Σε αυτό το κοντσέρτο ο πιανίστας θα πατήσει και τα 88 πλήκτρα του πιάνου σε όλη τη διάρκεια της σκληρής αναμέτρησης με το έργο, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε ψυχοσωματική κατάπτωση. Οι σινεφίλ το γνωρίζουν ήδη από την κινηματογραφική βιογραφία «Ο σολίστας» (1996), όπου ο Τζέφρι Ρας ερχόταν στα όριά του ως πιανίστας Ντέιβιντ Χέλφγκοτ παίζοντας το «Κοντσέρτο για πιάνο και ορχήστρα αρ. 3 σε Ρε ελάσσονα» του Σεργκέι Ραχμάνινοφ. Το έργο αυτό μαζί με την «Πετρούσκα» του Ιγκόρ Στραβίνσκι είναι οι άξονες της αποψινής συναυλίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, όπου η Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης αναμένεται να δώσει τον καλύτερό της εαυτό, υπό τη μουσική διεύθυνση του Βασίλη Χριστόπουλου και σολίστ τον Στέφανο Θωμόπουλο.

Οπως εξηγεί ο πιανίστας: «Ενας από τους λόγους που κάνουμε πιάνο είναι αυτό το κοντσέρτο. Οποιος ξεκινάει μαθήματα ονειρεύεται πάντα να ερμηνεύσει Ραχμάνινοφ». Ο ρώσος συνθέτης, λέει ο καταξιωμένος σολίστας, εξακολουθεί να είναι επίκαιρος και να συγκινεί το κοινό. Ο βαθύς συναισθηματισμός του υπήρξε και οδηγός για το προσωπικό ύφος γραφής που ανέπτυξε μέσα στα χρόνια. «Οσο περισσότερο τον ανακαλύπτει ο κόσμος τόσο διαπιστώνει τη μουσική ιδιοφυΐα του. Εχει μια απαράμιλλη αίσθηση της μουσικής φόρμας και ίντριγκας για να χτίσει τα κοντσέρτα. Ξέρει ακριβώς μέχρι ποιου σημείου θα μεταφέρει τον θεατή: αφηγείται ιστορίες, συγκινεί το ακροατήριο και τελικά το κερδίζει». Ο Ραχμάνινοφ, λέει ο Στέφανος Θωμόπουλος, προέταξε μέσα από τις συνθέσεις του την ανάγκη για συναισθηματική έκφραση, μακριά από τις δογματικές δεσμεύσεις του παρελθόντος. «Ο Ραχμάνινοφ έπαιξε με τα υπάρχοντα όπλα», όπως λέει, για να συμπυκνώσει τη στάση του συνθέτη απέναντι στην εποχή του.

Την ίδια ώρα στη Ρωσική Σχολή αναδύεται η άλλη μεγάλη μουσική προσωπικότητα, εκείνη του Ιγκόρ Στραβίνσκι, ο οποίος συνόψισε όλα τα στυλ του παρελθόντος τολμώντας καινοτομίες που σοκάρισαν. «Κατάφερε μέσα από τη μουσική του να δημιουργήσει έναν κόσμο που έως τότε δεν υπήρχε. «Επιασε» το πού πήγαινε η τέχνη εκείνη την εποχή, όταν έσπαγαν όλοι οι κώδικες και ουσιαστικά άλλαζαν τα πάντα στη μουσική. Για να ακριβολογούμε, ήταν ένας από αυτούς που προκάλεσαν τη ρήξη. Ο δημιουργός που κράτησε το λάβαρο της καινούργιας τέχνης που γεννιόταν».

Οι δύο αυτοί συνθέτες, οι τόσο διαφορετικοί αλλά το ίδιο σημαντικοί, απόψε θα συνυπάρξουν στην αίθουσα συναυλιών του ΑΠΘ.