ισραηλινής καταγωγής σχεδιαστής έκανε τη μαθητεία του δίπλα στον αμερικανό μετρ Τζέφρι Μπιν πολύ πριν ο Ιβ Σεν Λοράν του εμπιστευθεί τον δικό του οίκο. Ομως το πνεύμα ελευθερίας του Ελμπάζ και το πηγαίο χιούμορ του «έδεσαν» από το 2001 με το περιβάλλον του οίκου Λανβέν (Lanvin).

Στον οίκο Lanvin ο Αλμπέρ Ελμπάζ άνθησε. Και στην έκθεση «Jeanne Lanvin» που το παρισινό Μουσείο Γκαλιερά φιλοξενεί έως τις 23 Αυγούστου λειτούργησε σαν το alter ego της Ζαν Λανβέν. Εκείνης που πριν από 126 χρόνια δημιούργησε τον πρώτο οίκο που είδε τη μόδα ως τρόπο ζωής και επεκτάθηκε σε παιδικά και ανδρικά ρούχα, αρώματα, καπέλα και υφάσματα επιπλώσεων.

Από την πρώτη του συλλογή ο Ελμπάζ κράτησε το μαύρο χρώμα για να γοητεύσει με ασφαλείς μεθόδους τις Γαλλίδες. Κι αυτό επειδή το δύσκολο είναι να πείσεις ότι ένας ξένος στο Παρίσι είναι ικανός να διαχειριστεί την κομψότητα όπως την εννοούν οι πιο δύστροπες με τα ζητήματα κομψότητας γυναίκες της μόδας. «Η τελειότητα είναι ένα επικίνδυνο σενάριο.

Αν νομίζεις ότι κάτι δεν είναι ωραίο σού δίνει την ώθηση να έρθεις την επόμενη ημέρα και να αρχίσεις πάλι από την αρχή» είναι η φράση που λέει προτού ξεκινήσει να δημιουργεί τις συλλογές του, τις οποίες χαρακτηρίζει ένα στυλ μοντέρνας κλασικής θηλυκότητας.

ΦΟΡΕΜΑΤΑ ΣΑΝ ΚΥΜΑΤΑ. Ο οίκος τού πρόσφερε ένα εξαιρετικό αρχείο από τις δημιουργίες της Ζαν Λανβέν, η οποία ξεκίνησε ήδη από τα τέλη του 19ου αιώνα. Αν σήμερα θηλυκότητα σημαίνει «τα πολλά πρόσωπα μιας δυναμικής γυναίκας», ο Ελμπάζ παίζει και εμπνέεται με την ανεξαρτησία της. Τα βραδινά του φορέματα (από σατέν μεταξωτό ή λεπτή μουσελίνα) μοιάζει να ελέγχουν την κατάσταση που θα επικρατήσει στη σεζόν: ρευστά, σαν ένα κύμα που αγκαλιάζει τις καμπύλες του σώματος, το χαϊδεύει και το αφήνει να κινηθεί ελεύθερα κάτω από τις ημιτελείς λεπτομέρειες που επιμένει να ζητάει από το στούντιο. Τίποτα το μουσειακά πολύτιμο ή κοριτσίστικα σαχλό δεν προκύπτει από τις συλλογές του. Ωστόσο, η σύγχρονη κατάληξη μιας ιστορίας που ξεκίνησε από τα σχέδια της Ζαν Λανβέν αποτυπώνεται στα δικά του πατρόν. Στον δικό του τρόπο με τον οποίο ψαλιδίζει απαλά και αιθέρια υφάσματα, όπως το σατέν και το μεταξωτό τούλι. Κάπως έτσι ο Αλμπέρ Ελμπάζ μοιράζεται με τη Ζαν Λανβέν την προτίμησή του για διακριτικότητα.

Σε μια εποχή όπου η μόδα μοιάζει αναποφάσιστη για τις επιλογές της, ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Lanvin εξελίσσει το DNA του οίκου γύρω από τη μορφή μιας απαλής, θηλυκής σιλουέτας. Παραμένει κλασική, κομψή και μοντέρνα υπηρετώντας τη γαλλική παράδοση της δημιουργίας φορεμάτων με κανόνες υψηλής ραπτικής. Είναι ρούχα γοητευτικά, με αυτές τις εξαιρετικές λεπτομέρειες που κάνουν κάθε γυναίκα να θέλει να δοκιμάσει την έκφραση κομψότητάς τους.

ΟΓΚΟΣ ΚΑΙ ΑΝΑΛΟΓΙΕΣ. Τα ρούχα τού Ελμπάζ μιλάνε για τη σχέση του όγκου με τις αναλογίες: απαλότητα, ρευστότητα, φούστες σαν από γάζα, φορεμένες με τις πιο κομψές μπλούζες – πουκάμισα.

Οσο γι’ αυτήν τη διακριτική υπογραφή της δουλειάς του εξακολουθεί να εμπλουτίζει με παραδείγματα την έννοια του ανολοκλήρωτου τέλειου ρούχου. Αλλοτε με πλυμένο μεταξωτό ταφτά από τον οποίο δημιουργεί φορέματα και μπλούζες ντραπέ. Αλλοτε με ξέφτια στα τελειώματα των ρούχων διατηρώντας τις απλές καθαρές γραμμές των φορεμάτων της Ζαν Λανβέν από τη δεκαετία του 1920. Δεν του λέει κανένας πια ότι έχει άδικο.

Τελευταία Νέα