Η Παγκόσμια Τράπεζα χάνει σταδιακά τη σημασία της καθώς πολλές χώρες αναζητούν άλλους δανειστές. Εάν θέλει να επιβιώσει, η διοίκησή της θα πρέπει να αλλάξει τη διαδικασία έγκρισης δανείων. Το πρόβλημα δεν είναι ότι οι αναδυόμενες οικονομίες δεν επιθυμούν να δανειστούν. Το πρόβλημα είναι ότι η Παγκόσμια Τράπεζα καθυστερεί πολύ τη σχετική διαδικασία, με αποτέλεσμα να έχει γίνει τελευταία επιλογή για πιθανούς πελάτες. Την ώρα που μια εμπορική τράπεζα χρειάζεται τρεις μήνες για να ετοιμάσει και να εκταμιεύσει ένα δάνειο, η Παγκόσμια Τράπεζα χρειάζεται πάνω από δύο χρόνια.

Εκείνο που κάνει την Παγκόσμια Τράπεζα ξεχωριστή είναι ότι σε αυτή συμμετέχουν 188 χώρες. Η εμπειρία δείχνει ότι η Τράπεζα μπορεί να ασκήσει επιρροή μόνο εάν τα στελέχη της γνωρίζουν καλά μια χώρα που θέλει να συνεργαστεί μαζί της, εάν τα στελέχη αυτά είναι ειδικοί στον τομέα τους και εάν μπορούν να ζητήσουν και να πάρουν έγκριση για μια απόφαση από την Ουάσιγκτον. Υψηλόβαθμα στελέχη της Τράπεζας που έχουν ζήσει για χρόνια σε πολλές χώρες τα έχουν καταφέρει πολύ καλά. Ομως η Τράπεζα ως οργανισμός δεν θα μπορέσει να πετύχει τους στόχους της εάν δεν επιχειρήσει να γίνει μια κεντρική δύναμη παροχής λύσεων.

Η Παγκόσμια Τράπεζα και οι χώρες που συμμετέχουν σε αυτή πρέπει να συνεργαστούν για να δημιουργήσουν έναν οργανισμό που θα αντιδρά άμεσα στις προκλήσεις, παρέχοντας βοήθεια όπου της ζητηθεί. Με τον τρόπο αυτόν θα μπορέσει να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο στην ενίσχυση της οικονομικής ανάπτυξης και στη μείωση της φτώχειας στια αναδυόμενες οικονομίες.

Η Νγκαΐρ Γουντς είναι πρύτανης της Blavatnik School of Government και διευθύντρια του προγράμματος Παγκόσμιας Εταιρικής Διακυβέρνησης στο Πανεπιστήμιο Οξφόρδης.

Τελευταία Νέα