«Αίθουσα αναµονής» είναι ο τίτλος της συλλογής διηγημάτων της Τιτίνας Δανέλλη που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Δέκα διηγήματα, δέκα διεισδυτικές ματιές αναδεικνύουν με τέχνη περισσή τη μιζέρια, τη μεγαλομανία και την κακομοιριά του σύγχρονου Ελληνα. Με συναίσθημα αλλά χωρίς τυποποιημένους συναισθηματισμούς, με ευαισθησία αλλά χωρίς οίκτο και χωρίς οικτιρμούς, διαβάζει, αναπαράγει και ερμηνεύει τις εικόνες ή μάλλον ωθεί τον αναγνώστη της να τις ερμηνεύσει θέτοντας στη διάθεσή του τα φίλτρα και τους φακούς που η ίδια θεωρεί κατάλληλα. Ατεγκτη μέχρις αναλγησίας με τους ήρωές της, με λεπτό, διεισδυτικό χιούμορ και χωρίς στρογγυλέματα, η συγγραφέας φωτογραφίζει μια διαδρομή σαράντα χρόνων (το πρώτο διήγημα γράφτηκε το 1973 και το τελευταίο το 2012). Σε αυτή τη διαδρομή και ανάμεσα στους χαρακτήρες που παρελαύνουν ο καθένας μας θα αναγνωρίσει κάποιους που έχουν πολλές ενοχλητικές ομοιότητες με τον εαυτό του. Συχνά η ταύτιση θα είναι απρόσμενη και αποκαλυπτική και γι’ αυτό καμιά φορά οδυνηρή.