Τολµηρός, προβοκάτορας, αιρετικός και πάνω από όλα εµπορικός. Είναι ο καλλιτέχνης που έστειλε έναν µετεωρίτη να σωριάσει στο πάτωµα τον Πάπα. Εκείνος που «γονάτισε» τον Χίτλερ και τον ξέχασε σε στάση προσευχής. Αυτοδίδακτοςκαι διάσηµος για τα φυσικών διαστάσεων και αληθοφανή γλυπτά του, ο Μαουρίτσιο Κατελάν ξαναχτυπά, αυτήν τη φορά µε την αυτοβιογραφία του. Μόνο που δεν είναι…εγκεκριµένη! Αλλά από τον ιταλό εικαστικό δεν θα µπορούσαµε να περιµένουµε κάτι περισσότερο.

«Η µοναδική τέχνη που ήξερα ήταν ό,τι έβρισκα σε έναν τόµο για την Ιστορία της Τέχνης, τον οποίο είχα αγοράσει από δεύτερο χέρι κι αφού είχα δει στην Πάντοβα (σ.σ. η γενέτειρά του) µια έκθεση µε καθρέφτες και αντικείµενα ενός καλλιτέχνη που ονοµαζόταν Πιστολέτο. Στο σπίτι µου δεν µιλούσαν για τέχνη», λέει ο ΜαουρίτσιοΚατελάν. Οχι ακριβώς ο ίδιος. Για την ακρίβεια ο συγγραφέας αυτής της περίεργης αυτοβιογραφίας που κυκλοφόρησε χθες στην Ιταλία από τις εκδόσεις Μοndadori είναι ο κριτικός τέχνης Φραντσέσκο Μπονάµι, ακολουθώντας το ειρωνικό καιπαράδοξο στυλ του ίδιου του καλλιτέχνη.

«∆εν ακούγαµε ούτε µουσική. Ούτε το τι έπαιζε το ραδιόφωνο, που ήταν ανοιχτό από το πρωί ώς το βράδυ, ακόµη κι όταν δεν ήταν κανείς στο σπίτι. “Για τους κλέφτες”έλεγε η µάνα µου. Κανένας κλέφτηςδεν θα έµπαινε σπίτι µας. Αλλά κι αν τύχαινε να µπει, το µοναδικό πράγµα αξίας που θα µπορούσε να πάρει θα ήταν το ραδιόφωνο.

Η τέχνη δεν υπήρχε καν στο λεξιλόγιό µου. Ωστόσο κάτι µου άνοιγε τηνόρεξη,έκλεινατα µάτια µου και αναρωτιόµουν πώς να αισθάνεται ένας καλλιτέχνης. Σκεφτόµουν ότι ο µουσικός θα καταλάβαινε ότι είναιµουσικός επειδή θα ένιωθετη µουσική να παίζει µέσα του, όπως το ραδιόφωνο στο σπίτι µας. Αλλά ο καλλιτέχνης; Τι αισθάνεται κάποιος που πρέπει να φτιάξει πράγµατα; Πίστευα ότι για να γίνεις καλλιτέχνης έπρεπε να µπορείς να βλέπεις πράγµατα που δεν φαίνονται, που δεν υπάρχουν. ∆εν µπορούσα όµως να αποδείξω αυτόν τον ισχυρισµό µου, διότι είχα δει τους καθρέφτες. Υπήρχαν. ∆εν τουςείχε επινοήσεικάποιος. Τι είχε κάνει λοιπόν αυτός ο Πιστολέτο; Πώς είχε καταφέρει να γίνει καλλιτέχνης; ∆εν µπορούσα να καταλάβω. Κι όσο δεν καταλάβαινα τόσο περισσότερο ήθελα να γίνω καλλιτέχνης. Αναρωτιόµουν πώς κατάλαβε ότι ήταν καλλιτέχνης ο κύριος µε τους καθρέφτες. Αν είχατον αριθµό τουθα του τηλεφωνούσα στον πρώτο θάλαµο που θα έβρισκα µπροστά µου και θα τον ρωτούσα “Συγγνώµη, µπορείτε να µου πείτε πότε ακριβώς αποφασίσατε ότι είστε καλλιτέχνης ή ότι θα γίνετε καλλιτέχνης;”. ∆ιότι είχα και την άλλη απορία: γίνεσαι ή γεννιέσαι καλλιτέχνης;».

Τελευταία Νέα