Στοπ σε όλες τις ιδιωτικοποιήσεις ακινήτων και κρατικών επιχειρήσεων που δεν έχουν ολοκληρωθεί, επιθυμεί να βάλει η κυβέρνηση σύμφωνα με τις δηλώσεις των αρμόδιων υπουργών της, ωστόσο, αναμένεται να εγκρίνει τη συνέχιση εκείνων για τις οποίες είτε έχουν υπογραφεί οριστικά συμβάσεις, είτε αφορούν χώρες με τις οποίες επιδιώκεται στρατηγική συνεργασία όπως η Κίνα και το Αζερμπαιτζάν.

Στην πρώτη κατηγορία ανήκουν όλες οι ενεργειακές ιδιωτικοποιήσεις (ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΕΛΠΕ), τα περιφερειακά αεροδρόμια, ο ΟΛΠ, και πιθανότατα το Ελληνικό – και λέμε πιθανότατα διότι χθες δεν έγινε η παραμικρή αναφορά στο διαγωνισμό-σύμβολο της αντιπολιτευτικής τακτικής του ΣΥΡΙΖΑ πριν από τις εκλογές.

Στη δεύτερη κατηγορία ανήκει η σύμβαση παραχώρησης που έχει υπογραφεί μεταξύ της κινεζικής Cosco και του Ελληνικού Δημοσίου για τη διαχείριση του τερματικού σταθμού διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων στο λιμάνι του Πειραιά και η περίπτωση πώλησης του 66% του ΔΕΣΦΑ (του δικτύου αγωγών φυσικού αερίου) στην αζέρικη Socar.

Γιατί ακυρώνονται οι διαγωνισμοί της πρώτης κατηγορίας; Διότι η νέα κυβέρνηση θεωρεί ότι οι στρατηγικής σημασίας υποδομές πρέπει να παραμείνουν στον έλεγχο του Δημοσίου, το οποίο και θα αναλάβει να τις αξιοποιήσει.

Και γιατί προχωρούν, ως φαίνεται, οι ιδιωτικοποιήσεις και οι συμφωνίες της δεύτερης κατηγορίας; Είτε γιατί η νέα κυβέρνηση δεν μπορεί να κάνει αλλιώς (περίπτωση ΔΕΣΦΑ όπου έχει ήδη υπογραφεί συμφωνία πώλησης, και έχει δοθεί και προκαταβολή), είτε επειδή αποτελούν μέρος μιας ευρύτερης διακρατικής συμφωνίας (Cosco) με χώρες προς τις οποίες η κυβέρνηση προτίθεται να αναπτύξει «πολυεπίπεδη εξωτερική και οικονομική πολιτική», όπως στην περίπτωση της Κίνας.

Το τελευταίο πάντως 48ωρο είχαμε ένα μπαράζ εξαγγελιών από υπουργούς για ακυρώσεις διαγωνισμών. Την αρχή έκανε προχθες ο αναπληρωτής υπουργός Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας που ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο της Ναυτιλίας με την δήλωση ότι σταματά η διαδικασία ιδιωτικοποίησης του ΟΛΠ, ενώ τη σκυτάλλη παρέλαβε χθες ο υπερυπουργός Παραγωγικής Ανασυγκρότησης Ενέργειας και Περιβάλλοντος Π. Λαφαζάνης εξαγγέλοντας το τέλος για τις αποκρατικοποιήσεις της ΔΕΗ (σσ : αφορά τη διάσπαση και δημιουργία της Μικρής ΔΕΗ, και τη μετέπειτα πώληση του 17% της μητρικής), του ΑΔΜΗΕ (σσ : ο διαγωνισμός βρίσκεται σε εξέλιξη και υπήρχαν τρεις ενδιαφερόμενοι), αλλά και των ΕΛΠΕ με τη μεταβίβαση του ποσοστού 35,5% που κατέχει το ΤΑΙΠΕΔ πίσω στο Δημόσιο (σσ: ο διαγωνισμός δεν είχε ξεκινήσει).

Στην περίπτωση του ΟΛΠ, ο κ. Δρίτσας είπε ότι ο διαγωνισμός ακυρώνεται ως απάντηση στο αίτημα της τοπικής κοινωνίας, ενώ στην περίπτωση της ΔΕΗ, ο κ. Λαφαζάνης είπε ότι με την κίνηση αυτή θα γίνει η αρχή για την ανασυγκρότηση της επιχειρησης που θα αποτελέσει το “γίγαντα” για την απαραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας.

Τον τόνο έδωσε επίσης ο νέος υπερυπουργός Οικονομίας, Υποδομών, Ναυτιλίας και Τουρισμού Γ. Σταθάκης, που ανακοίνωσε ότι σταματά ο διαγωνισμός παραχώρησης των 14 περιφερειακών αεροδρομίων, στον οποίο είχε πλειοδοτήσει το σχήμα Fraport (Γερμανία) και Slentel (όμιλος Κοπελούζου), και η οποία είχε θεωρηθεί μακράν η πιο πετυχημένη ιδιωτικοποίηση. Η κοινοπραξία θα κατέβαλε ως εφάπαξ τίμημα στο Δημόσιο για την παραχώρηση των αεροδρομίων για 40 έτη το ποσό των 1,2 δισ. ευρώ, με τη δέσμευση να προσφέρει ετήσιο μίσθωμα 22,9 εκατ. ευρώ και να πραγματοποιήσει επενδύσεις 330 εκατ. ευρώ την πρώτη τετραετία και 1,4 δισ. ευρώ καθ΄όλη τη διάρκεια της παραχώρησης.

Στροφή στις διακρατικές συμφωνίες- αμηχανία για ΔΕΣΦΑ

Δεν παγώνουν ωστόσο άλλες συμφωνίες σε διακρατικό επίπεδο, όπως με τους Κινέζους, οι οποίες αποτελεούν κεντρική επιλογή της κυβέρνησης όπως είπε ο αναπληρωτής υπ. Ναυτιλίας Θ. Δρίτσας.

Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση του ΔΕΣΦΑ στο διαγωνισμό για την πώληση του οποίου είχε κατατεθεί μόνο μία προσφορά, από τη Socar, την κρατική εταιρεία ενέργειας του Αζερμπαϊτζάν, και έκτοτε το θέμα αναμένεται την έγκριση από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Κομισιόν. Ωστόσο στην υπόθεση αυτή, η νέα κυβέρνηση δεν θα φανεί επισπεύδουσα των εξελίξεων, αλλά θα αφήσει να κάνει «τη δουλειά» η ίδια η Κομισιόν, η οποία ως γνωστόν δεν… τρελαίνεται με την προοπτική να περάσει στους Αζέρους η πλειοψηφία των μετοχών του διαχειριστή.

Τι θα γίνει με το ΤΑΙΠΕΔ

Ερώτημα παραμένει το τι θα γίνει με το ΤΑΙΠΕΔ και το περίπου 30 ατόμων προσωπικό του. Θα κλείσει ή θα μετονομαστεί σε ένα άλλο φορέα, όπου και θα κληθούν να απασχοληθούν όσοι από τους εργαζόμενους το επιθυμούν;

Η απάντηση είναι πως εκτός συγκλονιστικού απροόπτου το ΤΑΙΠΕΔ θα κλείσει, αλλά η αξιοποίηση της κρατικής περιουσίας θα συνεχίσει να γίνεται από έναν διαφορετικό φορέα που θα ονομάζεται «Ταμείο Κρατικής Περιουσίας το αρχικό κεφάλαιο του οποίου θα αποτελείται από δημόσια περιουσία», χωρίς να έχει ξεκαθαρίσει αν στον οργανισμό αυτό θα εισφερθούν μόνο ακίνητα ή και κρατικές επιχειρήσεις προς πώληση.

Οσο για το προσωπικό του νέου αυτό φορέα, το πιθανότερο είναι ότι θα προέλθει από το προσωπικό που απαρτίζει σήμερα το ΤΑΙΠΕΔ.

Το βασικό ωστόσο ερώτημα είναι το αν η τρόικα θα δεχθεί μια τέτοια μονομερής ενέργεια (σσ: ας μην ξεχνάμε ότι τα όποια έσοδα από ιδιωτικοποιήσεις κατευθύνονται στην εξυπηρέτηση του δ. χρέους) ή αν η κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ θα αποτελέσει μέρος της συνολικότερης διαπραγμάτευσης με τους πιστωτές, άρα θα εξαρτηθεί και από άλλες παραμέτρους.

Οσο για το που θα κατευθύνονται τα έσοδα από το συγκεκριμένο Ταμείο, με βάση τα όσα είχε πει πριν τις εκλογές η νέα αναπληρωτής υπ. Οικονομικών Νάντια βαλαβάνη, θα κατευθυνθούν στην κάλυψη της μαύρης τρύπας του ασφαλιστικού συστήματος (όχι του χρέους), μαζί με εκείνα από την μελλοντική έρευνα και εκμετάλλευση υδρογοναθράκων.

Πολλά ακόμη τα ερωτήματα στο μέτωπο των αποκρατικοποιήσεων, και μένει όλα αυτά να απαντηθούν κατά τις προγραμματικές δηλώσεις της νέας κυβέρνησης στη Βουλή, στο τριήμερο 7,8 και 9 Φεβρουαρίου.

Τελευταία Νέα