Η περιοδοντική νόσος και η καρδιακή νόσος παρουσιάζουν πολλά κοινά χαρακτηριστικά, με σημαντικότερο την ύπαρξη φλεγμονής, ικανής να προκαλέσει καταστροφή των στηρικτικών ιστών του δοντιού και στένωση των στεφανιαίων αρτηριών της καρδιάς αντίστοιχα. Με δεδομένο ότι η περιοδοντική φλεγμονή είναι μικροβιακής αιτιολογίας, εύλογα τίθεται το ερώτημα αν και κατά πόσον η περιοδοντική νόσος μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο πρόκλησης καρδιακής νόσου μέσω των παθογόνων βακτηρίων της ή/και των προϊόντων της φλεγμονής, που μεταφέρονται μέσω της αιματικής κυκλοφορίας από το στόμα στην καρδιά.

Σύμφωνα με τα ερευνητικά δεδομένα, υπάρχουν ενδείξεις για πιθανή σύνδεση μεταξύ των δύο παθολογικών οντοτήτων- έχουν βρεθεί λ.χ. συγκεκριμένοι παθολογικοί μηχανισμοί μέσω των οποίων η μία νόσος επηρεάζει την άλλη. Πρόσφατη αμερικανική μελέτη, εξάλλου, σε 10.000 εθελοντές ηλικίας 18-74 ετών έδειξε ότι σε όσους είχαν περιοδοντική νόσο, οι πιθανότητες να διαγνωστεί καρδιακή νόσος ήταν πολύ περισσότερες από ό,τι σε όσους δεν είχαν. Άλλες μελέτες, όμως, είχαν αντίθετα ευρήματα. Υπάρχει επίσης η άποψη μιας πιθανής έμμεσης συσχέτισης μεταξύ των δύο ασθενειών μέσω δευτερογενών παραγόντων, όπως η αλλαγή των διατροφικών συνηθειών εξαιτίας της απώλειας δοντιών λόγω περιοδοντικής καταστροφής. Σημαντικό ρόλο στην αλληλοσυσχέτιση των δύο ασθενειών διαδραματίζουν και παράγοντες που αποδεδειγμένα θεωρούνται ενοχοποιητικοί ή επιβαρυντικοί για την παθογένειά τους, όπως το κάπνισμα. Επίσης, το γενετικό υπόβαθρο του κάθε ατόμου, και ιδιαίτερα ο βαθμός της κληρονομικής προδιάθεσης ή ευπάθειας στα φαινόμενα φλεγμονής, μπορεί να επηρεάσει σημαντικά τις πιθανότητες προσβολής από τις φλεγμονώδεις αυτές νόσους. Μολονότι, συνεπώς, υπάρχουν αρκετές και σημαντικές ενδείξεις που σχετίζουν την περιοδοντική και την καρδιακή νόσο, δεν έχει τεκμηριωθεί ακόμη με βεβαιότητα ότι η μία νόσος προκαλεί την άλλη. Είναι, συνεπώς, προφανής η ανάγκη ελέγχου των ενηλίκων για την ύπαρξη ή μη περιοδοντικής νόσου, με σκοπό την πρόληψη, την έγκαιρη διάγνωση ή έστω τη θεραπεία σε περιπτώσεις που ήδη υπάρχει πρόβλημα, ώστε έστω να περιοριστεί στο ελάχιστο ο δυνητικός κίνδυνος πρόκλησης καρδιακής νόσου συνεπεία της περιοδοντικής.

Ο Θεόφιλος Π. Βραχόπουλος είναι επίκουρος καθηγητής Περιοδοντολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και πρόεδρος του Συλλόγου Ελλήνων Περιοδοντολόγων.