Ζητώντας απάντηση στο αν «είναι δυνατή η ασφάλεια δικαίου στην ΕΕ» και αν «συμβάσεις με φυσικά πρόσωπα είναι δυνατόν να τροποποιηθούν αναδρομικά και εν μία νυκτί», γερμανός μικροομολογιούχος , έφερε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, το θέμα του «κουρέματος» των ελληνικών ομολόγων.

Πρόκειται για την αναφορά (1480/2012), για την υποχρεωτική μείωση που υπέστησαν, στην ονομαστική αξία και στους τόκους αποπληρωμής των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου που κατείχαν μικροεπενδυτές, η οποία έφθασε στην Επιτροπή Αναφορών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Ο γερμανός μικροομολογιούχος υποστηρίζει ότι οι επενδυτές έχουν το δικαίωμα να αναμένουν την πλήρη εξόφληση των τίτλων τους, επισημαίνοντας ότι το υποχρεωτικό «κούρεμα» συζητήθηκε, μόνο με τις μεγάλες τράπεζες και τα ιδρύματα και δεν ζητήθηκε η γνώμη των ίδιων των μικροεπενδυτών.

Αναφέρεται ακόμη στην δυσμενή θέση που βρίσκονται οι μικροομολογιούχοι τίτλων του ελληνικού δημοσίου αφού, όπως υπογραμμίζει, κανένα δικηγορικό γραφείο δεν δέχεται ν’ αναλάβει την υπόθεση της διεκδίκησης των ποσών που απωλέσθηκαν εξ’ αιτίας του «κουρέματος».

Ζητάει δε από την Επιτροπή να τον πληροφορήσει, αν η σχετική ενέργεια της ελληνικής κυβέρνησης συνάδει με την ασφάλεια δικαίου στην ΕΕ και αν επικροτείται η τροποποίηση συμβάσεων με φυσικά πρόσωπα, αναδρομικά και εν μία νυκτί σε βάρος των μικροεπενδυτών.

Όπως διευκρινίζεται η αναφορά του κρίθηκε αποδεκτή στις 30 Απριλίου 2013 και ζητήθηκαν πληροφορίες από την Επιτροπή Αναφορών.

Στην απάντηση της Επιτροπής, που ελήφθη στις 28 Φεβρουαρίου του 2014, αναγνωρίζεται ότι η Επιτροπή έχει πλήρη επίγνωση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν πολλοί μικροεπενδυτές που έπρεπε να υποστούν μειώσεις στην ονομαστική αξία των επενδύσεών τους και των δυσμενών όρων αποπληρωμής.

Τονίζεται όμως ότι, σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Συνόδου Κορυφής των αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων της ΕΕ, στις 21 Ιουλίου και 26 Οκτωβρίου 2011, η εφαρμογή της συμμετοχής του ιδιωτικού τομέα στη χρηματοδότηση της δεύτερης ελληνικής οικονομικής προσαρμογής του προγράμματος ήταν πρωταρχική ευθύνη των ελληνικών αρχών.

Συνεπώς, καταλήγει η απάντηση της Επιτροπής, τα κράτη-μέλη ήταν και είναι υποχρεωμένα να τηρήσουν τις υποχρεώσεις τους έναντι των μικροεπενδυτών του ελληνικού δημοσίου, σύμφωνα με τις διεθνείς συμφωνίες.