Στις αίθουσες των αμερικανικών δικαστηρίων ο κωδικός «Σχέδιο Τροία» παραπέμπει ευθέως σε μια τραγωδία με θύμα μια ελληνική επιχείρηση. Την εξαγορά της Hellas Telecomunication, βασικού και μοναδικού μετόχου της ΤΙΜ Hellas, το 2005, από τα επενδυτικά κεφάλαια TPG και Apax.
Τα επενδυτικά κεφάλαια κατηγορούνται ότι λειτουργώντας με δόλιο τρόπο κατάφεραν να φορτώσουν μία από τις μεγαλύτερες ελληνικές εταιρείες τηλεπικοινωνιών εκείνη την εποχή με δάνεια ύψους 2,9 δισ. ευρώ, το μεγαλύτερο μέρος των οποίων κατέληξε στις τσέπες τους αφήνοντας τους ομολογιούχους με τεράστιες ζημιές.
Οι ομολογιούχοι, έπειτα από μια πολυδαίδαλη διαδικασία χρεοκοπίας και επανασύστασης της Hellas, συνεχίζουν να διεκδικούν αποζημιώσεις σχεδόν δέκα χρόνια μετά την απόφασή τους να δανείσουν την εταιρεία, χωρίς όμως κανένας μέχρι σήμερα να έχει εισπράξει τίποτα. TPG και Apax αρνούνται τις κατηγορίες.
Οι έρευνες όμως των αμερικανικών δικαστικών Αρχών συνεχίζονται και πηγές οι οποίες παρακολουθούν στενά την εξέλιξη της υπόθεσης υποστηρίζουν ότι σύντομα δεν αποκλείεται οι αρχιτέκτονες του «Σχεδίου Τροία» να βρεθούν αντιμέτωποι με την υποχρέωση πληρωμής διαφυγόντων φόρων της τάξεως των 200 εκατ. δολαρίων.

Τα χρήματα αυτά πρόκειται να διεκδικήσουν οι ελεγκτικές Αρχές του Λουξεμβούργου. Αλλωστε, στην Ελλάδα η υπόθεση της ΤΙΜ δεν απασχόλησε ούτε τους ελεγκτικούς μηχανισμούς, αλλά ούτε και την ελληνική Δικαιοσύνη. Η έδρα της Hellas, όταν εξαγοράστηκε, ήταν στο Λουξεμβούργο και πληροφορίες τις οποίες δημοσίευσε το «Economist» αναφέρουν ότι οι Αρχές του Λουξεμβούργου αναμένεται να προσφύγουν εις βάρος των Apax και TPG διεκδικώντας διαφυγόντες φόρους.

ΔΟΜΗΜΕΝΑ ΟΜΟΛΟΓΑ. Η ειρωνεία της υπόθεσης είναι ότι το «Σχέδιο Τροία» χτίστηκε με βάση τις νόμιμες αλλά αμφιλεγόμενες διαδικασίες έκδοσης δομημένων ομολόγων μετατρέψιμων σε μετοχές με βάση τους νόμους του Μεγάλου Δουκάτου.
Τα περίφημα CPEDs αποτελούν ένα «εργαλείο» το οποίο ανθεί στο Λουξεμβούργο και σύμφωνα με το κατηγορητήριο ήταν αυτά ο δούρειος ίππος για να περάσει μεγάλο μέρος των δανείων της Hellas στις τσέπες των funds.

Τα CPEDs αποτελούν έναν τύπο υβριδικού δομημένου ομολόγου, οι κάτοχοι του οποίου λαμβάνουν μερίδιο κερδών ανάλογα με την πορεία της εταιρείας. Στην ωρίμασή του, το δομημένο αυτό ομόλογο μπορεί να μετατραπεί σε μετοχές. Στο μεταξύ όμως, για τον εκδότη, τα CPEDs ανάλογα με τη χρήση τους μπορούν να αποτυπωθούν στον ισολογισμό της εταιρείας είτε ως χρέη είτε ως κεφάλαιο, ανοίγοντας τον δρόμο για μειωμένη φορολογική επιβάρυνση στην εταιρεία. Τα δύο funds είχαν υποστηρίξει ότι τα CPEDs αποτελούσαν αποπληρωμή δανεισμού και με βάση τις φορολογικές πλάτες του Λουξεμβούργου απέφευγαν φόρους.

Τώρα το Λουξεμβούργο δεν αποκλείεται να στραφεί εναντίον τους.

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥ ΙΝΔΟΥ. Πηγή με βαθιά γνώση της υπόθεσης υποστηρίζει ότι ο άνθρωπος ο οποίος μπορεί να φωτίσει πολλές πτυχές της ιστορίας είναι ο Nikesh Arora. Ο ινδικής καταγωγής εκατομμυριούχος τοποθετήθηκε από τα επενδυτικά κεφάλαια Apax και TPG στο Διοικητικό Συμβούλιο της Hellas μετά την εξαγορά της. Παρότι έμεινε στην εταιρεία λιγότερο από έναν χρόνο, η αμοιβή του, όπως προκύπτει από δικαστικά έγγραφα, ήταν της τάξεως του ενός εκατομμυρίου δολαρίων.
Δεν είναι ο μόνος που αμείφθηκε πλουσιοπάροχα στη φάση εκείνη. Εστω κι αν για ένα στέλεχος του δικού του μεγέθους θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι δεν είναι καθόλου παράξενο.
Ο Arora με βαρύ βιογραφικό σπουδών στον τεχνολογικό τομέα ξεκίνησε την καριέρα του από τη Fidelity Investment το 1992 και εργάστηκε για εταιρείες – κολοσσούς, μεταξύ των οποίων η Colgate – Palmolive και η Google.
Στην Google μάλιστα ήταν αντιπρόεδρος από τον Ιανουάριο του 2011 έως και τον Ιούλιο του 2014, όταν και παραιτήθηκε για να μεταπηδήσει στη διοίκηση της Softbank, όπου συνεχίζει να εργάζεται.

Η Softbank είναι σήμερα η τρίτη μεγαλύτερη δημόσια επιχείρηση της Ιαπωνίας, μετά την Toyota και τη Mitsubishi UFJ Financial, διαγράφοντας πορεία εκρηκτικής ανόδου στο χρηματιστήριο τα τελευταία χρόνια. Από το 2009 έως το 2014 η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας αυξήθηκε κατά 557%, προσεγγίζοντας συνολικά τα 100 δισ. δολάρια.

Με βάση τη σταδιοδρομία του, δεν θα ήταν παράλογο να ισχυριστεί κανείς ότι ο Arora ακολουθεί το χρήμα.

Φεύγοντας από την Google, έλαβε αποζημίωση 50 εκατ. δολαρίων, ενώ μόνο το γιοτ του αξίζει 58 εκατομμύρια. Ο Ινδός, υποστηρίζουν ξένες πηγές που ξέρουν από μέσα την υπόθεση, είναι αυτός ο οποίος γνωρίζει πραγματικά τι έγινε την εποχή της αφαίμαξης της TIM από τα funds.

Το Λουξεμβούργο θα διεκδικήσει διαφυγόντες φόρους και στη Βρετανία πέφτουν καμπάνες στους ορκωτούς λογιστές

Μόνο στην Ελλάδα, όπου έγινεη εξαγορά το 2005, η όλη ιστορία δεν έχει απασχολήσει μέχρι τώρα ούτε

τις ελεγκτικές ούτε τις δικαστικές Αρχές

Τελευταία Νέα