Καμπάνες από SSM για τα ΔΣ

Επειδή ξέρω ότι αγωνιάτε για τις αλλαγές στις διοικήσεις των τραπεζών, να σας καθησυχάσω ότι σε επίπεδο κορυφής τίποτα δεν έγινε ακόμη, αλλά γίνεται μεγάλο παιχνίδι σε επίπεδο μελών διοικητικών συμβουλίων.

Κι αυτό γιατί η Φρανκφούρτη (SSM) ζήτησε –όπως μου λένε –με επιστολές της την αντικατάσταση κάποιων από αυτά, επειδή κρίνει ότι δεν πληρούν τις προϋποθέσεις. Το θέμα αφορά, μαθαίνω, Eurobank, Εθνική και Πειραιώς. Στην τελευταία εμφανίστηκε και το ΤΧΣ να επιδιώκει την απομάκρυνση συγκεκριμένου ξένου μέλους του ΔΣ, που θεωρείται ο άνθρωπος του μεγαλομετόχου Πόλσον.

Εν τω μεταξύ, η Πειραιώς εξακολουθεί να λειτουργεί με προσωρινό διευθύνοντα σύμβουλο. Την ίδια ώρα, στην Εθνική έχουν ήδη φουντώσει οι διαπραγματεύσεις για το πώς θα γίνει η αντικατάσταση του προέδρου Τάκη Θωμόπουλου, όταν θα έρθει η ώρα της Γενικής Συνέλευσης.

Επομένως, μη βιάζεστε. Τα ΔΣ θέλουν χρόνο, που θα έλεγε και η (τραπεζική) διαφήμιση…

Τσακαλώτος, ο διαιτητής

«Πιστεύουν ακόμη ότι μπορούν να περνούν πράγματα κάτω από τη μύτη των ξένων» λέει για κάποιους υπουργούς άνθρωπος στον κρατικό μηχανισμό που συνεργάζεται στενά με τους δανειστές. Σύμφωνα με αυτόν τον «insider», άλλοι υπουργοί στηρίζουν σιωπηλά τις αποκρατικοποιήσεις και άλλοι συνεχίζουν να δίνουν στα κλεφτά μια καραμέλα στην πελατεία τους σε επίπεδο τουλάχιστον ρητορικής. Κάποιος επομένως αναγκάζεται να παίζει τον ρόλο του διαιτητή. Τέτοιος είναι ο Τσακαλώτος. Δεν βγήκε και να πανηγυρίσει στο Σύνταγμα την πώληση της ΤΡΑΙΝΟΣΕ, κάθε φορά ωστόσο που προκύπτει ένα θέμα βοηθά ώστε να λυθεί. Λέγεται μάλιστα ότι πρόσφατα διεμήνυσε αρμοδίως πως δεν θα πρέπει να εκλαμβάνονται στα σοβαρά δηλώσεις σαν αυτές προ εβδομάδας από κυβερνητικό παράγοντα, ότι δεν θα προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις στην ενέργεια. Προφανώς και δεν συμφωνεί ιδεολογικά μαζί τους, ξέρει όμως τι έχει υπογράψει η κυβέρνηση και τι πρέπει να τηρήσει.

Σταθάκης, ο αμέτοχος

Στον αντίποδα, ο Γιώργος Σταθάκης, παρότι προβάλλεται ως ένας από τους εκσυγχρονιστές του ΣΥΡΙΖΑ, σφυρίζει κλέφτικα για το κεφάλαιο «ιδιωτικοποιήσεις». Είναι προφανώς γιατί έχει επωμιστεί τα της ενέργειας, όπου διακυβεύονται ευαίσθητες ισορροπίες στη δεξαμενή ψήφων των ΔΕΚΟ, ωστόσο και ως υπουργός Οικονομίας ήταν από αυτούς που ζητούσαν επίμονα αλλαγές στη σύμβαση για τα περιφερειακά αεροδρόμια.

Σπίρτζης, ο σιωπηλός

Ο Χρήστος Σπίρτζης μπορεί πια να μην κλαίει, αφού δεν έχει έναν Πιτσιόρλα απέναντί του για να τον ερεθίζει, η σιωπή του ωστόσο ως αρμόδιου υπουργού για τη συμφωνία της ΤΡΑΙΝΟΣΕ ήταν ηχηρή. Δεν τοποθετείται πλέον δημόσια για τις ιδιωτικοποιήσεις, αλλά τις μποϊκοτάρει όπου περνάει από το χέρι του. Οπως προ μηνός, όταν παρότρυνε το σωματείο εργαζομένων της ΕΥΔΑΠ να μπλοκάρουν τη διανομή κερδών στους μετόχους της κάνοντας στο ΤΑΙΠΕΔ ασφαλιστικά μέτρα, τα οποία και έχασαν.

Από Νέα Υόρκη στα Τρίκαλα

Δεν ξέρω εάν πριν από έναν χρόνο ο σημερινός υπουργός Οικονομίας και Ανάπτυξης Δημήτρης Παπαδημητρίου, καθήμενος στο γραφείο του στο Ινστιτούτο Λεβί στη Νέα Υόρκη, είχε σκεφτεί τι θα μπορούσε να του συμβεί έναν χρόνο μετά.Πολύ περισσότερο, δεν νομίζω να φανταζόταν τον εαυτό του να μιλά σε ένα ακροατήριο αγροτών στον θεσσαλικό κάμπο, και πιο συγκεκριμένα στα Τρίκαλα.Ομως η ζωή κρύβει εκπλήξεις και μία από αυτές είναι και η συνάντηση που θα έχουν οι θεσσαλοί αγρότες με τον κύριο Παπαδημητρίου, ο οποίος ελπίζει να τους μιλήσει για τον ρόλο που μπορεί να παίξει ο αγροτικός τομέας ως πυλώνας ανάπτυξης.Δεν λέω καλά θα κάνει ο υπουργός να πάει και μάλλον τολμηρό τον κόβω με αναμμένες τις μηχανές των τρακτέρ.Αλήθεια, πού είναι όλοι αυτοί που καβαλούσαν τα τρακτέρ δύο χρόνια πριν και έταζαν με την οκά;

Και η Κονιόρδου με τον νου της στο Φεστιβάλ Αθηνών

Η διάδοχος του Αριστείδη Μπαλτά στο υπουργείο Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου έχει κληρονομήσει τουλάχιστον δύο μεγάλες εκκρεμότητες. Η μία είναι η κήρυξη ως αρχαιολογικού χώρου όλης τής γύρω από την Αφάντου στη Ρόδο έκτασης και η δεύτερη αφορά φυσικά το Ελληνικό που ο προκάτοχός της το είχε επίσης κηρύξει αρχαιολογικό χώρο.

Η Κονιόρδου, ωστόσο, όπως λένε οι γνωρίζοντες, έχει περισσότερο το μυαλό της στα του πολιτισμού.

Της αποδίδεται ότι σε πρόσφατη σύσκεψη για το Ελληνικό έριξε την ιδέα «γιατί να μη μεταφερθεί εκεί το Φεστιβάλ Αθηνών;». Η ιδέα εδώ που τα λέμε δεν είναι κακή, με τη διαφορά όμως ότι η συζήτηση αφορούσε τις εκκρεμότητες γύρω από την ιδιωτικοποίηση, όχι την τύχη του Φεστιβάλ…