Ο ναζιστικός χαιρετισμός του ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ Γιώργου Κατίδη δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Οσοι παρακολουθούν τέτοιου τύπου όψεις του σύγχρονου ελληνικού ποδοσφαίρου, ιδίως μετά το 1979 που έγινε επαγγελματικό, ξέρουν ότι η διείσδυση ακροδεξιών ομάδων στο άθλημα είναι παλιά υπόθεση και ότι η ενέργεια του συγκεκριμένου ποδοσφαιριστή, ανεξάρτητα από το αν στην πραγματικότητα εκείνος ασπάζεται συνειδητά ή όχι την ιδεολογία που ο χαιρετισμός αυτός συμβολίζει, αποτελεί αντανάκλαση, για πρώτη φορά βέβαια μέσα στο τερέν, ευρύτερων διεργασιών που συντελούνται στις κερκίδες και στους κόλπους των οπαδών των ομάδων.

Σε πρόσφατη ομιλία του (τον Δεκέμβριο) στη Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ο αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας του Πολιτισμού και των Τοπικών Κοινωνιών στο Πανεπιστήμιο Κρήτης Γιάννης Ζαϊμάκης, γνωστός μεταξύ άλλων και για το βιβλίο του «Εργοτέλης, 1929-2009 – Ψηφίδες της αθλητικής και κοινωνικής ιστορίας ενός φιλοπρόοδου σωματείου», είχε επισημάνει την περίπτωση των Red Nationalists, ακροδεξιάς ομάδας στους κόλπους των οπαδών του Ολυμπιακού. Ακόμη πιο αξιοσημείωτη είναι η περίπτωση της Γαλάζιας Στρατιάς, ημιεπίσημου συνδέσμου φίλων της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου, ο οποίος, όπως λέει ο κ. Ζαϊμάκης, έχει τύχει αναγνώρισης και από επίσημους ποδοσφαιρικούς κύκλους, παρά το γεγονός ότι μέλη του έχουν προβεί σε ναζιστικούς χαιρετισμούς στις κερκίδες. Και παρά το γεγονός ότι ιδρύθηκε το 2001 στα γραφεία της Χρυσής Αυγής Παγκρατίου…

Για την ΑΕΚ είναι βέβαια κάτι πρωτόγνωρο, γιατί οι φανατικοί οπαδοί της, επικαλούμενοι και τις προσφυγικές καταβολές της ομάδας, υιοθετούν πάγια αντιφασιστική ρητορική –εξού και η σκληρή ανακοίνωση κατά του Κατίδη από την Original 21.

Αντίθετα, φαίνεται να υπάρχει έξαρση ακραίων αντιλήψεων στον Ολυμπιακό αλλά και σε άλλες ομάδες. Λιγότερο στον Παναθηναϊκό, ο οποίος όμως ήταν ο πρώτος διδάξας.

Σε συλλογικό έργο που μόλις κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Πλέθρον, με τίτλο «Ποδόσφαιρο και κοινότητες οπαδών» (το επιμελήθηκαν οι πανεπιστημιακοί Γιάννης Ζαϊμάκης και Νίκος Κοταρίδης), ο κοινωνιολόγος Βαγγέλης Τζούκας γράφει αναλυτικά για την περιβόητη ΝΟΠΟ (Ναζιστική Οργάνωση Παναθηναϊκών Οπαδών) που έδρασε τη δεκαετία του 1980, και μάλιστα όχι μόνη: παράλληλα στους κόλπους του Παναθηναϊκού είχαν δημιουργηθεί και άλλοι ακροδεξιοί πυρήνες, όπως η οργάνωση «Βασίλειος Βουλγαροκτόνος».

Το 1982 σε αγώνα του Παναθηναϊκού με τον ΠΑΟΚ μέλη των οργανώσεων αυτών έκαναν «έλεγχο ταυτοτήτων» στις εισόδους του γηπέδου της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, κάτι που θυμίζει και σημερινές συμπεριφορές αντιποίησης αρχής…

Ενώ το 1998 μέλη του Συνδέσμου «Φιλάθλων» Περιστερίου του Παναθηναϊκού σκότωσαν μαύρο (νιγηριανό) μικροπωλητή που είχε την ατυχία να περάσει μπροστά από τα γραφεία…

Η γηπεδική αυτή «συμπάθεια» για τους μαύρους φάνηκε και στη μεταχείριση πολλών σταρ που για καλή τους τύχη δεν ήταν μικροπωλητές, αλλά δεν εξαιρέθηκαν από το ρατσιστικό υβρεολόγιο. Ενα από τα θύματα ήταν μάλιστα παίκτης του Παναθηναϊκού, ο Τζιμπρίλ Σισέ, ο οποίος υπέστη μαρτύρια από οπαδούς του Ολυμπιακού Βόλου και του Ολυμπιακού που είτε του φώναζαν «ουγκ ουγκ» ή έκαναν τις μαϊμούδες σείοντας φουσκωτές μπανάνες. Θεωρείται, όχι αδικαιολόγητα, ότι αυτό βάρυνε πολύ στην απόφασή του να εγκαταλείψει την κατά τα άλλα ωραία χώρα μας…