Για μια ακόμη φορά η Βουλή των Εφήβων μάς συγκλόνισε. Μαθητές μίλησαν με πάθος

και με γνώση, με λογική και με ψυχή, για όλα αυτά που εμείς οι μεγαλύτεροι, οι

«ωριμότεροι» και οι «σοβαρότεροι» απαγορεύεται να μιλήσουμε…ΞΑΦΝΙΚΑ, μια

νεαρή Βορειοηπειρώτισσα αναφώνησε: Όχι άλλες χαμένες πατρίδες! Ένας λυγμός

στάθηκε στο λαιμό της. Ένας κόμπος έσφιξε την καρδιά μας. Κι ένα παρατεταμένο

χειροκρότημα από τους συνομηλίκους της μέσα στο ελληνικό Κοινοβούλιο κάλυψε

την αμηχανία και λύτρωσε την ψυχή ενός ολόκληρου λαού.

Ένας άλλος έφηβος, συγκινημένος αλλά ψύχραιμος, έσκισε το χειρόγραφο του λόγου

που είχε ετοιμάσει, γιατί «δεν είχε πια καμιάν αξία» και δήλωσε στη συνομήλική

του Βορειοηπειρώτισσα ότι κι αν η φοβισμένη πολιτική ηγεσία τούς ξέχασε, η

νεολαία είναι όρθια και δεν τους ξεχνά!

Σας ευγνωμονούμε παιδιά. Χρόνια τώρα μας έμαθαν ότι η νεολαία του Internet,

του MTV και των videoclips δεν έχει ανησυχίες, δεν έχει ευαισθησίες, δεν έχει

δίψα για ιδανικά. Κι ήλθατε εσείς και μας δείξατε ότι η ηλεκτρονική

επικοινωνία δεν στεγνώνει την νεανική ψυχή. Την καθιστά πιο διψασμένη για

ιδέες, οράματα, ανάγκη συλλογικής ταυτότητας και προσωπικής ελευθερίας. Όπως

μας είχαν δείξει πέρσι δύο άλλα Ελληνόπουλα της Κύπρου ­ εκείνα με τη ζωή

τους, όχι απλώς με το λόγο τους.

Μεγαλώσατε σε μία χώρα όπου όταν χαθεί μια θαλάσσια χελώνα ή όταν ξοκείλει μια

φώκια σε κάποιαν ακτή γίνεται πρώτη είδηση στα νέα ­ τηλεοπτικά συνεργεία

σπεύδουν να καλύψουν την αγωνία της και κόσμος τρέχει να της συμπαρασταθεί.

Αλλά όταν δολοφονούνται ή διώκονται Έλληνες Βορειοηπειρώτες δίπλα από τα

σύνορά μας ουδείς διαμαρτύρεται. Μεγαλώσατε σε μια χώρα όπου «συμφέρει»

περισσότερο να είναι κάποιος… χελώνα Καρέτα Καρέτα παρά Βορειοηπειρώτης ολομόναχος!

Χωρίς πλέγματα, χωρίς ιδεολογικές αγκυλώσεις και χωρίς πολιτικές δουλείες

αντιληφθήκατε ότι μια κοινωνία δεν μπορεί να παριστάνει ότι ενδιαφέρεται για

θαλάσσια όντα υπό εξαφάνισιν, όταν δείχνει παγερή αδιαφορία για ανθρώπινες

κοινότητες υπό εξαφάνισιν. Σας ευχαριστούμε…

Να θυμάστε μόνο τη λεπτή διαχωριστική γραμμή που διακρίνει την πίστη σε

ιδανικά από τον πνευματοκτόνο φανατισμό, την εμπιστοσύνη στον εαυτό σας από

την αλαζονεία, τον πατριωτισμό από τη μισαλλοδοξία, την ελευθερία από την

αυθαιρεσία, την αξιοπρέπεια από τον τυφλό εγωισμό, την επαναστατική φλόγα από

την ισοπεδωτική μανία, τη δίκαιη οργή από τον μηδενισμό.

Βαδίστε προσεκτικά πάνω στη διαχωριστική αυτή γραμμή και μην την προσπεράσετε.

Διορθώστε τα λάθη των μεγαλύτερων ­ μην τα επαναλάβετε, έστω και από την

ανάποδη. Οπλιστείτε με παιδεία, εκεί που οι μεγαλύτεροί σας πίστευαν ότι τα

ξέρουν όλα. Οπλιστείτε με ήθος, εκεί που οι μεγαλύτεροί σας προσεχώρησαν στον

κυνισμό. Ασκηθείτε στην ταπεινότητα, εκεί που οι μεγαλύτεροί σας έσπασαν όλα

τα ρεκόρ αλαζονείας. Τώρα που είστε ακόμα αγνοί να θυμάστε: η αρετή δεν είναι

η αδυναμία των ηλιθίων, είναι η δύναμη των ικανών.

Όποιος έχει ικανότητες και πίστη στον εαυτό του έχει περιθώρια κι αντοχές να

παραμείνει ενάρετος. Αντίθετα, όποιος είναι ανασφαλής αλλοτριώνεται

ευκολότερα. Ο ενάρετος δεν νικάει πάντα. Αλλά η αλλοτρίωση είναι πάντα

συντριβή της προσωπικότητας…

Μας δώσατε πολλά, οδυνηρά και χρήσιμα μαθήματα τις τελευταίες μέρες. Σας

οφείλουμε κι εμείς μια συμβουλή: επενδύστε την ψυχή σας σε ήθος και αρετή,

επενδύστε τον αυθορμητισμό σας σε παιδεία και δημιουργικότητα, ανακαλύψτε ξανά

αυτές τις πανάρχαιες, πανανθρώπινες ­ τόσον ελληνικές και τόσον οικουμενικές

ταυτόχρονα ­ αξίες πάνω στις οποίες θεμελιώνονται όλες οι σύγχρονες κοινωνίες.

Κι όμως, στην Ελλάδα τις έχουμε ξεχάσει, τις έχουμε χλευάσει ­ τις έχουμε

σχεδόν απαγορεύσει. Και γι’ αυτό βουλιάζουμε.

Είστε υπερήφανοι που είστε Έλληνες. Να θυμάστε, όμως, ότι Έλληνες είναι όσοι

συμμετέχουν στην «ημετέρα παιδεία».

Το μεγάλο λάθος των μεγαλυτέρων σας είναι ότι απολάκτισαν την «ημετέρα

παιδεία», που σημαίνει αξίες, ιδανικά, ήθος, αισθητική, δημοκρατία, ελευθερία.

Όχι κάποια από αυτά. Όλα αυτά…

Εμείς απολακτίσαμε την ημετέρα παιδεία, εσείς την ανακαλύψατε και πάλι. Μας

κάνετε υπερήφανους. Μας ξαναδίνετε ελπίδα. Μην τη διαψεύσετε. Γιατί σαν πολλές

ελπίδες μας διαψεύστηκαν τελευταία…

Ο Χρύσανθος Λαζαρίδης είναι δημοσιογράφος – οικονομολόγος