Από τα Γενικά Αρχεία του Κράτους αλιεύουμε μια ενδιαφέρουσα και άγνωστη επιστολή του Τζέιμς Πάρις προς τον «Εξοχότατον Υπουργόν παρά τω Πρωθυπουργώ» Βύρωνα Σταματόπουλο, στις 17 Απριλίου του 1972. Εδώ ο ελληνοαμερικανός παραγωγός και σκηνοθέτης διαμαρτύρεται για την απαγόρευση της ταινίας του «Οι Σατανάδες της Νύχτας» από την Επιτροπή Ελέγχου Κινηματογραφικών Ταινιών της χούντας αλλά και για την αρνητική απάντηση που του είχε δοθεί στο αίτημά του να κάνει γύρισμα στην Πνύκα για τις ανάγκες της ταινίας του «Ιπποκράτης». Διαβάζουμε αποσπασματικά: «Τα αισθήματά μου διά την Εθνικήν Κυβέρνησιν είναι γνωστά από την νύχτα της 21ης Απριλίου και η προσφορά μου εις το έργον της Επαναστάσεως γνωστή πανελληνίως (…) Κατά ποία λογικήν απηγορεύθη ελληνική ταινία μου η οποία προσφέρει Κοινωνικήν Υπηρεσίαν ενημερώσεως διά την αποτροπήν παρομοίων ειδεχθών εγκλημάτων, κατά την στιγμή την οποίαν προβάλλονται σήμερον ξέναι ταινίαι με θέματα κυριολεκτικώς αποτρόπαια και ανήθικα ως η ταινία Οστια παραχθείσα μάλιστα υπό του γνωστού διά τα φρονήματά του Ιταλού σκηνοθέτου Πιερ Πάολο Παζολίνι, μέλους του Ιταλικού Κομμουνιστικού Κόμματος. (…) Είμαι υποχρεωμένος Κύριε Υπουργέ να σας δηλώσω ότι δεν δύναμαι να συνεχίσω το παραγωγικόν μου έργον. Αισθάνομαι κουρασμένος και ηττημένος, μετά από μια δεκαετίαν συνεχών προσπαθειών αι οποίαι μόνον ζημίας και πικρίας μου προσέφεραν».