Αναζήτηση
Επειτα από τόσα χρόνια έξω, πρέπει να σας πω ποιο είναι το καλύτερο πράγμα στην Ελλάδα και στον κόσμο: είναι η ελληνική ταβέρνα. Το καλύτερο πράγμα, σας λέω. Βασικά χέσ’ τον Παρθενώνα, κάν’ τον ταβέρνα. Στο εξωτερικό το πολύ πολύ να σου προσφέρουν πέντε, οκτώ, δέκα πιάτα… Στην Ελλάδα δεν ξέρω ποια γιαγιάκα έχουν κλείσει στην κουζίνα για να μαγειρεύει» λέει στο ξεκίνημα της σόλο περφόρμανς της «Μαραζώνω στην ξενιτιά» η Κατερίνα Βρανά, μία από τις 13 κορυφαίες γυναίκες κωμικούς stand up που, σύμφωνα με το αμερικανικό δίκτυο ενημέρωσης CNN, «θα πρέπει οπωσδήποτε να δούμε ζωντανά στη σκηνή».
Ακόμα και αν το αστείο της δεν ακούγεται και τόσο «αστείο» όταν αυτό διαβάζεται σε χαρτί εφημερίδας αντί να ακούγεται σε πραγματικό χρόνο –έστω και βιντεοσκοπημένο -, οι 250.000 χρήστες που έχουν ήδη γελάσει με αυτό στο YouTube φαίνεται να έχουν διαφορετική άποψη για την ελληνίδα κωμικό με τα χαρακτηριστικά σγουρά μαλλιά αφάνα.
Το σήμα κατατεθέν της εμφάνισής της, που την έκανε μάλιστα διάσημη για μια βραδιά στην εκπομπή «This week» του BBC όταν την προσκάλεσαν προκειμένου να μιλήσει –όχι για θέατρο και τέχνες, αλλά για την ελληνική κρίση. «Η υπεύθυνη καλεσμένων, ακριβώς μετά την εμφάνισή μου, μου έδειξε τον χαμό που γινόταν στο twitter. Κάποιοι έγραφαν «τα μαλλιά της μεγαλώνουν όσο την παρακολουθώ» ενώ άλλοι προέτρεπαν τον παρουσιαστή να τα αγγίξει».
Η ίδια, γεννημένη και μεγαλωμένη στην Αθήνα, με βάση της τα τελευταία 14 χρόνια το Λονδίνο «γιατί της άρεσε ο καιρός», όπως λέει με χιούμορ, ξεκαθαρίζει πως δεν είναι σελέμπριτι της τηλεόρασης. Ούτε καν του stand up, του είδους που αγαπά και τα τελευταία χρόνια υπηρετεί πιστά σε Αθήνα, Εδιμβούργο, Αδελαΐδα, Μελβούρνη, Μπράιτον και φυσικά σε πολλά μαγαζιά του Ανατολικού και Δυτικού Λονδίνου.
«Αν ρωτήσεις μια γιαγιά έξω από το Μάντσεστερ ποια είναι η Κατερίνα Βρανά, το πιθανότερο είναι να σου πει «who?» (ποια;). Στον χώρο της κωμωδίας όμως το όνομά μου είναι πιο γνωστό, κυρίως σε όσους ασχολούνται με το συγκεκριμένο είδος» παραδέχεται η νεαρή ηθοποιός που κέρδισε μια θέση στη λίστα του CNN χάρη στην παράσταση που η ίδια έστησε και παίζει με τίτλο «Feta with the queen», μια δημιουργία γραμμένη στα αγγλικά που βασίζεται στις εμπειρίες της ως Ελληνίδας του εξωτερικού. Κυρίως σε αυτές που βάζουν τρικλοποδιά στην καθημερινότητά της, όπως για παράδειγμα οι αλλοπρόσαλλες βρύσες της Βρετανίας (αλλού είναι το ζεστό, αλλού το κρύο) ή τα καζανάκια στις τουαλέτες που δεν ξέρεις αν «θα πρέπει να πατήσεις κουμπί ή να χορέψεις για να λειτουργήσουν κανονικά».
ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΟΥ CNN. «Το CNN προέκυψε όταν με γνώρισε μια δημοσιογράφος του, η οποία έτυχε και εκείνη να δοκιμάζει τις ικανότητές της στο stand up. Της άρεσαν αυτά που έκανα και στην πορεία με ακολουθούσε σε κάθε μου δουλειά. Οταν πια πήγε στο πολιτιστικό τμήμα του CNN, έκανε μια λίστα με τις καλύτερες γυναίκες κωμικούς. Ηταν πολύ τιμητικό για μένα» υπογραμμίζει η Κατερίνα που χωρίς κανένα ψήγμα κόμπλεξ επιβεβαιώνει αυτό που περνάει από το μυαλό όλων μας: πως τα πρώτα της βήματα στη σκηνή δεν ήταν το ίδιο επιτυχημένα με την πορεία της.
«Μου έχει τύχει πολλές φορές να μην περνάει καλά το κοινό. Το πρώτο λεπτό δεν γελάνε, ούτε το δεύτερο. Στο τρίτο πια αρχίζουν και θυμώνουν. «Γιατί μας πρήζει αυτή και μας κουράζει;» αναρωτιούνται. Ειδικά στα πρώτα μου βήματα ήταν συχνό φαινόμενο. Είναι φρικαλέο όταν δεν γελάνε από κάτω. Νιώθεις ότι πεθαίνεις πάνω στη σκηνή. Τα πέντε λεπτά σού φαίνονται σαν αιωνιότητα. Και δεν μπορείς να κατέβεις, δυστυχώς δεν έχεις αυτή τη δυνατότητα. Σε έχουν κλείσει άλλωστε για συγκεκριμένη ώρα».
ΣΑΝ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ. Παρά τις όποιες δυσκολίες, η κωμωδία stand up λειτουργούσε πάντα για την Κατερίνα ως ψυχοθεραπεία. Και φυσικά, όπως λέει, για όλους εκείνους τους επαγγελματίες που τολμούν να ανέβουν στη σκηνή για να κάνουν τους γύρω τους να γελάσουν. «Βάζεις πολλά κομμάτια του εαυτού σου στις παραστάσεις. Εγώ, και στο «Φέτα με τη βασίλισσα» και στο «Μαραζώνω στην ξενιτιά», επικεντρώνομαι στις εμπειρίες μου ως Ελληνίδα στο εξωτερικό. Υπάρχει όμως και πολύ πιο προσωπικό είδος κωμωδίας stand up, στο οποίο προβάλλονται η ζωή του καλλιτέχνη, οι σχέσεις του με την οικογένειά του και τους φίλους του. Αλλοι βέβαια κάνουν απλά χιουμοριστικές παρατηρήσεις για την καθημερινότητα με το δικό τους πάντα προσωπικό στίγμα. Σε κάθε περίπτωση δεν είναι καθόλου εύκολο όσο φαίνεται. Δεν είμαστε καραγκιόζηδες ούτε λέμε ανέκδοτα στη σκηνή. Οσο και αν κάνεις πρόβα το έργο μόνος σου, δεν ξέρεις ποτέ πόσο καλό είναι αν δεν το παρουσιάσεις στο κοινό. Είναι το μοναδικό είδος δουλειάς στο οποίο δεν μπορείς να γίνεις καλός μόνος σου. Δεν είναι όπως με τους αθλητές που με την εντατική προπόνηση βελτιώνονται ή σαν τους σεφ που θα μάθουν να μαγειρεύουν αν κλειστούν μια εβδομάδα στην κουζίνα».
