Τι κρύβεται στα ηλεκτρονικά αρχεία που κατασχέθηκαν προ ημερών στα γραφεία της ΑΕΠΙ από την Οικονομική Αστυνομία παρουσία του εισαγγελέα; Υπάρχουν κρυμμένοι θησαυροί στις θυρίδες και στους τραπεζικούς λογαριασμούς των μελών του ΔΣ της ΑΕΠΙ που δεσμεύτηκαν με απόφαση της Δικαιοσύνης; Ποιο είναι το μέγεθος της «μαύρης τρύπας» στα οικονομικά πεπραγμένα της εταιρείας; Και εντέλει πόσες και ποιες αξιόποινες πράξεις έχουν διαπραχθεί εις βάρος των δημιουργών που είχαν εμπιστευθεί τη διαχείριση των πνευματικών τους δικαιωμάτων στα μέλη της ΑΕΠΙ;
Στα ερωτήματα αυτά –και όχι μόνο –καλείται να απαντήσει ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Γιάννης Παναγόπουλος, ο οποίος έχει μπει κυριολεκτικά στα άδυτα της ΑΕΠΙ, επιχειρώντας με μια σειρά δικονομικών ενεργειών να «χαρτογραφήσει» για πρώτη φορά όσα συνέβαιναν στο φαινομενικά ήρεμο –τουλάχιστον μέχρι πρότινος –εσωτερικό της. Το πόρισμα της εταιρείας Ernst & Young, που έχει στη διάθεσή του ο εισαγγελικός λειτουργός, είναι ένα μόνο από τα «εργαλεία» για την αναζήτηση και τη στοιχειοθέτηση ενδεχόμενων ποινικών ευθυνών των ανθρώπων της ΑΕΠΙ. Για την υπόθεση, εξάλλου, διενεργείται διττή έρευνα σε ποινικό αλλά και φορολογικό επίπεδο από τις αντίστοιχες αρμόδιες Αρχές. Στο μικροσκόπιο της Δικαιοσύνης βρίσκονται συγκεκριμένες αξιόποινες πράξεις, ορισμένες από τις οποίες τιμωρούνται σε βαθμό κακουργήματος. Ο εισαγγελικός λειτουργός, στο πλαίσιο της έρευνάς του, αναζητά αν έχουν τελεστεί αδικήματα όπως υπεξαίρεση κατ’ εξακολούθηση από εντολοδόχο και διαχειριστή ξένης περιουσίας, απιστία κατ’ εξακολούθηση, φοροδιαφυγή με τη μέθοδο της έκδοσης εικονικών τιμολογίων, νομιμοποίηση εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα –το γνωστό σε όλους ξέπλυμα μαύρου χρήματος -, αλλά και συγκρότηση εγκληματικής οργάνωσης. Δεν αποκλείεται μάλιστα, αν οι Αρχές το κρίνουν αναγκαίο για την πλήρη διερεύνηση της υπόθεσης, να προχωρήσουν και σε άρσεις τηλεφωνικού απορρήτου των ποινικά ελεγχόμενων προσώπων.
Η έρευνα βέβαια μπορεί να βρίσκεται ακόμα στην αρχή της, αλλά όπως λένε στα «ΝΕΑ» πρόσωπα που έχουν γνώση των δεδομένων της υπόθεσης, το στοίχημα για τις Αρχές είναι η άμεση διερεύνηση της υπόθεσης σε σύντομο χρονικό διάστημα. «Η ΑΕΠΙ», λένε οι ίδιες πηγές, «φρόντισε να επιβάλει ουσιαστικά τον μονοπωλιακό της χαρακτήρα και τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά ώστε να καταστεί «εξαρτητικός» ο ρόλος της τόσο για τους δημιουργούς όσο και για την πολιτεία. Η εταιρεία είχε συνάψει συμβάσεις με τις οποίες οι δημιουργοί (συνθέτες και στιχουργοί) της εκχωρούν το δικαίωμα να εισπράττει από τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους (από συναυλίες μέχρι καφενεία) έναντι παρακράτησης που η ίδια καθόρισε στο ύψος του 37,5%, το οποίο υπερβαίνει ουσιωδώς τον μέσο όρο του αντίστοιχου ποσοστού στις άλλες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης».
Μια από τις γκρίζες ζώνες στην υπόθεση της κακοδιαχείρισης της ΑΕΠΙ που εξετάζει ο εισαγγελέας είναι και το κομμάτι των ετήσιων ισολογισμών της εταιρείας, οι οποίοι τα τελευταία χρόνια εμφανίζουν ζημιογόνες χρήσεις και παρά ταύτα η πολιτεία καθυστέρησε να παρέμβει. Τι αποτυπώνεται στα στοιχεία που έχουν μέχρι τώρα καταγραφεί; Οσοι είναι σε θέση να γνωρίζουν τις παραμέτρους τής υπό διερεύνησης υπόθεσης λένε πως τα στοιχεία αυτά «υποδηλώνουν τη διόγκωση των δαπανών λειτουργίας με υπέρογκες αμοιβές των διοικούντων και συγχρόνως ιδιοκτητών της εταιρείας, τα οποία όμως απείχαν από τις εταιρικές υποθέσεις».

Εντύπωση προκαλεί επίσης το γεγονός ότι ειδικά ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας λάμβανε εν έτει 2011 ποσό της τάξεως των 52.000 ευρώ μηνιαίως, ενώ παράλληλα συγγενής μέλους του Διοικητικού Συμβουλίου είχε ετήσιες απολαβές ύψους 466.256 ευρώ. Παράλληλα, σκοτεινό είναι και το κεφάλαιο «αδιανέμητα δικαιώματα», καθώς παραμένουν άδηλες η ακριβής ταυτότητα και η τύχη των αδιανέμητων δικαιωμάτων προς τους δημιουργούς, τα οποία εισπράττονταν και μετακυλίονταν από έτος σε έτος χωρίς να καταλήγουν πάντοτε με τον προσήκοντα τρόπο στους δικαιούχους τους.

Ο εισαγγελέας Γιάννης Παναγόπουλος ερευνά κάθε πτυχή της υπόθεσης αυτής, επεκτείνοντας την προκαταρκτική εξέταση και πέραν του χρονικού διαστήματος –2011-2014 –που αφορά το πόρισμα των ορκωτών λογιστών. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι η βεντάλια της εισαγγελικής έρευνας έχει μεγαλύτερο σε χρονικό βάθος ορίζοντα και μπορεί να ψάξει όλα τα «ζωντανά» κακουργήματα σε βάθος 15ετίας που πιθανόν προκύψουν με βάση το αποδεικτικό υλικό. Εκτιμάται μάλιστα ότι μέχρι να ξετυλιχτεί το κουβάρι της ιστορίας, από το εισαγγελικό γραφείο θα έχουν περάσει πολλοί διάσημοι δημιουργοί, στίχους των οποίων έχουμε όλοι σιγοτραγουδήσει.

Αν και, όπως εύστοχα επισημαίνουν νομικές πηγές, στιχουργοί και μουσικοσυνθέτες μπορούν και μόνοι τους να προσέλθουν στον εισαγγελέα και να καταθέσουν για την υπόθεση αυτή. Σε κάθε περίπτωση ο Γιάννης Παναγόπουλος προσεκτικά θα αποτιμήσει όλα τα στοιχεία που συλλέγει και όταν φτάσει να κλείσει τον κύκλο των ερευνών του, θα καλέσει τους υπευθύνους της ΑΕΠΙ για να ακούσει και τη δική τους θέση, τα δικά τους επιχειρήματα σε σχέση με τα εισαγγελικά ευρήματα. Και μόνο τότε για όσες πράξεις στοιχειοθετούνται θα ανοίξει ο επόμενος κύκλος, που, όπως προβλέπει η δικονομική τάξη, είναι η άσκηση ποινικών διώξεων.

Η δημοσιοποίηση πάντως της ποινικής έρευνας για την ΑΕΠΙ έχει προκαλέσει αναστάτωση στους δημιουργούς. Και αυτό γιατί το μπλοκάρισμα των εταιρικών λογαριασμών σηματοδοτεί και το μπλοκάρισμα των δικών τους πληρωμών από τη διανομή των δικαιωμάτων. Ωστόσο, οι πληροφορίες αναφέρουν ότι οι εταιρικοί λογαριασμοί δεσμεύθηκαν κατά 50%, ώστε από το υπόλοιπο 50% να διανέμονται χρήματα στους δημιουργούς.