«Ροή Ζωής». Είναι ο τίτλος της πρότασης του αρχιτέκτονα Μανώλη Αναστασάκη που έλαβε έπαινο στον διεθνή αρχιτεκτονικό διαγωνισµό Spiretec στην Ινδία. Ησυµµετοχή του έλληνα αρχιτέκτονα για τη διαµόρφωση σειράς κτιρίων και τον σχεδιασµό υπαίθριων χώρων στην Γκρέιτερ Νόιντα που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του ∆ελχί, ξεχώρισε ανάµεσα στις 201 προτάσεις αρχιτεκτονικών γραφείων απ’ όλον τον κόσµο.

Ο σχεδιασµός τηςΓρέιτερ Νόιντα αφορά ένα οικόπεδο 90 στρεµµάτων που προορίζεται για περιβάλλον εργασίας µε ανάγκες για κτίρια γραφείων εταιρειών πληροφορικής,ερευνητικό ινστιτούτο, βιβλιοθήκη, αµφιθέατρο, εκθεσιακούς και συνεδριακούς χώρους, αλλά και συµπλέγµατα κατοικιών, ξενοδοχείο και καταστήµατα. Οµως το ζητούµενο δεν ήταν µία άψυχη σύνθεση, που τα κτίρια θα θύµιζαν όµορφα γλυπτικά αντικείµενα. Αλλά ένας «ζωντανός οργανισµός» που θα συνδεόταν µε την ινδική κουλτούρα και τη χειρωνακτική παράδοση.

Ο Μανώλης Αναστασάκης και οσυνεργάτης του∆ηµήτρης Φραγκιάς αντιµετώπισαν ισότιµα τους στεγασµένους και τους ανοικτούς χώρους που θα δηµιουργηθούν. Καθώς το οικόπεδο βρίσκεται κοντά σευδάτινο στοιχείο, άρχισαν τον σχεδιασµό µε τη µορφή ενόςκαναλιού στο κέντρο της σύνθεσης. Στιςόχθες του οποίουαναπτύσσονταιδύο υπερυψωµένες πλατφόρµες (εσπλανάδες)σε ύψος 7,20 µ. και οι οποίεςαπλώνονταιπρος τοκανάλι µε τη µορφή κερκίδων και βαθµίδων.Το κανάλι και οι πλατφόρµες γίνονται τα χαρακτηριστικά σηµείαγύρω από ταοποία αναπτύσσονται οι δηµόσιοι χώροι µε εξέδρες, πεζούλες, ανοιχτό θέατρο, στεγασµένους υπαίθριους χώρους. Οι κλειστοί και οι ανοιχτοί χώροι και στις δύο όχθες ενοποιούνται από µία «δοµική κορδέλα». Η οποία αποτελεί το κτιριακό συγκρότηµα της πρότασης των ελλήνωναρχιτεκτόνων. Ετσι, η ρευστότητα τουνερού έγινε ένα οργανωτικό στοιχείο µέσα στονχώρο, ενώ ηκορδέλα των κτιρίων µεταστράφηκε σε µία ρευστή δοµή. «Η καθηµερινή ζωή ρέει µαζί τους», σηµειώνει ο Μανώλης Αναστασάκης για την ιδέα της σύνθεσηςβασισµένη στιςαρχές του βιοκλιµατικού σχεδιασµού.