Ενα κείμενο του 1947 του αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη έδωσε το έναυσμα στη Μαρίνα Βρανοπούλου, επιμελήτρια τέχνης και υπεύθυνη του χώρου Δύο Χωριά, να προσπαθήσει να προσδιορίσει τη Μύκονο στον χάρτη της σύγχρονης τέχνης. Πρόθεσή της είναι η Ιστορία, οι άνθρωποι και η εμπειρία ζωής στο νησί των αντιθέσεων να συμβάλουν στη δημιουργικότητα νέων καλλιτεχνών από την Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τι σας συνδέει µε τη Μύκονο και γιατί ονοµάσατετο πρόγραµµά σας Δύο Χωριά;

Δύο χωριά στη μυκονιάτικη διάλεκτο σημαίνει δύο χώροι. Για εμένα εκφράζει την ανάγκη μου να μην περιορίζομαι σε έναν μόνο τόπο. Τα Δύο Χωριά έχουν έδρα στη Μύκονο αλλά η φύση τους είναι νομαδική, στόχος είναι να μετοικούν και να μεταλλάσσονται.

Ο Αρης Κωνσταντινίδης στο «Δύο «χωριά» απ’ τη Μύκονο» περιέγραψετον χαρακτήρα του νησιού με έναν τρόπο που με εκφράζει απόλυτα. «Τοπίο είναι και ο άνθρωπος, αρκεί να μένει λαός, να μην αποξενώνεται απ’ τη φύση» γράφει. Θέλω λοιπόν να ενώσω δύο κόσμους που για κάποιον λόγο στην Αθήνα τις περισσότερες φορές πορεύονται χωριστά. Τον καλλιτεχνικό κόσμο που δημιουργεί τα έργα και το ευρύ κοινό που (πρέπει) να ταυποδέχεταικαι να τους δίνει τα φτερά να φύγουναπό τη φωλιά του δημιουργού τους και να ταξιδέψουν.

Αναφέρεστε σταΔύοΧωριά ως πλατφόρµα τέχνης και όχι ως χώρο τέχνης. Γιατί;

Γιατί δεν είναι μόνο ένας χώρος αλλά ένας ζωντανός οργανισμός που αλλάζει συνεχώς: ακόμη και κατά τη διάρκεια της ίδιας έκθεσης, τα έργα αλλάζουν, η νέα δουλειά των καλλιτεχνών ανατροφοδοτεί την υπάρχουσα ενημερώνοντάς την. Είναι μια έρευνα εν εξελίξει, μία ερώτηση που προσπαθούμε να απαντήσουμε, μια πλατφόρμα, με άλλα λόγια, τέχνης που λειτουργεί ως αφετηρία και όχι ως τελικός προορισμός.

Ποιος ο λόγος να έχει η κοσµοπολίτικη και προσανατολισµένη στοlifestyleXώρα της Μυκόνου διασυνδέσεις µε την καλλιτεχνική δηµιουργία;

Η Μύκονος δεν είναι προσβάσιμη μόνο στο «εκπαιδευμένο» φιλότεχνο κοινό της αστικής τάξης. Είναι ένας τόπος στον οποίο καταλήγουν πολλά και διαφορετικά ανθρώπινα μονοπάτια και κατά συνέπεια η παρουσία της τέχνης εκεί δεν μπορεί παρά ν’ αγγίξει ένα ευρύτερο κοινό.

Οι καλεσμένοι των Δύο Χωριών πώς θα δημιουργούν σχέσεις με το νησί και με τον σύγχρονο κόσμο της τέχνης;

Οι καλλιτέχνες ενημερώνονται λαμβάνοντας υλικό για τη Μύκονο, από τα αρχαία χρόνιαέωςσήμερα. Στη συνέχεια καλούνται να έρθουν να μείνουν στο νησί και να κάνουν επιτόπια έρευνα.Σημασία έχει να τοποθετούνται προσωπικά στο τι είναι η Μύκονος, στο τι είναι η Ελλάδα, να μετασχηματίζουν την εμπειρία της επαφής τους με το νησί σε δημιουργία.

Η εµπειρία σας ως επιµελήτριας τέχνης θα συγκρουστεί µε τιςεπιδιώξεις της υπεύθυνης των Δύο Χωριών;

Ελπίζω ότι η επιμελητική μου εμπειρία θα με βοηθήσει να κάνω καλέςεκθέσειςκαι να απευθύνωενδιαφέρουσεςπροσκλήσειςσε άλλους επιμελητές για να κάνουν κι εκείνοι με τη σειρά τους αξιόλογες προτάσεις.

Τελευταία Νέα