολή Φυσικής Αγωγής Βελιγραδίου.

ΧΟΜΠΙ (και δουλειά): Ποδόσφαιρο.

ΑΓΑΠΑ: Όλα τα παιδιά του κόσμου

ΔΕΝ ΣΥΓΧΩΡΕΙ: Την διπλοπροσωπία

ΘΕΑΜΑΤΑ: Καλός κινηματογράφος.

ΜΟΥΣΙΚΗ: Ρομαντική μουσική τής Γιουγκοσλαβίας.

ΒΙΒΛΙΟ: Ρωσική λογοτεχνία και ιδιαίτερα Ντοστογιέφσκι.

ΘΑΥΜΑΖΕΙ: Όσους έχουν θάρρος και είναι ειλικρινείς και καθαροί.

ΘΑ ΚΑΛΟΥΣΕ ΣΕ ΓΕΥΜΑ: Τον Ντούσαν Μπάγιεβιτς.

Οι φίλοι του τον φωνάζουν «Ντούλε» και είναι ο άνθρωπος που έκανε τον

Ντούσαν Μπάγιεβιτς και τους Ολυμπιακούς να χάσουν τον ύπνο τους, τουλάχιστον

μέχρι τον επαναληπτικό αγώνα Ανόρθωσης – Ολυμπιακού την ερχόμενη Τετάρτη.

Σέρβος, συνήθως βλοσυρός και λιγομίλητος ο Ντούσαν Μιτόσεβιτς κέρδισε στα δύο

χρόνια που είναι προπονητής της Ανόρθωσης δύο πρωταθλήματα και ένα κύπελλο.

Λατρεύει την οικογενειακή ζωή, δεν έχει κινητό τηλέφωνο και του αρέσει η

ηρεμία που του προσφέρει η Κύπρος. Αν άλλαζε χώρα πρώτη επιλογή θα ήταν η

Ελλάδα, γιατί, όπως λέει, αισθάνεται όπως στη Σερβία…

ΕΡ.: Τι σκέπτεστε τώρα μετά το 2-1 με τον Ολυμπιακό;

ΑΠ.: Ότι πρέπει να κερδίσουμε, μόνον η νίκη μάς δίνει πρόκριση.

ΕΡ.: Πώς θα παίξετε στο δεύτερο ματς;

ΑΠ.: Επιθετικά, όπως παίξαμε στο δεύτερο ημίχρονο στην Αθήνα. Η Ανόρθωση είναι

καλύτερη όταν παίζει επιθετικά.

ΕΡ.: Ποιο είναι το πλεονέκτημα της ομάδας σου;

ΑΠ.: Τα παιδιά πιστεύουν στη νίκη.

ΕΡ.: Το μειονέκτημα;

ΑΠ.: Δεν έχουμε μεγάλη εμπειρία στα μεγάλα παιχνίδια και τις διεθνείς διοργανώσεις.

ΕΡ.: Πώς κρίνετε το πρώτο ματς;

ΑΠ.: Εμείς παίξαμε καλή μπάλα, δείξαμε ότι μπορούμε. Ο Ολυμπιακός είχε

πρόβλημα στο δεύτερο ημίχρονο.

ΕΡ.: Πού ήταν το πρόβλημά του;

ΑΠ.: Στο κέντρο. Δεν μπορούσε να ελέγξει το κέντρο.

ΕΡ.: Ποιον παίκτη του Ολυμπιακού θα θέλατε στην ομάδα σας;

ΑΠ.: Τον Σωκράτη Κόκκαλη…

ΕΡ.: Είναι όμως πανάκριβος…

ΑΠ.: Χωρίς αστεία… ο Μαυρογενίδης είναι ένας παίκτης που λείπει από μας στη

θέση που παίζει.

ΕΡ.: Ποιος θα προκριθεί τελικά;

ΑΠ.: Η Ανόρθωση, γιατί το αξίζει.

ΕΡ.: Τι είναι το ποδόσφαιρο για σένα;

ΑΠ.: Η ζωή μου όλη, που λέει και ο Καζαντζίδης.

ΕΡ.: Η κυρία Μιτόσεβιτς πάει στο γήπεδο;

ΑΠ.: Δεν έρχεται ποτέ.

ΕΡ.: Τι κερδίζεις από το ποδόσφαιρο;

ΑΠ.: Δεν σκέπτομαι τα λεφτά. Με ενδιαφέρει η δουλειά μου να έχει αποτέλεσμα.

ΕΡ.: Πώς κρίνεις το Μουντιάλ;

ΑΠ.: Η Γαλλία κέρδισε δίκαια το τρόπαιο.

ΕΡ.: Ήταν και η καλύτερη ομάδα;

ΑΠ.: Όχι. Για μένα καλύτερη ομάδα ήταν η Ολλανδία, αλλά δεν είχε τύχη.

ΕΡ.: Θα ήθελες να δουλέψεις στην Ελλάδα;

ΑΠ.: Νιώθω πολύ καλά στην Ανόρθωση. Αν όμως κάποια στιγμή θα πάω κάπου αλλού

πρώτη επιλογή είναι η Ελλάδα.

ΕΡ.: Γιατί αυτό;

ΑΠ.: Όπως και στην Κύπρο, έτσι και στην Ελλάδα δεν αισθάνομαι ξένος.

ΕΡ.: Για το ελληνικό ποδόσφαιρο τι έχεις να πεις;

ΑΠ.: Νομίζω πως λείπει η σωστή η δουλειά. Μπορεί σίγουρα να γίνει καλύτερο.

ΕΡ.: Και το κυπριακό;

ΑΠ.: Ανέβηκε πάρα πολύ τα τελευταία χρόνια. Λείπει όμως η οργάνωση και η

δουλειά στις μικρές κατηγορίες, λείπει η υποδομή.

ΕΡ.: Ποιες θεωρείς κορυφαίες στιγμές της καριέρας σου;

ΑΠ.: Όταν έπαιζα στην Ραντίσκι Νις πήγαμε 3-4 φορές στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ, παρ’

όλο που ήμασταν μια μικρή ομάδα.

ΕΡ.: Και ως προπονητής;

ΑΠ.: Το πρώτο πρωτάθλημα με την Ανόρθωση.

ΕΡ.: Πώς έφθασε η Ανόρθωση να διεκδικεί για τρίτη φορά πρόκριση στο Κύπελλο Πρωταθλητριών;

ΑΠ.: Στην ομάδα υπάρχουν πολύ καλοί παίκτες και πρέπει να πω ότι εδώ και δύο

χρόνια δουλεύουμε όλοι σκληρά και επαγγελματικά.

ΕΡ.: Αν δεν έμπαινες στο ποδόσφαιρο με τι άλλο θα ήθελες να ασχοληθείς;

ΑΠ.: Σίγουρα με ένα άλλο άθλημα, μου αρέσει το μπάσκετ και το χάντμπολ, έπαιζα

όταν ήμουν φοιτητής.

ΕΡ.: Τότε θα παρακολούθησες το Μουντομπάσκετ.

ΑΠ.: Και το παρακολούθησα και πανηγύρισα, γιατί αυτό που έκανε η Γιουγκοσλαβία

ήταν άθλος.

ΕΡ.: Είχε όμως τον Ρέμπρατσα και τον Μποντίρογκα;

ΑΠ.: Αύριο μπορεί να μην είναι ούτε ο Ρέμπρατσα ούτε ο Μποντίρογκα. Κάποιοι

άλλοι όμως θα είναι και θα παίζουν εξίσου καλά. Αυτό σημαίνει γιουγκοσλαβική σχολή.

ΕΡ.: Ποια είναι η σχέση σου με την πολιτική και τους πολιτικούς;

ΑΠ.: Δεν με ενδιαφέρουν καθόλου. Εμείς οι Σέρβοι δεν είχαμε ποτέ καλούς

πολιτικούς και γι’ αυτό πληρώσαμε πολύ ακριβά.

ΕΡ.: Τι σου αρέσει στην Κύπρο;

ΑΠ.: Ο τρόπος ζωής είναι ανθρώπινος.

ΕΡ.: Ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;

ΑΠ.: Τίτλοι και νίκες στο ποδόσφαιρο. Μέχρι τα εξήντα ελπίζω ότι θα μπορώ να

δουλεύω. Μετά θα κάνω βόλτες στη θάλασσα και θα βλέπω ποδόσφαιρο.