Περπατούσαν στον Λυκαβηττό και είδαν ένα αδέσποτο σκυλί. Ο Γιώργος Νταλάρας και ο Πάκο ντε Λουθία (μαζί στη φωτογραφία) το περιμάζεψαν και το βάφτισαν Πάκο (το κράτησε ο Νταλάρας). Είχαν ήδη γνωριστεί από το 1986 στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας και αμέσως μετά είχαν συμπράξει στον δίσκο «Ζωντανές ηχογραφήσεις», όπου ο μεγάλος κιθαρίστας ακούγεται σε δύο κομμάτια. Με τα χρόνια έγιναν φίλοι και ξανασυναντήθηκαν σε φεστιβάλ του εξωτερικού. «ΟΠάκο,οζωντανός μύθος του φλαμένκο.Για μένα είναι ένα μυθικό πρόσωπο που η μορφή του ερχόταν στο μυαλό μου σχεδόν ταυτόχρονα όταν έπιανα στα χέρια μου την κιθάρα μου.Η ευτυχία που ένιωσα με τη γνωριμία και τη φιλία μας ήταν απέραντη.Η συνεργασία μας μου έδωσε φτερά. Ηταν ο ήρωάς μου» δηλώνει ο Γιώργος Νταλάρας και συμπληρώνει: «Υπήρξεμια εμβληματική μορφή του φλαμένκο και παράλληλα ένας μεγάλος πρωτοποριακός μουσικός. Ποτέ δεν διέρρηξε τις σχέσεις του με το παρελθόν, με την παράδοση, αντίθετα στηρίχθηκε σ’ αυτό, εμπνεύστηκε απ’ αυτό, και όπως κάνουν οι αληθινοί επαναστάτες, εκτόξευσε αυτή τη μουσική με το τρομακτικό ταλέντο του σε άλλους κόσμους.ΟΠάκοείναι αναντικατάστατος.Το πάθος στη σκηνή διαδεχόταν μια γλυκύτητα και ηρεμία στη ζωή και μια απίστευτη γοητεία.Θα μου λείψει απέραντα ο άνθρωπος, οι νότες και οι δονήσεις της κιθάρας του μαζί με το ήρεμο και ενθαρρυντικό βλέμμα του θα μείνουν για πάντα κλειδωμένα στην καρδιά μου».