Οσο περνούν οι ημέρες και το μπλόκο στη σιδηροδρομική γραμμή της Ειδομένης συνεχίζεται τόσο χάνονται ευρώ και πελάτες, συσσωρεύονται ζημιές για εισαγωγείς και εξαγωγείς, ακυρώνονται παραγγελίες, διακόπτονται συνεργασίες και κυρίως πλήττεται ανεπανόρθωτα η εικόνα της χώρας.

Επειτα από 48 ημέρες κλειστής γραμμής, οι ζημιές για τις επιχειρήσεις έχουν φτάσει στα 4 εκατ. ευρώ, ενώ οι εξαγωγικές είναι αναγκασμένες να προωθούν τα φορτία τους μέσω Βουλγαρίας επιλέγοντας μια διαδρομή που επιφέρει επιπλέον κόστος 30%, αυτό συνεπάγεται με τη σειρά του καθυστερήσεις στον χρόνο παράδοσης, άρα καταβολή αποζημιώσεων ή ακόμη και διακοπή μακροχρόνιων συνεργασιών και επομένως απώλεια πελατών.

Σε αυτό το σπιράλ αλυσιδωτών προβλημάτων, εισαγωγείς και εξαγωγείς ζητούν από τον αρμόδιο υπουργό Υποδομών και Μεταφορών Χρήστο Σπίρτζη «το προφανές, να εφαρμοστεί ο νόμος και να απελευθερωθεί μόνιμα το σιδηροδρομικό δίκτυο προκειμένου να συνεχιστούν η απρόσκοπτη μεταφορά, η παράδοση και η παραλαβή προϊόντων προς και από το εξωτερικό».

ΕΠΙΣΤΟΛΗ SOS. «Μόνο έτσι θα στείλετε στο εξωτερικό το μήνυμα ότι η Ελλάδα είναι μια κανονική χώρα όπου λειτουργούν οι νόμοι και ότι δεν πρόκειται για μια αποδιοργανωμένη χώρα που κάνει ό,τι μπορεί για να αποτρέψει επενδύσεις και εξαγωγές» αναφέρει προς τον Σπίρτζη ο Γιώργος Ιωαννίδης, πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρηματιών Θεσσαλονίκης (ΣΕΘ). Σε μια ακόμη επιστολή, από τις τόσες που έχουν αποσταλεί τους δύο τελευταίους μήνες στο υπουργείο, οι βορειοελλαδίτες επιχειρηματίες, που στην πλειονότητά τους έχουν εξωστρεφή προσανατολισμό, επαναλαμβάνουν τα «τετριμμένα».

Δηλαδή ότι το κόστος του αποκλεισμού είναι πολλαπλό τόσο για τις επιχειρήσεις όσο και την οικονομία, ότι η διαδρομή μέσω Βουλγαρίας διαρκεί έως και δύο περισσότερες ημέρες, πως κοστίζει από 5.000 ώς 10.000 ευρώ περισσότερα ανά συρμό, καθώς και ότι προβλήματα αντιμετωπίζουν και οι εισαγωγείς που περιμένουν εμπορεύματα από την Κεντρική Ευρώπη ή πρώτες ύλες απαραίτητες για την παραγωγή των δικών τους προς εξαγωγή προϊόντων. Σε μια στιγμή δηλαδή που ο επιχειρηματικός κόσμος παλεύει να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά του διεθνώς, όπως λέει ο ΣΕΘ, καλείται να επωμιστεί και ένα επιπλόν κόστος, το μεταφορικό.

ΧΩΡΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ. Δεν είναι μόνο τα ευρώ και οι πελάτες που χάνονται, ούτε η έκκληση να γίνουμε μια κανονική χώρα όσο κυρίως το καμπανάκι προς τον Σπίρτζη ότι τα περιθώρια ανοχής και αντοχής του επιχειρηματικού κόσμου έχουν εξαντληθεί.

«Ηδη οι μεσαίες και μικρές επιχειρήσεις που εξάγουν προς τις άλλες χώρες της ΕΕ αλλά και όσες ελληνικές παραγωγικές επιχειρήσεις εισάγουν από εκεί πρώτες ύλες βρίσκονται μπροστά σε αδιέξοδο, ενώ την ίδια στιγμή είναι υποχρεωμένες να ανταποκρίνονται στις υποχρεώσεις τους απέναντι στην πολιτεία, καταβάλλοντας τις υπέρογκες φορολογικές και ασφαλιστικές επιβαρύνσεις και επιβιώνοντας σε ένα ασφυκτικό οικονομικό και επενδυτικό περιβάλλον» λέει χαρακτηριστικά ο ΣΕΘ.

Σε αυτήν τη δύσκολη περίοδο, κοινή είναι η πεποίθηση σε αρκετούς βορειοελλαδίτες (και όχι μόνο) επιχειρηματίες ότι η χώρα έχει μπει σε έναν φθοροποιό κύκλο. Οτι η ηγεσία της καθυστερεί δραματικά να δώσει λύσεις στις επιχειρήσεις και ότι η υπερφορολόγησή τους μπορεί βραχυπρόθεσμα να μην οδηγεί σε ορατά σημάδια αποσύνθεσης της οικονομίας, αλλά μακροπρόθεσμα υποσκάπτει τα θεμέλιά της.