Ξεκινώ με τις ειδήσεις: οι Ιάπωνες βάφτισαν ένα νησί τους… Φραγκοσυριανή. Οι Νοτιοκορεάτες γύρισαν προσφάτως ντοκιμαντέρ για το ρεμπέτικο που προβλήθηκε σε μεγάλο εκπαιδευτικό κανάλι. Οι μπάντες που παίζουν Μάρκο Βαμβακάρη αυξάνονται και πληθύνονται σε όλο τον κόσμο. Και ο Μάρκος μοιάζει να χαμογελά ευχαριστημένος στο πορτρέτο στον τοίχο απέναντί μου.

Ο γιος του Στέλιος με ενημερώνει για την απήχηση του πατέρα του, κάτι που ξέρει καλά ο ίδιος κάθε φορά που κι εκείνος παίζει (επιλεκτικά πια). Η αφορμή για να μιλήσουμε είναι η αυριανή του εμφάνιση. Υπάρχουν όμως πάντα πολλοί λόγοι για να ακούσεις τον Στέλιο Βαμβακάρη. Συνθέτης και μέγας δεξιοτέχνης του μπουζουκιού, εκτός από γιος του «Πατριάρχη του ρεμπέτικου», έχει περάσει τέσσερις φάσεις στην καριέρα του: νέος πολύ πλάι στον Μάρκο, μετά στα κέντρα της Θηβών ως σολίστας δίπλα σε ονόματα όπως η Καίτη Γκρέυ, συνθέτης τραγουδιών για Μπέλλου, Μοσχολιού, Νταλάρα. Και πειραματιστής στα μπλουζ σε συμπράξεις με Τζον Λι Χούκερ ή Λουιζάνα Ρεντ. Αυτό που σήμερα παραμένει πάντως υποφωτισμένο είναι οι δικές του συνθέσεις. Κι ας συνεργάστηκε με μεγάλους στιχουργούς, όπως ο Τάσος Λειβαδίτης ή ο Λευτέρης Παπαδόπουλος. «Τον Τάσο Λειβαδίτη τον γνώρισα από τον αδελφό του Αλέκο. Γυρίζανε τότε μια ταινία με τον Βέγγο στην Πλάκα όπου έπαιζα. Πήγα σπίτι του και έπαθα την πλάκα μου από την καλοσύνη. Aνοιξε το συρτάρι του και μου έδωσε 60-70 τραγούδια» θυμάται ο Βαμβακάρης που επίσης γνώρισε και συνδέθηκε με τον Κώστα Κινδύνη, τον Κώστα Κοφινιώτη, τον εκδότη του Γκαούρ Ταρζάν Νίκο Ρούτσο και βέβαια την Ευτυχία Παπαγιαννοπούλου. «Για την Ευτυχία μεσολάβησε ο πατέρας μου. Μου έδωσε δύο τραγούδια και αργότερα μέσω του Κώστα Χατζηδουλή έγραψα πάνω και σε άλλους στίχους της». Πώς βλέπει όμως σήμερα την επιστροφή στον Μάρκο; «Οταν ακούω παιδιά που αγκαλιάζουνε τις εικόνες του Μάρκου και μπολιάζονται με τις λέξεις του ανεβαίνω πολύ».

Ο Στέλιος είναι παλαιάς κοπής αλλά και σύγχρονος. Δεν με εκπλήσσει λοιπόν η απάντησή του για τις διασκευές πάνω στο έργο του πατέρα του: «Ηταν ωραία η χειρονομία των Locomondo που έκαναν τη «Φραγκοσυριανή» ρέγκε. Αυτά τα τραγούδια αναπλάθονται και έχουν τη ρίζα να γίνουν έτσι. Eνα τραγούδι που έχει πετάξει ψηλά δεν έχει πρόβλημα να διασκευάζεται». Κι αν εκείνος γράφει ασταμάτητα και κρατά κρυφούς άσους στο συρτάρι του, σήμερα η σύνθεση στο λαϊκό φαίνεται να «πάσχει». «Οι περισσότεροι παρασύρθηκαν από τα ταξίμια των παλιών. Αφού το σόλο το ‘χουν παίξει ο Μπέμπης ή ο Χιώτης γιατί δεν κάνεις κάτι άλλο; Δώσε μια άλλη μορφή, εμπλούτισε τη σκέψη σου. Κάθε μέρα είναι ένα χρονογράφημα. Θα μπορούσε σήμερα να γραφτεί κάτι για την ανασκαφή στην Αμφίπολη. Το πρόβλημα είναι βέβαια πως οι δισκογραφικές πια σχεδόν δεν υπάρχουν, τα ραδιόφωνα παίζουν αμερικάνικα και από παντού είσαι μέσα στα πόδια ανθρώπων που δεν γουστάρουν το λαϊκό τραγούδι».

INFO

«Από τον Μάρκο στον Στέλιο» με τον Στέλιο Βαμβακάρη αύριο στο Χίλιες και Δυο Νύχτες (Καραϊσκάκη 10, Ψυρή, τηλ. 210-3317.293-4). Μαζί του η Εβελίνα Αγγέλου, ο Ανδρέας Λάφης, ο Βασίλης Κορακάκης και πολυμελής μπάντα