Αναζήτηση
Η επόμενη παγκόσμια χρηματοπιστωτική κρίση μπορεί να προέλθει από την Κίνα, προειδοποιεί το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο που χτυπά το καμπανάκι για τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη.
Το τσεκάπ που έκανε το ΔΝΤ στην υγεία της κινεζικής οικονομίας δεν βγήκε καθαρό. Το Ταμείο διαπίστωσε ότι οι πιστώσεις που έχουν χορηγηθεί από το εγχώριο χρηματοπιστωτικό σύστημα είναι πολύ μεγάλες με βάση τα διεθνή στάνταρ. Επίσης διαπιστώθηκε ότι τα χρέη των νοικοκυριών έχουν κάνει άλμα τα τελευταία πέντε χρόνια και ότι οι πιέσεις που υπάρχουν να διατηρηθούν υψηλοί ρυθμοί ανάπτυξης στη χώρα έχουν οδηγήσει στην πρακτική να στηρίζονται με μεγάλα κεφάλαια ακόμη και επιχειρήσεις που θα έπρεπε να κλείσουν.
Ειδικότερα, το ΔΝΤ εντοπίζει τρεις βασικούς κινδύνους που απειλούν τη χώρα όπου τα χρέη νοικοκυριών και επιχειρήσεων κινδυνεύουν να λάβουν τη μορφή χιονοστιβάδας.
ΟΙ ΚΙΝΔΥΝΟΙ. Ο πρώτος κίνδυνος είναι ότι έχουν πλέον δοθεί πάρα πολλά επισφαλή δάνεια λόγω ισχυρών πολιτικών πιέσεων να μείνουν ανοικτές μη βιώσιμες επιχειρήσεις αντί να τις αφήσουν να κλείσουν. Ο δεύτερος κίνδυνος είναι ότι μεγάλο μέρος του δανεισμού έχει φύγει από τα χέρια των παραδοσιακών τραπεζών και πλέον γίνεται από το λεγόμενο «σκιώδες τραπεζικό σύστημα», στο οποίο οι Αρχές έχουν μικρότερη εποπτεία. Ο τρίτος κίνδυνος είναι ότι πλέον πολλοί επιχειρηματίες και επενδυτές είναι διατεθειμένοι να αναλάβουν πολύ μεγάλους επενδυτικούς κινδύνους επειδή στη χώρα έχει εδραιωθεί το σκεπτικό πως ό,τι και να γίνει, η κυβέρνηση θα σπεύσει να διασώσει κρατικές εταιρείες και οντότητες που σχετίζονται με την αυτοδιοίκηση.
Το Ταμείο απένειμε τα εύσημα στις προσπάθειες του προέδρου Σι Τζινπίνγκ να βελτιωθεί η εποπτεία και η ασφάλεια στον χρηματοπιστωτικό κλάδο, σημειώνοντας ωστόσο ότι πρέπει να γίνουν και άλλα προς την κατεύθυνση αυτή. Το ΔΝΤ σημειώνει ότι τα χρέη των επιχειρήσεων έχουν φτάσει το 165% του ΑΕΠ. Σημαντική αύξηση έχουν σημειώσει εξάλλου και τα χρέη των νοικοκυριών, πολλά από τα οποία τα χρέη αυτά μάλιστα είναι συνδεδεμένα με κερδοσκοπικές επενδύσεις υψηλού ρίσκου.
Δεν είναι τυχαίο ότι το ΔΝΤ προειδοποιεί την Κίνα πως ακολουθεί τον ίδιο ακριβώς δρόμο με αυτόν που ακολούθησαν οι ΗΠΑ λίγα χρόνια προτού ξεσπάσει η μεγάλη χρηματοπιστωτική κρίση του 2007 με την κατάρρευση της Lehman Brothers: η εποπτεία των τραπεζών είχε αυξηθεί, αλλά η ζήτηση για υψηλές επενδυτικές αποδόσεις παρέμενε μεγάλη. Αυτό οδήγησε σε προσπάθειες να παρακαμφθεί η υψηλή εποπτεία μέσω της δημιουργίας πολύ σύνθετων χρηματοπιστωτικών προϊόντων, όπως τα τοξικά ομόλογα με εγγύηση στεγαστικά δάνεια μειωμένης εξασφάλισης. Η Κίνα τα τελευταία χρόνια προσπαθεί να αλλάξει το μοντέλο της ανάπτυξης ώστε αυτό να μη βασίζεται στις εξαγωγές αλλά στην εσωτερική κατανάλωση.
