Τα έργα του είναι μια βραδυφλεγής βόμβα στα θεμέλια της Ενωμένης Ευρώπης. Ο ίδιος μποέμ, εκρηκτικός, ευαίσθητος. Οχι, μην τρομάζετε, δεν σκιαγραφώ το προφίλ κάποιου τρομοκράτη. Αν και ο διεθνής εικαστικός Κωνσταντίνος Ξενάκης που αυτές τις ημέρες εκθέτει στον Πόρο και στην γκαλερί Citronne 20 «αδιέξοδα-σχόλια», μια αίσθηση προβοκάτσιας την εγκιβωτίζει με την πρότασή του κάθε φορά.

Λάδια, κολάζ, βιβλία, χάρτες, αντικείμενα δικά του κοσμούν από το περασμένο Σάββατο την γκαλερί. Η έκθεση του κοσμοπολίτη δημιουργού (Ελληνας, Αιγυπτιώτης και πολιτογραφημένος Γάλλος από το 1956) με τίτλο «No way out. Εικαστικές καταγραφές: χάρτες και κώδικες» συνεχίζει το δικό της ταξίδι, αυτήν τη φορά στο νησί του Αργοσαρωνικού (μέχρι τις 15 Σεπτεμβρίου) αφού προηγήθηκε τον χειμώνα στη Μόνιμη Ελληνική Αντιπροσωπεία στον ΟΟΣΑ στο Παρίσι με τη φροντίδα του καθηγητή και αντιπροσώπου της χώρας μας στον διεθνή οργανισμό, Γεωργίου – Στυλιανού Πρεβελάκη.

Τα έργα του τώρα, μια σύγχρονη ζώσα κριτική στο κοινωνικοπολιτικό σύστημα. Είναι το αποτέλεσμα ενός νέου οπτικού αλφαβήτου και συμβόλων που προέρχονται από τον αιγυπτιακό, τον ελληνικό και τον γαλλικό πολιτισμό. Και η σκέψη του αποκρυσταλλώνεται με μια ιδιότυπη ιερογλυφική διάλεκτο που δεν διστάζει να υπομνηματίσει έναν παραμορφωμένο χάρτη της Ευρώπης με τη δική του ένσταση για μια σειρά θεμάτων της σύγχρονης τέχνης, της επικοινωνίας και του τρόπου που διευρύνθηκε η Ευρωπαϊκή Ενωση.

Εξάλλου, ο Ξενάκης ήταν εκείνος που ανάμεσα σε πολλούς καλλιτέχνες (ο ίδιος δεν δέχεται τον όρο, ενώ και για το αν υπάρχει τέχνη σήμερα είναι αρκετά διστακτικός στο να απαντήσει, όπως μας είπε) διατύπωσε τη δική του ένσταση για τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία παρομοίασε αργότερα με τετρασέλιδο ένθετο στο «Βήμα της Κυριακής», με μια νέα Συνθήκη των Βερσαλλιών και άρα με μια νέα συνθήκη που θα εγκυμονούσε συγκρούσεις και πολέμους.

Γεννημένος στο Κάιρο το 1931, ο Κωνσταντίνος Ξενάκης, κοσμοπολίτικο πνεύμα και βαθιά ευρωπαϊστής παρά τις αντιρρήσεις του για τον τρόπο που συγκροτούνται τα όργανα και οι θεσμοί της Ευρωπαϊκής Ενωσης, υπέγραφε και πόζαρε (αμήχανα) στα εγκαίνια του Σαββάτου στον Πόρο ενώ απαντούσε στις ερωτήσεις των επισκεπτών που προσπαθούσαν να αποκωδικοποιήσουν τους παράξενους χάρτες και τα κολάζ του, τις εικόνες και το εικαστικό του σύμπαν. Σκεπτικιστής ο ίδιος με την τεχνολογία και την οικονομία (που, όπως σημειώνει, μοιάζει να αξιολογεί τα πάντα γύρω μας), ήταν πολύ γλαφυρός στην ερώτηση που του κάναμε για το πού βρίσκεται ο εχθρός (αν υπάρχει βέβαια εχθρός) σήμερα. «Γνώρισα κάποτε σε ένα νοσοκομείο στο Παρίσι έναν φαντάρο της Λεγεώνας των Ξένων. Μου περιέγραψε πώς γίνονταν οι μάχες και πώς στοιχιζόταν ο αντίπαλος. Σήμερα, αυτό δεν είναι ορατό» μας είπε ο διάσημος εικαστικός που κάθε του δράση τροφοδοτεί τη σκέψη.