Αναζήτηση
Σε τεντωμένο σκοινί βαδίζουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και μαζί με αυτά το μεγαλύτερο μέρος της ελληνικής ναυπηγοεπισκευαστικής βιομηχανίας. Ηδη το μεγαλύτερο ναυπηγείο της χώρας υπολειτουργεί, και από τους 1.000
εργαζομένους μόλις οι 300 υποαπασχολούνται, ενώ η ρευστότητα της εταιρείας δείχνει να εξαντλείται. Η μόνη που φαίνεται αυτήν τη στιγμή ότι μπορεί να το σώσει, είναι η Αbu Dhabi Μar, η οποία όμως οκτώ μήνες μετά τις συμφωνίες που έχει υπογράψει, τόσο με το Ελληνικό Δημόσιο όσο και με την ΤhyssenΚrupp, ιδιοκτήτρια εταιρεία του Σκαραμαγκά, δεν έχει βάλει την τελική υπογραφή που θα της ανοίξει τις πόρτες του ναυπηγείου.
Την εμπόδιζε η εκκρεμότητα του προστίμου των 300 εκατ. ευρώ που είχε επιβληθεί στον σημερινό ιδιοκτήτη των ναυπηγείων. Τώρα που η εκκρεμότητα αυτή λύθηκε, κυβέρνηση και εργαζόμενοι στο ναυπηγείο ελπίζουν ότι η υπογραφή αυτή θα «πέσει» σύντομα και η Αbu Dhabi Μar θα πάρει τα κλειδιά του Σκαραμαγκά για να τον θέσει ξανά σε λειτουργία. Εκτός κι αν οι νέες κοινοτικές ρυθμίσεις για τη λειτουργία του, που επιτρέπουν μόνο κατασκευές και επισκευές πολεμικών σκαφών για 15 χρόνια, προκαλέσουν τάσεις φυγής από την Ελλάδα στη διοίκηση της Αbu Dhabi Μar.
Ενα τέτοιο ενδεχόμενο θα ήταν καταστροφικό, όχι μόνο για τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά και τους 1.000 εργαζομένους σε αυτά, αλλά σχεδόν για το σύνολο των περίπου 500 μικρών επιχειρήσεων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης που εκτείνεται στις περιοχές Πειραιά, Περάματος και Δραπετσώνας, στις οποίες απασχολούνται σήμερα περί τους 6.000 εργαζομένους. Και αυτό γιατί, όπως λένε στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος, «χωρίς τον Σκαραμαγκά δεν υπάρχει Ζώνη, και αντίστροφα».
Οι μεγάλες δεξαμενές που διαθέτουν τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά αποτελούν «κράχτη» για τα μεγάλα πλοία (Ρanamax, 90 τόνων), τα οποία εξακολουθούσαν να συντηρούνται και να επισκευάζονται σε ελληνικά ναυπηγεία. Ομως σήμερα, με ουσιαστικά κλειστά τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, ελάχιστα πλοία έρχονται πλέον στους ελληνικούς «ταρσανάδες», οι οποίοι ούτως ή άλλως χάνουν συνεχώς έδαφος από τα ναυπηγεία της γειτονικής Τουρκίας. Τα τουρκικά ναυπηγεία, έχοντας στη διάθεσή τους πάνω από 40 δεξαμενές όλων των μεγεθών, γνωρίζουν τα τελευταία δύο χρόνια ημέρες δόξας. Κατά μέσον όρο, το κόστος μιας επισκευής σε τουρκικό ναυπηγείο αντιστοιχεί στο ένα τρίτο του μέσου κόστους αντίστοιχης εργασίας σε ελληνικό ναυπηγείο.
Τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά κάποτε απασχολούσαν περίπου 3.500 άτομα, ενώ σήμερα ο αριθμός αυτός έχει περιοριστεί στους 1.000. Στην Ελευσίνα και το Νεώριο Σύρου οι εργαζόμενοι επίσης δεν ξεπερνούν τους 1.000, ενώ στη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη οι 10.000 που απασχολούνταν πριν από μερικά χρόνια, έχουν περιοριστεί σε 6.000- και από αυτούς οι περισσότεροι εργάζονται ευκαιριακά.
Επιστολή αγωνίας
Η δραματική αυτή κατάσταση καταγράφεται στην επιστολή που έστειλε η ομοσπονδία των εργοδοτικών οργανώσεων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης στην κυβέρνηση. Στην επιστολή εκφράζεται η αγωνία της ομοσπονδίας για τις εξελίξεις της μεταβίβασης της ιδιοκτησίας του «κλειστού» σήμερα Ναυπηγείου Σκαραμαγκά στην Αbu Dhabi Μar και αναφέρεται ότι «ανοιχτός Σκαραμαγκάς σημαίνει δουλειά και για τη Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη Περάματος». Η Ναυπηγοεπισκευαστική Ζώνη σήμερα έχει νεκρώσει κι ένας από τους κύριους λόγους είναι ότι ο Σκαραμαγκάς και οι δεξαμενές του παραμένουν κλειστά.
