Σήμερα, υπάρχουν σοβαροί λόγοι για να ανησυχούν οι άνθρωποι και για τους

διαθέσιμους υδατικούς πόρους. Οι συνέπειες από τη γενικευμένη ανθρώπινη

δραστηριότητα δημιουργούν ήδη σοβαρά προβλήματα στο οικοσύστημα, αναπόφευκτες

κλιματικές αλλαγές, με επιδράσεις ειδικά στους υδατικούς πόρους, τις

καλλιέργειες, τις παράκτιες πόλεις κ.λπ.

Οι λόγοι ανησυχίας γίνονται σοβαρότεροι, όταν διαπιστώνεται ότι οι διεθνείς

διαπραγματεύσεις για τα θέματα αυτά δεν οδηγούν σε πρακτικές και εφαρμόσιμες

συμφωνίες, με αποτέλεσμα οι κοινωνίες να εξαναγκάζονται να αντιμετωπίζουν εκ

των υστέρων τις δυσμενείς επιπτώσεις. Κι ενώ στον τομέα των υδατικών πόρων

υπάρχουν δυνατότητες να αναπτυχθούν τεχνικές και εργαλεία, πριν δημιουργηθούν

ανεπίστρεπτες καταστάσεις, δεν υπάρχει ένας συνολικός προγραμματισμός για

συστηματική αντιμετώπιση των κινδύνων.

Βέβαια, όπου οι κλιματικές αλλαγές δεν είναι σοβαρές ή όπου και οι αρχές

διαχείρισης του νερού παίρνουν έγκαιρα τα κατάλληλα μέτρα, οι δυσμενείς

συνέπειες μπορεί να μετριαστούν προσωρινά. Όμως, η αντιμετώπιση αυτή δεν

αποτελεί μια γενικευμένη πρακτική, με αποτέλεσμα:

* να αυξάνει η ζήτηση του νερού, είτε λόγω αύξησης των πληθυσμού, είτε λόγω

αύξησης των δραστηριοτήτων που απαιτούν τη χρήση νερού (βιομηχανική, αγροτική

χρήση)

* να επιδεινώνεται ταυτόχρονα η ρύπανση του νερού, αφού αποτελεί και τον φορέα

διάθεσης και μεταφοράς των οικιακών, γεωργικών και βιομηχανικών αποβλήτων.

Σήμερα, έχει γίνει κατανοητό ότι για τη διαμόρφωση των αναπτυξιακών πολιτικών

μιας χώρας θα πρέπει να λαμβάνεται σοβαρά υπόψη η διαθεσιμότητα των

απαραίτητων υδατικών πόρων και σε λογικό κόστος για την αστική ανάπτυξη, τη

γεωργία, τη βιομηχανία κ.λπ.

Αποτελεί, λοιπόν, κρίσιμο σημείο στην εποχή μας η χωρίς καθυστερήσεις και

ανεπάρκειες ορθή και ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων.

Όμως, η πραγματοποίηση όλων αυτών δεν είναι μια εύκολη υπόθεση, αφού είναι

προφανές ότι προϋποθέτει αντικειμενική γνώση των πραγματικών αναγκών και των

διαθέσιμων πόρων σε κάθε περιοχή, αλλά και πολίτες και φορείς ανοικτούς στην

προοπτική αλλαγών σε συνήθειες που αποκτήθηκαν σε περιόδους επάρκειας του

φυσικού αυτού αγαθού.

Κάθε προσπάθεια, λοιπόν, για ολοκληρωμένη διαχείριση υδατικών πόρων θα πρέπει

να βασίζεται στην ειλικρινή και στενή συνεργασία αρχών, φορέων, πολιτών,

επιστημόνων και επιχειρήσεων, ώστε να αξιοποιούνται στο μέγιστο η σύγχρονη

γνώση, η εμπειρία, αλλά και οι πόροι που διατίθενται συνολικά.

Με την αρωγή και τη χρήση της σύγχρονης τεχνολογίας, η συντονισμένη προσπάθειά

τους θα οδηγήσει στην ανάπτυξη των ικανοτήτων τους και συνεπώς στην

αποτελεσματική διαχείριση των υδατικών πόρων στην περιοχή τους.

Τέλος, θα πρέπει να επισημάνουμε ότι η αξιοποίηση αυτής της τεχνογνωσίας είναι

σκόπιμο να μεταφέρεται και σε άλλες περιοχές.

Η ΕΥΔΑΠ, στα πλαίσια αυτής της προσέγγισης, εξελίσσεται, επενδύει και

συγκεντρώνει πολλά στοιχεία για να κατακτήσει ένα διευρυμένο ρόλο στην

ολοκληρωμένη διαχείριση των υδατικών πόρων, αρχικά στην περιοχή αρμοδιότητάς

της, αλλά και σε ολόκληρο τον εθνικό χώρο, τα Βαλκάνια και στην περιοχή της

Μεσογείου, όπου είναι γνωστά και έχουν καταγραφεί τα σοβαρά προβλήματα που

απειλούν να οδηγήσουν ολόκληρες περιοχές σε κατάσταση ερήμωσης.

Η ΕΥΔΑΠ αισθάνεται επαρκής, προετοιμάζεται δυναμικά και παράλληλα σε πολλούς

τομείς για να δώσει το παρόν και να ανταποκριθεί αποτελεσματικά στις

προκλήσεις της νέας εποχής για:

* να αναλάβει ένα διευρυμένο ρόλο στη διαχείριση των υδατικών πόρων

* να ανταποκριθεί στις ανάγκες για παροχή υπηρεσιών στον τομέα του νερού αλλά

και στους τομείς της ενέργειας και των τηλεπικοινωνιών αξιοποιώντας τα

συγκριτικά της πλεονεκτήματα

* να προσφέρει υψηλού επιπέδου υπηρεσίες στους πελάτες της, ερμηνεύοντας σωστά

το νόημα των διακηρύξεων των διεθνών συναντήσεων ότι το νερό είναι οικονομικό,

αλλά και κοινωνικό αγαθό, διαθέσιμο σε όλους τους ανθρώπους, ακόμα και αν οι

κανόνες της αγοράς παρεμβάλλουν πολλούς ρυθμιστικούς παράγοντες.

Ο Διονύσιος Ξένος, δρ χημικός μηχανικός, είναι διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ