Δικαιώνει τελεσίδικα την Αλουμίνιον της Ελλάδος στην πολύχρονη δικαστική διαμάχη της με τη ΔΕΗ η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της ΕΕ με την απόφασή της ότι η τιμολόγηση του ρεύματος προς τη βιομηχανία είναι ορθή και δεν συνιστά κρατική ενίσχυση ούτε αθέμιτο πλεονέκτημα όπως υποστήριζε στην προσφυγή της η Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού.

Ουσιαστικά η Επιτροπή αφενός απορρίπτει την καταγγελία της ΔΕΗ, τη δεύτερη κατά σειρά στην ΕΕ, κρίνοντας ως θεμιτή την τιμή που βασίστηκε σε απόφαση ελληνικού δικαστηρίου Διαιτησίας το 2013, αφετέρου στέλνει το μήνυμα ότι πρέπει να μπει τέλος σε αυτή τη διένεξη που κρατά από το 2006.

Παράλληλα όμως δίνει τη δυνατότητα και σε άλλες ενεργοβόρες βιομηχανίες να διεκδικήσουν καλύτερη τιμολογιακή πολιτική από τη ΔΕΗ, ενώ συμπίπτει και με την έναρξη της συζήτησης στο υπουργείο Παραγωγικής Ανασυγκρότησης για την ελάφρυνση του ενεργειακού κόστους των επιχειρήσεων.

Η ΤΕΛΙΚΗ ΤΙΜΗ. Στην απόφασή της η Επιτροπή χαρακτηρίζει εύλογη την τιμή των 36,6 ευρώ/μεγαβατώρα (40,7 ευρώ μαζί με άλλες χρεώσεις και ρύπους) την οποία αποφάσισε η Διαιτησία όπου προσέφυγε προ διετίας η ίδια η ΔΕΗ, τονίζοντας μάλιστα πως είναι υψηλότερη από τον μέσο όρο των τιμολογίων ηλεκτρικής ενέργειας για μεταλλουργικές επιχειρήσεις στην Ευρώπη, ο οποίος το 2013 ήταν 30,87 ευρώ ανά μεγαβατώρα.

Παρ’ όλα αυτά, τον Οκτώβριο του 2013 η ΔΕΗ επιδίωξε να ακυρώσει την απόφαση της Διαιτησίας υποστηρίζοντας ότι την υποχρεώνει να πωλεί ρεύμα στην Αλουμίνιον σε τιμές χαμηλότερες και από το κόστος της, κάτι που ισοδυναμεί με παράνομη κρατική ενίσχυση.

ΤΟ ΣΚΕΠΤΙΚΟ. Στο πολυσέλιδο σκεπτικό της η Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού αναφέρει ότι η ΔΕΗ αποτελούσε τον μοναδικό δυνατό προμηθευτή στην Ελλάδα για πελάτες υψηλής τάσης όπως η Αλουμίνιον, καθώς επίσης ότι στο επίπεδο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας είχε υπό τον έλεγχό της το 70% του συνόλου των μονάδων ηλεκτρισμού και όλους τους λιγνιτικούς και υδροηλεκτρικούς σταθμούς στην Ελλάδα, οι οποίοι αποτελούν τη φθηνότερη μέθοδο παραγωγής ρεύματος. «Επομένως, πελάτες υψηλής τάσης όπως η Αλουμίνιον της Ελλάδος φαίνεται ότι ήταν εντελώς εξαρτημένοι από την καταγγέλλουσα για την προμήθεια ηλεκτρικής ενέργειας» αναφέρει.

Αλλωστε όπως σημειώνει, η Αλουμίνιον αποτελεί μοναδικό πελάτη στην ελληνική αγορά, υπό την έννοια ότι είναι μακράν ο μεγαλύτερος καταναλωτής στην Ελλάδα (η κατανάλωσή της υπερβαίνει το 5% της συνολικής κατανάλωσης ρεύματος της χώρας) και για τους λόγους αυτούς «δεν μπορεί εύκολα να συγκριθεί με οποιονδήποτε άλλο πελάτη στην ελληνική αγορά».

Εν κατακλείδι η ΕΕ κρίνει ότι «η προσφυγή της ΔΕΗ στη Διαιτησία έγινε ελεύθερα, ότι ήταν προς το συμφέρον της» και, επομένως, το «τελικό τιμολόγιο που καθορίστηκε είναι σύμφωνο με τους όρους της αγοράς», «δεν χορηγήθηκε πλεονέκτημα στην Αλουμίνιον» ούτε κρατική ενίσχυση.

Το σκεπτικότης απόφασης

Η απόφαση κρίνει ότι η τιμολόγηση του ρεύματος για τη βιομηχανία είναι ορθή και δεν συνιστά κρατική ενίσχυση ούτε αθέμιτο πλεονέκτημα όπως υποστήριζε η ΔΕΗ