«Μορφή» που γράφει όσο λίγες στην οθόνη, ο Γιάννης Στάνκογλου πρωταγωνιστεί στο πολυαναμενόμενο «Forget me not» του Γιάννη Φάγκρα που γυρίστηκε στην Αλάσκα και κάνει πρεμιέρα στο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Μία μόνο από τις φετινές κινηματογραφικές παρουσίες του –έχει προηγηθεί και η «Ξενία» του Πάνου Κούτρα, όπου άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις επιλέγοντας να στραπατσάρει την εικόνα του στον ρόλο ενός χρυσαυγίτη!

Πώς βρέθηκες στην Αλάσκα και στη Νέα Ορλεάνη;

Ηρθε ο Γιάννης Φάγκρας και με βρήκε πρώτος. Το σενάριο με γοήτευσε και ακόμη περισσότερο το να ταξιδέψω σε αυτά τα μέρη. Ειδικά στη Νέα Ορλεάνη, που την είχα κάπως μυθικά μέσα μου. Οι μουσικές της, η υγρασία, οι δρόμοι, ο μυστικισμός… Ε και είπα κατευθείαν «ναι». Ηταν μια ταινία ταξιδιάρικη, κάτι που εμένα μου αρέσει πάρα πολύ. Κράτησα εμπειρίες τρομερές.

Ποιος είναι ο Αλεξ, ο ήρωας του «Forget me not»;

Ενας Οδυσσέας. Αλλά και ένας έλληνας δύτης που ζει στη Νέα Ορλεάνη όπου, ύστερα από ένα τηλεφώνημα, αναλαμβάνει μια επικίνδυνη δουλειά –να βρει κάτι πολύτιμο σε ένα ναυάγιο στην Αλάσκα. Παράλληλα, η κοπέλα που έχει αφήσει πίσω ξεσηκώνεται και πάει να τον βρει. Είναι μια εσωτερική ταινία που έχει μέσα της ένα ψάξιμο της ζωής –μια ουσιαστική ταινία που καλύπτεται από ένα όμορφο περιβάλλον.

Ταξιδεύαμε έναν μήνα αλλάζοντας λιμάνια. Ηταν μεγάλη περιπέτεια. Σκέψου πως κάναμε μια διαδρομή και πίσω μας ένα πλοίο που έκανε την ίδια πορεία με τέσσερις μόλις ώρες διαφορά ναυάγησε –και είχε και νεκρούς. Κινδυνέψαμε και το νιώσαμε. Αν και ήμουν ο μόνος που δεν «λύγισα» από τη ναυτία. Εβγαινα στο κρύο και ίσιωνα.

Η ταινία πέρασε πολλές περιπέτειες μέχρι να ολοκληρωθεί.

Ημουνα νιος και γέρασα. Είδα τη φάτσα μου στην πρώτη προβολή και, Οκ, είμαι έξι χρόνια μικρότερος! Αλλά δεν έχει και κάποιο νόημα να μιλήσουμε για τις καθυστερήσεις, ξέρουμε όλοι τα γνωστά προβλήματα του χώρου, και του Κέντρου Κινηματογράφου. Ελπίζω να λυθούν όλα αυτά στο μέλλον. Αν και δεν το βλέπω, τουλάχιστον όχι άμεσα. Κρίμα, το ελληνικό σινεμά είναι πλέον ένα εξαγώγιμο προϊόν.

Πήγες φέτος και στις Κάννες με την «Ξενία» του Πάνου Κούτρα.

Ναι και ήταν μια υπέροχη εμπειρία. Το κοινό αγάπησε και εκεί την ταινία, όπως κι εδώ. Κι ας βγήκε σε μια εβδομάδα φορτωμένη με πολλές ταινίες. Στο μεταξύ η ταινία συνεχίζει να βραβεύεται στα ξένα Φεστιβάλ. Την αγαπώ πολύ, είναι μια ταινία ανάλαφρη, αλλά περνάει και αυτά που θέλει μέσα όμως από το παραμύθι.

Τι άλλο περιμένουμε από εσένα φέτος;

Κοίτα, παίρνω μέρος στην «Κόρη του Ρέμπραντ» του Νίκου Παναγιωτόπουλου και σε μια άλλη, ιδιαίτερη περίπτωση. Μια ελληνοαμερικανική παραγωγή. Δημήτρης Τζέτζας λέγεται ο σκηνοθέτης, 32 ετών και έχει φτιάξει ένα αστυνομικό θρίλερ. Παίζουν ο Προμηθέας Αλειφερόπουλος, ο Τάκης Σπυριδάκης, ο Γιώργος Κιμούλης, η Ζωή Λάσκαρη, ο Ερρίκος Λίτσης και ο Αλέξανδρος Λογοθέτης. Βγαίνει και μια φινλανδική ταινία που γύρισα στην Κω. «Adventure in Greece» ήταν ο αυθεντικός τίτλος.

Μια ωραία, μεγάλη παραγωγή, απ’ αυτές που πληρώνουν στην ώρα τους (γέλια). Μακάρι να ήταν έτσι τα πράγματα κι εδώ. Σκέψου πως είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη όπου οι ηθοποιοί δεν πληρώνονται για τα πνευματικά δικαιώματα των ταινιών στις οποίες πρωταγωνιστούν.

Οσες φορές κι αν παιχτούν, εμείς δεν παίρνουμε τίποτα –ζούμε σε μια ζούγκλα λίγο-πολύ. Και μη νομίζεις πως μας έκοψε και πολλά λεφτά η κρίση. Πάντα λίγα παίρναμε. Τι κι αν έπαιρνες 1.300 από το Εθνικό, τι κι αν παίρνεις σήμερα 1.100. Ε, είναι κάπως. Εγώ πέρυσι έκανα δεκατέσσερις παραστάσεις την εβδομάδα!

Παρ’ όλα αυτά, τις κάνεις. Πώς πήρες τη μεγάλη απόφαση;

Εννοείς πώς αποφάσισα να γίνω ηθοποιός; Μου άρεσε η δουλειά! Και ξέρεις, έχω αλλάξει άπειρες στη ζωή μου.

Δηλαδή;

Από πού θες ν’ αρχίσω; Σίδερα σε μπετό, μονώσεις στο μετρό, σερβιτόρος, μπάρμαν, ντελιβεράς, promotion σε προφυλακτικά, promotion σε τσιγάρα… Κι άλλες που τις ξεχνάω. Η υποκριτική όμως ήταν αυτή που με γέμισε: να ανεβαίνω στη σκηνή ή να παίζω στο σινεμά –ειδικά αν δουλεύω και με μια ομάδα που εκτιμώ. Και νιώθω πως εξελίσσομαι κι εγώ ο ίδιος. Δε ξέρω αν γίνομαι καλύτερος άνθρωπος –κάποιοι ισχυρίζονται πως τους συμβαίνει αυτό –αλλά σίγουρα μαθαίνω πολλά για τον εαυτό μου. Παίζει κι ένας ναρκισσισμός στη δουλειά, δεν λέω. Αλλά δεν πας πουθενά κάνοντας απλώς τον ωραίο…

INFO

Το 55ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης αρχίζει σήμερα (ανάμεσα σε άλλα, με αφιέρωμα στις ταινίες του Ζέλιμιρ Ζέλνικ και του Ρόι Αντερσον) και ολοκληρώνεται στις 9 Νοεμβρίου. Η ταινία «Forget me not» θα προβληθεί στις 6/11 (20.00) στην αίθουσα Ολύμπιον και στις 7/11 (22.00) στην αίθουσα Τόνια Μαρκετάκη