«Θέλω να ανοίξω τα φτερά μου και να πετάξω, όμως τα έχουν καρφώσει στο έδαφος», επαναλαμβάνει ο 24χρονος Βασίλης μέσα από το κελί του, όπου εκτίει ποινή φυλάκισης για χρήση και εμπόριο ναρκωτικών.


O νεαρός, που συνελήφθη στα 20 του χρόνια, απεξαρτήθηκε μέσα στη φυλακή και παράλληλα παρακολουθώντας μαθήματα στο σχολείο των Φυλακών Αυλώνα πέρασε στην Τριτοβάθμια Εκπαίδευση.

Δεν νοιάζεται τόσο που μένει για τέταρτη χρονιά κλεισμένος στη φυλακή, περιμένοντας να δικαστεί σε δεύτερο βαθμό στο Πενταμελές Εφετείο Θεσσαλονίκης. Δεν μπορεί να παρακολουθήσει

ΣΩΦΡΟΝΙΣΜΟΣ

Το σωφρονιστικό σύστημα κλείνει τα μάτια και στερεί από τον νεαρό κρατούμενο μια δεύτερη ευκαιρία

μαθήματα ως φοιτητής πια στο Τμήμα Λογιστικής Καβάλας και αυτό τον «σκοτώνει». «Το δικαιούμαι», επαναλαμβάνει.

Μετά τον θάνατο του πατέρα του, όταν εκείνος ήταν 13 ετών, οι ισορροπίες του ανατράπηκαν. Κοντά στα 20 κύλησε στα ναρκωτικά. Έπειτα ήρθε το «χαρτί» για τον Στρατό και ο Βασίλης πέρασε τους πρώτους μήνες της θητείας του μεταξύ στρατιωτικού νοσοκομείου, Ψυχιατρείου και σκοπιάς. Γρήγορα συνελήφθη με χασίς και ναρκωτικά χάπια και οδηγήθηκε στις Φυλακές Ανηλίκων Αυλώνα.

Κατά την κράτησή του στη φυλακή, ο Βασίλης εντάχθηκε σε πρόγραμμα απεξάρτησης του ΚΕΘΕΑ. Δίπλα του στέκονταν μόνο κάποιοι συγγενείς και τα παιδιά με τα οποία μοιραζόταν το κελί.

Κατάφερε να καθαρίσει από τις ουσίες και γράφτηκε στο σχολείο των φυλακών. Δεν έχασε ούτε ένα μάθημα, παρακολουθούσε εντατικά και τα κατάφερε καλά.

«Γεια σου Βασίλη, φοιτητή»

Αποφάσισε να δώσει Πανελλήνιες Εξετάσεις και τα αποτελέσματα του 2007 τον έστειλαν στον παράδεισο: Τμήμα Λογιστικής στη Σχολή Διοίκησης και Οικονομίας του ΤΕΙ Καβάλας. Χαρές και πανηγύρια στη φυλακή: «Γεια σου Βασίλη, φοιτητή», του φώναζαν οι φίλοι του. Το εκπαιδευτικό ίδρυμα έδειξε ενδιαφέρον, του έστειλαν το πρόγραμμα σπουδών, τα πρώτα βιβλία. Όμως, το όνειρο φρέναρε απότομα η δίκη σε πρώτο βαθμό στη Θεσσαλονίκη, οπότε ο Βασίλης μεταφέρθηκε στις Φυλακές Διαβατών. Το δικαστήριο του επέβαλε ποινή κάθειρξης 15 ετών, χωρίς να αναγνωρίσει κανένα ελαφρυντικό- ούτε τον πρότερο έντιμο βίο του ούτε το γεγονός ότι ήταν χρήστης, κυρίως όμως την προσπάθεια που έκανε στη φυλακή και την εισαγωγή του στο ΤΕΙ.

Όλο αυτό το διάστημα στις Φυλακές Διαβατών ο Βασίλης έχει χάσει εντελώς την επαφή με τις σπουδές του. Η διεύθυνση των φυλακών, όπως καταγγέλλει, δεν βοηθά και οι μέρες περνούν δύσκολα μέχρι τη νέα δίκη στο Εφετείο τον επόμενο μήνα. «Γιατί μου κόβουν το νόημα της ζωής, έχω κάνει τόσο μεγάλη προσπάθεια;», επαναλαμβάνει συνεχώς από το κελί του. «Οι σπουδές είναι για τον Βασίλη η αρχή για μια καλύτερη ζωή, μακριά από οποιαδήποτε παρανομία, μακριά από οτιδήποτε στοιχειώνει τα όνειρά του. Τον δρόμο του τον έχει διαλέξει και δεν πρόκειται να ξαναμπλέξει για χάρη κανενός και για τίποτα», έγραψαν οι συγκρατούμενοί του στην εφημερίδα των φυλακών.