«Μας επιτέθηκαν μέσα στο σπίτι μας. Μας ανάγκασαν να φύγουμε. Ούτε τα ρούχα μας δεν προλάβαμε να πάρουμε» λέει κάποιος με φωνή φοβισμένη. «Μόλις περάσαμε το ποτάμι μάς περίμενε ο λαθρέμπορος. Βρεθήκαμε στη Φλώρινα. Του έδωσα 2.500 δολάρια» συνεχίζει κάποιος άλλος που με τη μαρτυρία του ρίχνει φως σε μια από τις πολλές –σκληρές και απάνθρωπες –λεπτομέρειες της κοινής ιστορίας τους: «Οι λαθρέμποροι, ξέρεις, κόβουν αφτιά και μύτες αν δεν πάρουν τα λεφτά». Οι πέντε ηθοποιοί (Ελενα Αρβανίτη, Σταύρος Γιαννακόπουλος, Χρήστος Σκούρτας, Μικές Γλύκας, Αράς Χαμεντιάν) της παράστασης «Under – Κρυμμένες φωνές» μετέτρεψαν χθες το μεσημέρι τον πεζόδρομο της Μακρυγιάννη, έξω ακριβώς από τον σταθμό του μετρό Ακρόπολη, σε μια ανοιχτή θεατρική σκηνή (φωτογραφία). Μόνα εργαλεία ήταν η φωνή τους και πέντε ρολά χαρτιού που ξετυλίγονταν πάνω στον δρόμο, όπως ακριβώς και οι προσωπικές ιστορίες των μεταναστών που υποδύονταν, οι προσωπικές τους διαδρομές από την πατρίδα τους προς την Ελλάδα. Μία φορά τον μήνα, το θεατρικό δρώμενο – παρέμβαση στο κοινωνικό φαινόμενο της μετανάστευσης φιλοξενείται υπό την αιγίδα του Δήμου Αθηναίων και με την υποστήριξη της αμερικανικής πρεσβείας σε διαφορετικά σημεία: στη Δημοτική Αγορά της Κυψέλης, στη Βαρβάκειο, στην Ακαδημία Πλάτωνος. Εκείνη όμως η πρώτη φορά στην Ομόνοια, τον περασμένο Οκτώβριο, είναι που ακόμη θυμάται έντονα ο σκηνοθέτης Νίκος Διαμαντής. «»Είμαστε ρατσιστές. Να σηκωθούν να φύγουν από εδώ αν δεν τους αρέσει» έλεγε ένας από τους θεατές. Αναρωτιέμαι αν αντιλαμβανόταν τη βαρύτητα όσων έλεγε». Οι Γιατροί του Κόσμου, το Στέκι Μεταναστών, το Ανοιχτό Σχολείο Μεταναστών του Πειραιά, ο παπα-Στρατής από τη Μυτιλήνη που φροντίζει τους μετανάστες που «βουλιάζουν» κάθε τόσο στο νησί του, ο περίγυρος των συντελεστών («η αλβανίδα καθαρίστρια του θεάτρου ή ο μάστορας που κάνει τα μερεμέτια») είναι οι πηγές από τις οποίες αντλήθηκε το πρωτογενές υλικό. «Ο περίγυρος ειδικά ήταν αρκετά δύσκολο να πειστεί και να μιλήσει για τις εμπειρίες και τα βιώματά του, πώς είναι τέλος πάντων να ξεριζώνεσαι από τη χώρα σου» εξηγεί ο σκηνοθέτης που κάθε Πέμπτη, στο τέλος της παράστασης, επιλέγει να παρουσιάσει και τη ματιά των Ελλήνων πάνω στο θέμα της μετανάστευσης μέσα από σύγχρονα κείμενα των συγγραφέωνΒασιλικής Πέτσα, Ναταλίας Κατσού, Χρήστου Χρυσόπουλου και Χρήστου Αγγελάκου.

Τελευταία Νέα