Το τίμημα και κατά πόσον αυτό θα υπερβεί τα 400 εκατ. ευρώ που είχε προσφέρει η SOCAR στον πρώτο και άκυρο τελικά διαγωνισμό, θα κρίνει και την επιτυχία του δεύτερου, τον οποίο πρόκειται να προκηρύξει το ΤΑΙΠΕΔ την επόμενη εβδομάδα.

Στην κυβέρνηση ποντάρουν στο ενδιαφέρον που φέρεται να έχει εκδηλωθεί για την απόκτηση του 66% του ΔΕΣΦΑ, δίχως ωστόσο αυτό να σημαίνει ότι είναι εύκολο το τίμημα να ξεπεράσει την προσφορά των Αζέρων. Αφενός λόγω των διεθνών συγκυριών στον χώρο της ενέργειας και της μεγάλης αυτή τη στιγμή προσφοράς εταιρειών προς πώληση όπως ο ΔΕΣΦΑ, αφετέρου λόγω της αβεβαιότητας που προέκυψε με την ατυχή εξέλιξη του προηγούμενου διαγωνισμού.

Το θέμα απασχολεί έντονα και τα ΕΛΠΕ, που είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος του ΔΕΣΦΑ και πωλούν το 35%, ταυτόχρονα με το Δημόσιο που θα διαθέσει το 31%. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι τα ΕΛΠΕ θα προσλάβουν σύμβουλο για την αποτίμηση της αξίας του ΔΕΣΦΑ, κάτι που σημαίνει ότι αν το προσφερόμενο τίμημα στον διαγωνισμό δεν την υπερβεί, τότε και δεν θα εγκρίνουν την πώληση.

Ενόψει πάντως της προκήρυξης του νέου διαγωνισμού, την πόρτα του ΤΑΙΠΕΔ, του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας όπως και του ΔΕΣΦΑ έχουν χτυπήσει αρκετοί δυνητικοί μνηστήρες. Ανάμεσά τους, ευρωπαϊκές εταιρείες διαχείρισης δικτύων όπως η βελγική Fluxys, η ιταλική Snam, η ολλανδική Gasunie, η ισπανική Enagas, η ρουμανική Transgaz, καθώς και νέοι παίκτες όπως η γαλλική GRTgas αλλά και funds όπως τα SFPI και Marguerite.

Στις μέχρι τώρα επαφές πρωταγωνιστούν οι Ιταλοί και οι Βέλγοι που μαζί με τους Ισπανούς έχουν και το ισχυρότερο κίνητρο να αποκτήσουν τον ΔΕΣΦΑ, καθώς και οι τρεις αποτελούν εκ των βασικών μετόχων του διαδριατικού αγωγού TAP που φιλοδοξεί να μεταφέρει το φυσικό αέριο της Κασπίας στην Ευρώπη μέσω Ελλάδας, Αλβανίας και Ιταλίας. Αρα γι’ αυτές τις εταιρείες, η εξαγορά της επιχείρησης που ελέγχει το ελληνικό δίκτυο δημιουργεί ισχυρές συνέργειες προς την κατεύθυνση νέων επεκτάσεων του ελληνικού δικτύου στα Βαλκάνια, με διασυνδετήριους αγωγούς κ.ο.κ.