Το έργο της Μαρίας Παπαδημητρίου «Why look at animals? Agrimika» αποτελέι την εθνική μας συμμετοχή στη φετινή Μπιενάλε της Βενετίας. Και σε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση τέχνης με θέμα «Όλου του κόσμου τα μέλλοντα» το ελληνικό περίπτερο φιλοξενεί το έργο της καλλιτέχνη που έχει τραβήξει την προσοχή κριτικών τέχνης, επιμελητών, δημοσιογράφων από εφημερίδες, ειδικά έντυπα ακόμη και μεγάλα πρακτορεία ειδήσεων του εξωτερικού.

Σε έναν πρώτο απολογισμό , μία εβδομάδα μετά τα εγκαίνια του ελληνικού περιπτέρου που βρίσκεται στον χώρο των Τζαρντίνι, τα «Αγριμικά» έδειξαν την δύναμη της αλληγορίας τους. Καθώς περιγράφουν την παρούσα κατάστασης της χώρας που προσπαθεί να ισορροπήσει οικονομικά και κοινωνικά.

Αυτήν τη ματιά προς το παρελθόν εντόπισε και ο ειδικός για τα θέματα τέχνης του BBC Γουιλ Γκόμπερτζ. Ο οποίος επισκέφθηκε μαζί με τον επιμελητή Άντον Γουότκινς το ελληνικό περίπτερο για να το παρουσιάσουν στην ιντερνετική σελίδα του BBC.Μιλάνε για «έναν ύμνο στον παραδοσιακό τρόπο παραγωγής, ένα μοντέλο οικονομίας που παρατηρεί την οπισθοδρόμηση σε αντίθεση με την προοδευτική επιτάχυνση και ανάπτυξη για την οποία όλοι μιλούν αυτή τη στιγμή».

Η Μαρία Παπαδημητρίου μετέφερε στο ελληνικό περίπτερο ίχνη μνήμης και ιστορίας μέσα από ένα παλιό μαγαζί επεξεργασίας δερμάτων και γουναρικών άγριων ζώων. Το οποίο μετέφερε από τον Βόλο στον χώρο της μεγάλης και διάσημης διοργάνωσης πετυχαίνοντας να συγκεντρώσει πέρα από τους Έλληνες φίλους της σύγχρονης τέχνης και τους διεθνείς παρατηρητές της σύγχρονης δημιουργικότητας. Πρόκειται για μία πράξη που πάγωσε στον χρόνο, ένα κατάστημα που συμπυκνώνει το παρελθόν της τοπικής οικονομίας της Θεσσαλίας, μία καλλιτεχνική χειρονομία που συμπυκνώνει την αμηχανία του παρόντος. Είναι ό,τι χαρακτηρίζει τα «Αγριμικά»:

Στους τοίχους του καταστήματος, στους χώρους της έκθεσης, παρατίθενται αργασμένα τομάρια, προσωπικά ενθυμήματα, αποκόμματα από εφημερίδες, εργαλεία της δουλειάς, χαμένα αντικείμενα τηςκαθημερινότητας, η προσωπική «αίθουσα θαυμασίων» ενός ακάματου και πικραμένου ανθρώπου, που έχει ζήσει την πρόσφατη ελληνική ιστορία, από την εμπειρία του Εμφυλίου Πολέμου και τη σταδιακή οικονομικήανάπτυξη, μέχρι τα χρόνια της ευμάρειας και της κατάρρευσης.Αυτήν τη γραμματική μικρομεταφορών που έχει στο κέντρο της τον άνθρωπο και τη σχέση του με την ιστορία, την οικονομία, το θάνατο καιτα ζώα, πραγματεύονται τα «Αγριμικά» της Μπιενάλε. Μέσα από το στόμα του ταριχευμένου λύκου, το κρεμασμένο στον τοίχο τομάρι της αρκούδας ή το κεφάλι του αγριόχοιρου στον πάγκο της καλλιτέχνη αναδύεται μία οσμή θανάτου, Αλλά κυρίως ένα ουρλιαχτό ζωής.

Τελευταία Νέα