«Και πολύ άργησε να βρεθεί εκεί!» μου εκμυστηρεύεται έλληνας κινηματογραφιστής με τόνο μάλλον ειρωνικό, όταν του μεταφέρω τα «νέα»: Το ΔΣ του Ελληνικού Κέντρου Κινηματογράφου ψήφισε για νέο γενικό διευθυντή του τον πρόεδρο της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών Χάρη Παπαδόπουλο. Βέβαια, ο υπουργός Πολιτισμού Κώστας Τασούλας μπορεί και να αρνηθεί –η πρόταση υποβάλλεται σήμερα.

Ο Χάρης Παπαδόπουλος ψηφίστηκε από 4 μέλη του ΔΣ (Νίκος Σέκερης, Γιάννης Διαμαντόπουλος, Μπιάνκα Νικολαρεΐζη, Ελπίδα Σκινδήλια), ενώ ο Γρηγόρης Καραντινάκης ψηφίστηκε μονάχα από τον Πέτρο Μάρκαρη (πρόεδρο του ΔΣ) και τον εξαίρετο μοντέρ Γιώργο Μαυροψαρίδη. Μία δε ψήφος πήγε στον σκηνοθέτη Σπύρο Ταραβήρα. «Δεν μπορώ να κάνω καμιά δήλωση, περιμένω την απόφαση του υπουργού» μας είπε στο τηλέφωνο ο κ. Μάρκαρης. Κανείς όμως δεν περιμένει κάποιου είδους ανατροπή εκ μέρους του κ. Τασούλα. Μέχρι πριν από λίγες μέρες, η υποστήριξη στο πρόσωπο του Καραντινάκη ήταν εντυπωσιακή. Οχι μόνο από την Ενωση Σκηνοθετών Παραγωγών Ελληνικού Κινηματογράφου ή τον Σύνδεσμο Ανεξαρτήτων Παραγωγών Οπτικοακουστικών Εργων, αλλά και από ονόματα όπως αυτά του Κώστα Γαβρά και του Φαίδωνα Παπαμιχαήλ.

Ο δε ρόλος του τωρινού ΔΣ έχει καταγγελθεί –δικαίως: καταψήφισε, για παράδειγμα, την εισήγηση του Καραντινάκη για χρηματοδότηση δύο ταινιών δίχως να έχει νομικό δικαίωμα.

Οι έλληνες σκηνοθέτες (οι νεότεροι κυρίως) δηλώνουν απόγνωση –όχι όμως δημοσίως, αλλά κατ’ ιδίαν. Εχουν ένα δίκιο: στις μέρες μας, μόνο κόβοντας τα έξοδα μπορείς να κρατηθείς σε μια θέση σαν κι αυτή –τα υπόλοιπα ελαχίστως ενδιαφέρουν το κράτος και το υπουργείο Πολιτισμού. Πάρτε παράδειγμα τη Θεσσαλονίκη.