Ενας βόθρος 20 αιώνων ανατρέπει τα δεδοµένα. Κι αποκαλύπτει πως οι Ρωµαίοι της µέσης και της κατώτερης τάξης απολάµβαναν αχινούς, φρέσκα σύκα και ποντικοσκίουρους, λιχουδιές που ώς τώρα δεν γνωρίζαµε ότι αγαπούσαν. Η αποκάλυψη έγινε τυχαία από τους επιστήµονες της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Ρώµη, όταν άρχισαν να αναζητούν τρόπο αποστράγγισης των οµβρίων υδάτων στο Ερκουλάνεουµ – το πολυτελές θέρετρο της Ποµπηίας που καταστράφηκε επίσης από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 µ.Χ. – περιοχή την οποία ανασκάπτουν την τελευταία δεκαετία.

Ούτε ένα ούτε δύο αλλά 800 σακιά µε συµπιεσµένα κατάλοιπα έφεραν στο φως κάτω από ένα οικοδοµικό τετράγωνο, όπου εκτιµάται πως κατοικούσαν περίπου 150 άνθρωποι σε διαµερίσµατα τριώροφων κτιρίων. Η κουζίνα του κάθε διαµερίσµατος και τα αποχωρητήρια συνδέονταν µε τον βόρθο µέσω αγωγών, ο οποίος έφτανε στα 90 µ. βάθος.

Στο εσωτερικό του οι αρχαιολόγοι εντόπισαν χάλκινανοµίσµατα, πολύτιµους λίθους, οστέινα κοκαλάκια για τα µαλλιά, ένα χρυσό δαχτυλίδι που κοσµούνταν µε τη µορφή του θεού Ερµή µαζί µε σπασµένα πιάτα, αγγεία πόσης και καθηµερινά αντικείµενα.

«Εκείνο όµως που είναι εντυπωσιακό είναι το οργανικό υλικό που µας αποκαλύπτει τη µεγάλη διατροφική τους γκάµα» λέει ο διευθυντής του πρότζεκτ Αντριου Ουάλας Χέντριλ. «Βρήκαµε έναν απίστευτα µεγάλο αριθµό σπόρων από σύκα. Πιθανόν δε να έτρωγαν και ποντικοσκίουρους τους οποίους πάχαιναν πρώτα». Ανάµεσα στα σκουπίδια εντοπίστηκαν ψάρια, αχινοί, αυγά και ελιές, καθώς και φουντούκια. Τα νέα αυτά ευρήµατα εκτιµάται πως θα αποτελέσουν µέρος της µεγάλης έκθεσης για το Ερκουλάνεουµ και την Ποµπηία που προγραµµατίζει το Βρετανικό Μουσείο για το 2013.