Στον πόλεμο της Κορέας, αρχές της δεκαετίας του 1950, ο Κο Ουν έχασε πλήθος συγγενών και φίλων. Ηταν τέτοια η απόγνωσή του που, για να μην ακούει τον θόρυβο του πολέμου, έχυσε καυστικό υγρό στα αφτιά του.

Ο Κο Ουν είναι κάτι σαν τον Ρίτσο της Νότιας Κορέας. Γράφει ακατάπαυστα, έχει φυλακιστεί, έχει περάσει βασανιστήρια. Και είναι μεγάλος ποιητής. Στο δυτικό κοινό τον σύστησε ένας άλλος ογκόλιθος της ποίησης, ο Αλεν Γκίνσμπεργκ. Ο ίδιος μάλιστα προλογίζει την έκδοση «Τι; 108 ζεν ποιήματα», η οποία μεταφράστηκε στα ελληνικά από τις Αργυρώ Κασωτάκη-Γατοπούλου και Hana Yoo για λογαριασμό των εκδόσεων Περισπωμένη. Και η οποία μας φέρνει για πρώτη φορά σε επαφή με τον υποψήφιο της Νότιας Κορέας (ακούγεται αρκετά τα τελευταία χρόνια το όνομά του) για το Νομπέλ Λογοτεχνίας.

Ο Κο Ουν έχει πίσω του μια απίστευτη ιστορία. Οταν γεννήθηκε, πριν από 81 χρόνια, η Κορέα ήταν Ιαπωνία. Στον πόλεμο της Κορέας, αρχές της δεκαετίας του 1950, έχασε πλήθος συγγενών και φίλων. Ηταν τέτοια η απόγνωσή του που για να μην ακούει τον θόρυβο του πολέμου, έχυσε καυστικό υγρό στα αφτιά του. Και έγινε βουδιστής μοναχός το 1952. Αργότερα, και ηγούμενος μοναστηριού. Δέκα χρόνια κράτησε η μοναστική ζωή, μετά πέταξε τα ράσα για να αφοσιωθεί στην ποίηση, στην οποία επιδιδόταν από νέος. Για να συγκεντρωθεί σε αυτό, αυτοεξορίστηκε σε νησί και υπέβαλε τον εαυτό του σε ποικίλες δοκιμασίες –μία από αυτές ήταν η κατάχρηση αλκοόλ. Δεν απέφυγε και δύο απόπειρες αυτοκτονίας. Αλλά καθώς είναι άνθρωπος παθιασμένος και ευαίσθητος, συγκλονίζεται από την αυτοπυρπόληση εργάτη το 1970, όταν η Κορέα είχε δικτατορικό καθεστώς, και στρατεύεται πολιτικά για να βοηθήσει στην εγκαθίδρυση δημοκρατίας. Φυλακίζεται και τρώει ξύλο τόσο, που χάνει και το υπόλοιπο της ακοής που του είχε απομείνει. Στη φυλακή, και ενώ περιμένει ακόμη και την εκτέλεσή του, γράφει τη μεγαλύτερη ποιητική του συλλογή, ένα ποίημα για κάθε άνθρωπο που είχε γνωρίσει! Απελευθερώνεται, παντρεύεται, αποκτά μια κόρη. Το 1990 γνωρίζει τον Αλεν Γκίνσμπεργκ και το 1993, έπειτα από επίσημη κρατική αμνηστία και συγγνώμη, αποκτά επιτέλους διαβατήριο και αρχίζει να ταξιδεύει (συνεχώς). Μαζί του ταξιδεύουν και τα ποιήματά του που έχουν μεταφραστεί σε δεκαεπτά γλώσσες. Οι καλές εκδόσεις Περισπωμένη, που ξεκίνησαν δυναμικά και με υψηλά ποιοτικά στάνταρ μέσα στα χρόνια της κρίσης, έκαναν και στην περίπτωση του Κο Ουν μια σημαντική εκδοτική προσφορά προς το ελληνικό κοινό.