Η πρώτη κυκλοφορία του δανέζικου ντουέτου με το παλαιικό όνομα Raveonettes, το EP «Whip it on» του 2002, είχε μια παραξενιά: όλα τα τραγούδια ήταν παιγμένα σε ένα κλειδί, την ένδοξη «σι ύφεση μινόρε». Στο «Chain gang of love» η ίδια συγχορδία έγινε ματζόρε, κάτι τέτοια όμως δεν ήταν τα σημαντικότερα στη μουσική του Sune Rose Wagner και της Sharin Foo. Η αγάπη για το στυλάτο και μινιμαλιστικό garage από την άλλη, η shoegaze σκοτεινιά, ο θόρυβος των Sonic Youth ή των Jesus and Mary Chain, αλλά και μια απαλή εσάνς pulp ιστοριών επιστημονικής φαντασίας του ’50, ήταν και παραήταν. Και ας εγκατέλειψε τελικά το ζεύγος τις χνουδωτές παραμορφώσεις του, για χάρη πιο τενεκεδένιων και εμπορικών ήχων όπως του χιλιοπαιγμένου «Love in a trash can».

Περίπου από το 2011 και έπειτα όλα αυτά, ευτυχώς, μπερδεύτηκαν γλυκά. Με το πρόσφατο «Pea’hi», μάλιστα, σαν να προσαυξήθηκαν κιόλας: κατά μερικές εκλεπτυσμένες ενορχηστρώσεις ακόμα, κατά κάμποσες σκοτεινές ή θορυβώδεις συνθέσεις παραπάνω, αλλά και κατά δυο-τρεις χιπ-χοπ ή μπόσα νόβα ρυθμούς. Ολα ποτισμένα με την αγαπημένη τους surf κουλτούρα, επομένως και με αυτή την περιβόητη μελαγχολία της δυτικής ακτής –που εδώ όμως, αντίθετα από τις πιο πλαστικές εκδοχές της, μπορεί και φτάνει σε μεγάλα λυρικά, σχεδόν ωκεάνια, βάθη. Το αν αυτά προσεγγίζονται και επί σκηνής, οι Raveonettes το είχαν αποδείξει τρία χρόνια πριν, σε μια sold out συναυλία στο Κύτταρο. Απόψε πάντως παίζουν στο Gagarin, στο 205 της Λιοσίων, με τα εισιτήρια να κοστίζουν 20 ευρώ στην προπώληση και 25 στο ταμείο. Τα μπανιερά μας, τις σανίδες μας και μπρος.

Τελευταία Νέα