Έκρηξη της φτώχειας στη χώρα μας καταγράφουν οι έρευνες των επιστημόνων: σύμφωνα με μελέτες που βρίσκονται σε εξέλιξη, μέσα στο πρώτο εξάμηνο αυτής της χρονιάς έχουν προστεθεί περίπου 280.000 φτωχοί, ανεβάζοντας το ποσοστό της φτώχειας από 19,8% που ήταν στα τέλη του 2007- 2.216.000 άνθρωποι- σε 22,3%, δηλαδή ποσοστό αύξησης 12,6%.


Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι μέχρι τα τέλη του έτους περίπου ένας στους τέσσερις πολίτες αυτής της χώρας θα έχει πέσει κάτω από την κόκκινη γραμμή που ξεχωρίζει τη φτώχεια. Όμως, οι επιπτώσεις δεν σταματούν εδώ. Διότι και αυτοί που ήταν ήδη κάτω από το όριο της φτώχειας- έτσι όπως ορίζεται από την Ένωση και είναι στα 5.800 ευρώ ετήσιο εισόδημα- θα τη βιώνουν με σκληρότερους όρους. Θα υπάρχει, δηλαδή, επιδείνωση αυτών καθαυτών των συνθηκών φτώχειας.

Η Ελλάδα, επιπλέον, στον τομέα της φτώχειας έχει κι ορισμένα χαρακτηριστικά που τη φέρνουν σε χειρότερη θέση από τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης. Όπως σημειώνουν οι εκθέσεις της Κομισιόν, αν κάποιος πέσει κάτω από την κόκκινη γραμμή, πολύ δύσκολα

ΣΤΗΝ ΚΟΚΚΙΝΗ ΓΡΑΜΜΗ

Κομισιόν: Αν κάποιος πέσει κάτω από την κόκκινη γραμμή της φτώχειας, πολύ δύσκολα ξαναπερνάει πάνω από αυτήν

ξεφεύγει για να περάσει πάνω από αυτήν – γι΄ αυτό και η χώρα μας παρουσιάζει το μεγαλύτερο χάσμα πλούσιων και φτωχών. Στην πραγματικότητα αυτή, σημαίνοντα ρόλο παίζει το γεγονός ότι η φτώχεια, ως κοινωνικό φαινόμενο, ποτέ δεν αποτέλεσε στοιχείο της οικονομικής πολιτικής για να καταπολεμηθεί – και μόνον αποσπασματικά λαμβάνονταν μέτρα, συνήθως με προγράμματα επιδοτούμενα από την Ένωση, με πενιχρά αποτελέσματα. Τελευταίο αποσπασματικό μέτρο, το περίφημο Ταμείο για τη Φτώχεια, που έχει μεν εξαγγείλει ο κ. Αλογοσκούφης με προίκα 100 εκατομμύρια ευρώ, αλλά που λίγοι γνωρίζουν πώς θα λειτουργεί.

Μας πνίγει η ακρίβεια

Η επιδείνωση των ποσοστών φτώχειας- αλλά και της οξύτητας του φαινομένου της- οφείλεται αμιγώς στην ακρίβεια, καθώς αυτή έπληξε κυρίως τα αγαθά πρώτης ανάγκης. Τα φτωχά νοικοκυριά δαπανούν το ένα τρίτο του εισοδήματός τους για τρόφιμα, ενώ τα πλούσια το ένα όγδοο. Εάν προστεθεί και ο παράγων της υπερχρέωσης και της αύξησης των επιτοκίων, μπορεί να γίνει αντιληπτό πώς 280.000 άνθρωποι έπεσαν κάτω από την κόκκινη γραμμή σε ένα μόνο εξάμηνο- αλλά και πόσοι ακόμη θα πέσουν μέχρι τα τέλη του 2008, αφού ο πληθωρισμός δεν δείχνει καμία τάση υποχώρησης, αλλά αντιθέτως στο οικονομικό επιτελείο αναμένουν τη συνέχιση της ανοδικής του πορείας.

Στην κυβέρνηση, παραδοσιακά, η φτώχεια αντιμετωπίζεται ως μια ακόμη οικονομική παράμετρος. Όπως σημειώνουν όμως οι ειδικοί, όταν παρουσιάζει χαρακτηριστικά όξυνσης, σε περίοδο οικονομικής κρίσης, τότε μετατρέπεται και σε κοινωνικό φαινόμενο με τη δική του δυναμική και συγκεκριμένες συνέπειες- ένα οξύ αίσθημα απογοήτευσης, σε πρώτη φάση και οργής, σε δεύτερη φάση- που μπορεί να στραφεί κατά πάντων.

● Τα στοιχεία προέρχονται από μελέτη που βρίσκεται σε εξέλιξη του Σταύρου Ζωγραφάκη, επίκουρου καθηγητή στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών και ομάδας οικονομολόγων. Οδηγός επιβίωσης για τα δάνεια:έξι τρόποι για να μειώσετε τη δόση κατά 50% στις σελίδες 46- 47

«Όλα ακριβαίνουν ασταμάτητα»


Σοφία Ρέτσα,οικιακά Είμαστε πέντε άτομα και ζούμε με μια σύνταξη. Τα παιδιά προσπαθούν να βρουν δουλειές, αλλά κι εκεί τους παίρνουν με 300 και 400 ευρώ, που δεν φτάνουν ούτε για τα έξοδά τους. Μια έκτακτη ανάγκη μάς αναγκάζει να μείνουμε για λίγο καιρό στο ενοίκιο, συνεπώς τα πράγματα δυσκόλεψαν ακόμα περισσότερο για εμάς.

Όλα ακριβαίνουν ασταμάτητα. Η Λαϊκή μπορώ να πω πως είναι σχετικά φθηνή, όμως στο σούπερ μάρκετ όλα είναι πανάκριβα.

«Κατάρα η επιστροφή στην Ελλάδα»


Γιάννης Λυρής, συνταξιούχος Έζησα 25 χρόνια στο εξωτερικό και από τότε που γύρισα τα πράγματα πάνε από το κακό στο χειρότερο. Ευτυχώς είχα προλάβει και έκανα κάποιες καλές οικονομίες, αλλιώς δεν υπήρχε περίπτωση να τα βγάλουμε πέρα. Αναρωτιέμαι πώς ζουν άλλοι με 500 και 600 ευρώ τον μήνα. Ο ένας μου γιος εργάζεται στην Αυστραλία και παίρνει πολύ καλό μισθό. Προσπαθώ να τον πείσω να μη γυρίσει πίσω, γιατί με τους μισθούς της πείνας, τα πάντα να ακριβαίνουν και τη ζωή να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο, αυτό θα ήταν “κατάρα”.

«Τα χρήματα φθάνουν μέχρι τις 22»


Καίτη Δερμάνη, χήρα Πώς τα βγάζω πέρα; Κόβω από παντού προκειμένου να πληρώσω το ενοίκιό μου. Με δυσκολία αντέχω να φθάσω μέχρι τις 20-22 του μήνα. Μετά κάνω υπομονή μέχρι το τέλος του. Ο επόμενος χειμώνας θα είναι ακόμα πιο δύσκολος, με τις τιμές του πετρελαίου να ανεβαίνουν συνεχώς. Ο Θεός να βάλει το χέρι Του, αλλιώς θα περάσουμε ακόμα πιο δύσκολα.

Τελευταία Νέα