Εξαιτίας ενός πλήθους τηλεοπτικών αφιερωμάτων και σειρών, ταινιών μυθοπλασίας και τεκμηρίωσης, βιογραφιών και πεζογραφημάτων, ηλεκτρονικών παιχνιδιών και εικονογραφημένων βιβλίων, λίγοι άνθρωποι στο βόρειο ημισφαίριο αγνοούν πλήρως τα έργα και τις ημέρες του φυσικού, μηχανικού και εφευρέτη Νίκολα Τέσλα (1856-1943). Γεννήθηκε από σέρβους γονείς σε ορεινό χωριό της τωρινής Κροατίας. Στα 15 του μπορούσε να υπολογίζει ολοκληρώματα χωρίς να χρησιμοποιεί μολύβι και χαρτί. Στα 21 του τσακώθηκε με τους καθηγητές του στο Πολυτεχνείο της αυστριακής πόλης Γκρατς και έτσι δεν πήρε ποτέ πανεπιστημιακό πτυχίο. Στα 28 του βρέθηκε αδέκαρος στις ΗΠΑ και έπιασε δουλειά στην εταιρεία παροχής συνεχούς ρεύματος του Τόμας Εντισον, αλλά σε λιγότερο από δύο χρόνια απέρριψε τόσο την επιχείρηση όσο και τον ιδρυτή της. Στα 30 του άνοιξε την πρώτη του εταιρεία με σκοπό την παγκόσμια διάδοση του επινοημένου από τον ίδιο εναλλασσόμενου ρεύματος και ώσπου να κλείσει τα 43 (το 1899) πέτυχε απόλυτα τον σκοπό του.

Η ζωή του Τέσλα έχει βεβαίως και πτυχές που τον κάνουν να δείχνει σαν αδικημένος υπερήρωας ή σαν θλιβερό κορόιδο. Κατάφερε να αποκτήσει γύρω στα 300 διπλώματα ευρεσιτεχνίας (καθώς οραματίστηκε νωρίς τις ακτίνες Χ, το ραδιόφωνο, το ραντάρ, τις λυχνίες αερίου, τα τηλεκατευθυνόμενα βλήματα, τα αεροσκάφη κατακόρυφης προσγείωσης και απογείωσης), αλλά πολλά από τα επινοήματά του κατακυρώθηκαν σε πασίγνωστα πια πρόσωπα, όπως ο Ρέντγκεν και ο Μαρκόνι. Από το 1899 έως το 1917 επιδιδόταν σε πειράματα κολοσσιαίας κλίμακας και ισχυριζόταν ότι με αυτά επιδίωκε εξωφρενικούς στόχους –την κατασκευή υπερόπλων, την επικοινωνία με εξωγήινους πολιτισμούς, την εξασφάλιση δωρεάν ενέργειας για όλους τους κατοίκους του πλανήτη. Την τελευταία εικοσαετία του την πέρασε σαν ξεπεσμένος αριστοκράτης, καταχρεωμένος και κατάμονος σε φτηνά νεοϋορκέζικα ξενοδοχεία.

Ο Τέσλα δεσπόζει και στο σύντομο μυθιστόρημα του Ζαν Εσνόζ «Αστραπές» (2010), το οποίο μόλις εκδόθηκε στη χώρα μας –ως Γκρέγκορ υπάρχει σε σχεδόν κάθε παράγραφο του κειμένου. Ακόμη και για έναν δεξιοτέχνη της γραφής όπως ο Εσνόζ, ο θρυλικός επιστήμονας είναι ένας ήρωας με όλη τη σημασία της λέξης. Στο βιβλίο ο Γκρέγκορ γεννιέται λοιπόν μια θυελλώδη νύχτα κατά την οποία ο ουρανός σκίζεται από κεραυνούς. Ωσπου να τελειώσει τη μέση εκπαίδευση γίνεται ικανός για εξαιρετικά σύνθετους υπολογισμούς, ξεπερνά σε μπόι τα δύο μέτρα και νιώθει ψηλότερος από όλον τον κόσμο. Μετά τη σύγκρουση με τον Εντισον και τον συνεταιρισμό με τον Ουέστινγκχαους, μαγεύει γυναικείες καρδιές και μαγνητίζει παχύσαρκους χρηματοδότες πρωταγωνιστώντας σε δικής του εμπνεύσεως παραστάσεις με κρυφούς φωτισμούς, προσομοιώσεις καταιγίδων, τεράστια πηνία, ποικίλους λαμπτήρες και αέρια διαφόρων αποχρώσεων.

Από την άλλη πλευρά, στα μισά κεφάλαια ο καλύτερος εν ζωή πεζογράφος της Γαλλίας έχει υπονομεύσει το πιο γνωστό τέκνο των Σέρβων. Ωστόσο και σε αυτά τα ιδιαιτέρως δουλεμένα κομμάτια ο Γκρέγκορ (δηλαδή ο Τέσλα) κερδίζει την παρτίδα. Οταν ο πρωταγωνιστής φέρεται βάναυσα και προσβλητικά στους άτυχους βοηθούς του, που φυσιολογικά δεν μπορούν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του πνεύματός του, παίρνεις το μέρος του ισχυρού επιτιθέμενου. Οταν με ένα αυτοσχέδιο νυχτερινό πείραμα ο Γκρέγκορ προκαλεί δονήσεις σε μια γειτονιά της Νέας Υόρκης και ύστερα δεν αναλαμβάνει την ευθύνη για τις καταστροφές, γελάς σαν να έχεις να κάνεις με ένα έξυπνο παιδί που ρέπει στις σκανταλιές. Ακόμη και όταν ο ήρωας του βιβλίου καταντά ένας ελαφρόμυαλος και οστεώδης γέρος που ταΐζει και νοσηλεύει κάθε «φοβητσιάρικο, κατεργάρικο, βρώμικο, άχαρο, χαζό, άβουλο, κενό, καταχθόνιο, ανωφελές» περιστέρι του Μανχάταν, σκέφτεσαι ότι ο εμβληματικός άνδρας έχει επιτέλους το δικαίωμα να αδειάσει εντελώς το μυαλό του και να ξεκουραστεί.

Τελευταία Νέα