Θα μπορούσε να έχει τίτλο «Αυτές τις αλυσίδες ποιος (άλλος) θα τις φορέσει;». Οι παραγωγοί όμως της μίνι τηλεοπτικής σειράς, που ετοιμάζεται πυρετωδώς για τις αρχές Σεπτέμβρη με θέμα τη ζωή του θρυλικού μάγου Χάρι Χουντίνι και πρωταγωνιστή τον Αντριεν Μπρόντι («Ο πιανίστας»), αρκούνται σε έναν τίτλο αμιγώς αναγνωρίσιμο που φέρει απλά και μόνο το όνομα του κεντρικού ήρωα. Ενα όνομα που έχει καταφέρει να ταυτιστεί με τον πιο ξακουστό ταχυδακτυλουργό του κόσμου, με τον άνθρωπο που όρισε την έννοια της απόδρασης και της οφθαλμαπάτης ως μέσων εντυπωσιασμού.

Δεν πρόκειται βέβαια για την πρώτη κινηματογραφική/τηλεοπτική μεταφορά της ζωής και των επιτευγμάτων του διάσημου μάγου. Απόπειρες έχουν γίνει πολλές –από το 1953 που πρωτοξεκίνησαν μέχρι και σήμερα ξεπερνούν τις τριάντα -, με τις πιο επιτυχημένες να θεωρούνται του Τόνι Κέρτις στην ταινία «Χουντίνι, ο βασιλεύς των μάγων» (1953), του Τζόναθον Σάετς στην τηλεοπτική σειρά «Χουντίνι» (1998) και του Γκάι Πιρς στο «Αψηφώντας τον θάνατο» (2007).

Και ο Τζονι ντεπ! Στη μακρά λίστα με όσους έχουν ενσαρκώσει τον Χουντίνι, διεθνή δημοσιεύματα αναφέρουν πως σύντομα θα προστεθεί και το όνομα του άλλοτε «Πειρατή της Καραϊβικής» Τζόνι Ντεπ, ο οποίος αυτή την περίοδο βρίσκεται σε συζητήσεις με τους παραγωγούς. Η ταινία θα βασιστεί στο βιβλίο «Η μυστική ζωή του Χουντίνι: Η δημιουργία του πρώτου σούπερ ήρωα της Αμερικής» των Γουίλιαμ Καλούς και Λάρι Σλόμαν και θα παρουσιάζει τον Χουντίνι α λα… Ιντιάνα Τζόουνς.

Η μίνι σειρά, που θα προβληθεί τον Σεπτέμβριο στο συνδρομητικό κανάλι History, επιβεβαιώνει το προφανές: πως 86 χρόνια μετά τον θάνατό του ο Χουντίνι εξακολουθεί να γοητεύει κοινό και παραγωγούς. Για τους καλά γνωρίζοντες, όμως, πίσω από την επιστροφή στη μικρή οθόνη του βραβευμένου με Οσκαρ ηθοποιού για την ερμηνεία του στον «Πιανίστα» Αντριεν Μπρόντι, πολλά χρόνια μάλιστα μετά την πρώτη του εμφάνιση στα τέλη της δεκαετίας του 1980, δεν βρίσκεται η γοητεία της τηλεόρασης αλλά η ανάγκη του να κάνει «ολική επαναφορά» με έναν ρόλο αξιώσεων.

Τα θεαματικά επιτεύγματα του Χουντίνι ίσως τον βοηθήσουν να επιτύχει τον στόχο του. Οπως βοήθησαν και τον ίδιο να βγει από την αφάνεια και να κερδίσει τον θαυμασμό όσων βρίσκονταν στο διάβα του. Ο γεννημένος στην Ουγγαρία ταχυδακτυλουργός –το τέταρτο από τα συνολικά επτά παιδιά ενός ραβίνου –βούτηξε πολλές φορές στη ζωή του σε ποτάμια αλυσοδεμένος, εγκλωβίστηκε σε χρηματοκιβώτια και σε βαρέλια δεμένος χειροπόδαρα, θάφτηκε ζωντανός κάτω από τη γηκαι βγήκε ζωντανός, ενώ κατάφερε να αποδράσει από την κοιλιά φάλαινας που ξεβράστηκε στις ακτές της Βοστώνης.

ΤΟ ΤΕΛΟΣ. Τελικά όμως έπεσε θύμα τής αυτοπεποίθησής του. Το 1926, σε πανεπιστήμιο του Μόντρεαλ, στον Καναδά, προκάλεσε τους φοιτητές να τον χτυπήσουν δυνατά στην κοιλιά. Πριν προλάβει όμως να προετοιμαστεί κατάλληλα σωριάστηκε κάτω από τα χτυπήματα του Γκόρντον Γουάιτχεντ, ο οποίος, όπως αποδείχθηκε, ήταν επαγγελματίας πυγμάχος!

Ο «βασιλιάς των χειροπέδων» απέφυγε την ιατρική περίθαλψη και συνέχιζε τις εμφανίσεις του παρότι πονούσε. Λίγες ημέρες αργότερα η κατάστασή του επιδεινώθηκε. Στην τελευταία του παράσταση ανέβηκε στην σκηνή με πυρετό. Μπήκε στο νοσοκομείο, όπου και χειρουργήθηκε, εκεί όμως του δόθηκαν οκτώ ώρες περιθώριο ζωής. Τελικά άντεξε έως τις 31 Οκτωβρίου 1926, οπότε και πέθανε σε ηλικία 52 ετών. Επίσημη αιτία θανάτου, η περιτονίτιδα που προκλήθηκε από ένα σπασμένο πλευρό.

Τελευταία Νέα